บทละครโทรทัศน์ หน้ากากนางเอก ตอนที่ 22 หน้า 2

“และอย่างน้อยเราก็สร้างพยานกันเอง นัดแนะกันเองได้ พูดสองคนยังไงก็น่าเชื่อกว่าตอแหลคนเดียวไม่ใช่เหรอ” พิมพิชชาพูดอย่างย่ามใจ

“ก็จริงนะ”

“แล้วเมื่อกี้โทร.หานักข่าวใช่มะ...ฉันพร้อมให้ข่าวนะ โทร.อีกทีเลยสิ” 

“เปล่า เมื่อกี้ป้าไม่ได้โทร.หานักข่าวหรอก รู้ดีว่าโทรหานักข่าวไปตรงๆ จัดการคนอย่างเบอร์รี่ไม่อยู่แน่” 

“แล้วโทรหาใคร”

ป้าไก่ยิ้ม ไม่ตอบ

ดำรงนั่งเครียดอยู่ที่โต๊ะทำงาน เบอร์รี่เปิดประตูเข้ามา “คุณดำรงเรียกเบอร์รี่มามีอะไรให้รับใช้เหรอคะ หรือว่า...” เบอร์รี่ถอยหลังไปล็อคประตูแล้วเตรียมจะถอดเสื้อคลุมออก

“ผมเรียกคุณพิมเข้ามาคุยแล้ว”

“อะไรนะคะ” เบอร์รี่ตกใจ ใส่เสื้อคลุมกลับไปไว้อย่างเดิม

“เมื่อกี้มีคนพาคุณพิมเข้ามาคุย บอกว่าได้ยินคุณใส่ร้ายคุณพิมว่าเป็นคนปล่อยข่าว ทั้งๆ ที่มันไม่ใช่”

“คุณดำรงจะเชื่อพวกมันสองคนมากกว่าเบอร์รี่ ทั้งๆ ที่เบอร์รี่ทุ่มเททั้งใจทั้งกายให้กับคุณดำรง และทั้งๆ ที่ละครเรื่องนั้นก็เป็นอนาคตของเบอร์รี่เองเหรอคะ”

“...คนที่สมรู้ร่วมคิดกันกับคุณมาสารภาพกับผมหมดแล้ว...คุณยังจะปากแข็งไปทำไมอีกหะ... แล้วก็อย่าบอกผมนะว่า...ไอ้คนที่มันกินเงินเดือนผมอยู่ มันจะกล้าโกหกผม...” เบอร์รี่จุกพูดอะไรไม่ออก ดำรงพูดต่อ “ทีนี้ยังจะกล้าแก้ตัวอีกไหมว่ามันไม่ใช่เรื่องจริง”

เบอร์รี่ก้มลงกอดขาดำรง แล้วกราบแทบเท้าทันที “คุณดำรง เบอร์รี่ขอโทษ”

“ทำอย่างนี้ทำไมเบอร์รี่!”

“เบอร์รี่แค่ไม่อยากให้ตัวเองเด่นน้อยกว่าเอี๊ยม เบอร์รี่รู้ว่าการแสดงเบอร์รี่ไม่ดี เบอร์รี่กลัวทำให้คุณดำรงผิดหวัง เบอร์รี่เลยพยายามทำทุกอย่างเพื่อประคองตัวเองให้ได้ เบอร์รี่ไม่รู้จริงๆ ว่ามันจะทำให้เรื่องลุกลามขนาดนี้”

“ไม่รู้เหรอ! ความผิดอย่างนี้รู้ไหมว่าเธอควรจะโดนปลดออกจากละครไปแล้ว!”

“เบอร์รี่ขอโทษ เบอร์รี่จะไม่ทำอีกแล้ว อย่าปลดเบอร์รี่เลยนะคะ...” เบอร์รี่เข้าไปกอดยั่วยวนดำรง “เบอร์รี่ทำทุกอย่างก็เพื่อให้คำว่า ซุปตาร์ผลไม้ป่าที่คุณดำรงตั้งให้มันไม่หายไปไหน ยกโทษให้เบอร์รี่เถอะ”

ดำรงสะบัดตัวหนี “สิ่งที่เธอต้องทำตอนนี้คือ ต้องไปปรับปรุงเรื่องการแสดง...ไม่ใช่เรื่องแบบนี้”

“เบอร์รี่เข้าใจแล้ว เบอร์รี่ยอมแล้ว ให้เบอร์รี่ได้ไถ่โทษเถอะนะคะ”

เบอร์รี่จะเข้าไปหาดำรงอีก แต่ดำรงพูดสวนทันที “กลับไปทำหน้าของเธอให้ดีก่อนดีกว่า...เบอร์รี่...”

เบอร์รี่ชะงักทำตัวไม่ถูก... ยืนนิ่งอยู่ชั่วครู่ ก่อนตัดสินใจออกไป

เบอร์รีเดินออกมาหน้าห้อง โกรธ และแค้น “หนอย! ทำมาเป็นอำนาจบาตรใหญ่ ไอ้คุณดำรงคอยดูเถอะวันนึง ฉันจะต้องมีอำนาจเหนือแกแล้วมาจัดการแกให้ได้ ให้สมกับที่แกเคยทำกับฉันวันนี้!” 

เบอร์รี่นึกไปถึงทำพูดป้าไก่ 

“อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะเรื่องที่แกไปนอนกับผู้กำกับเพื่อไม่ให้เค้าปรับเอาแกออกทั้งๆ ที่เล่นละครไม่ได้เรื่องน่ะ!... แล้วเรื่องชั่วๆ ของแกที่ทำกับนังเอี๊ยมฉันก็รู้หมดนั่นแหละ!”

เบอร์รี่ทำหน้าเคียดแค้น “นังพิม...นังป้าไก่!”