บทละครโทรทัศน์ หน้ากากนางเอก ตอนที่ 22 หน้า 3
ป้าไก่ และพิมพิชชานัดพบกันอีกที่ร้านกาแฟอีก กำลังนั่งหัวเราะกันอย่างสะใจ
“คอยดูนะที่เหลือก็แค่รอให้คุณดำรงสั่งปลดมัน หรือไม่ก็รอดูตอนต่อไป...เพราะคนอย่างนังเบอร์รี่ไม่ยอมอยู่เฉยๆ ให้ตัวเองแปดเปื้อนต่อหน้าคนอื่นหรอก แล้วถึงตอนนั้นฉันจะกระชากหน้ากากของมันเอง”
“ป้าไก่นี่ใจเย็นเหลือเกินนะ ยังรอให้มันได้มีโอกาสแผลงฤทธิ์อีก ไม่กลัวมันหน่อยเหรอ”
“คนอย่างมันจะไปทำอะไรได้นอกจากจะเฟคดราม่าไปวันๆ” เสียงโทรศัพท์ป้าไก่ดัง “สวัสดีค่ะ ป้าไก่พูดค่ะ... อ๋อ จะให้ช่วยสร้างกระแสให้ไฮโซเหรอคะ ได้ค่ะ ไม่ทราบน้องเค้าเป็นใคร คะ.... อ๋อ รู้จักค่ะ ... เอ..แต่ช่วงนี้ป้าไก่ไม่ค่อยว่างซะด้วย กำลังจะกลับไปเป็นนักข่าว....อะไรนะคะ เท่าไหร่นะคะ... อ๋อ งั้นว่างเลยค่ะ!!” ป้าไก่หันพูดกับพิมพิชชา “ไปก่อนนะ” ป้าไก่ทำหน้าเหมือนว่าจะได้เงินก้อนใหญ่กับโอกาสที่ดีที่รออยู่ข้างหน้า แล้วเดินฝันหวานออกไป
ทิ้งพิมพิชชาไว้กับความไม่แน่ใจ “นังป้าไก่ชะล่าใจให้นังเบอร์รี่มากไปรึเปล่า ไม่รู้รึไงนังนี่มันร้ายยิ่งกว่างูพิษซะอีก”
อรัญภัทรออกมานั่งกินข้าวกับคริสที่ร้านอาหาร โดยรู้ว่ามีปาปารัซซี่แอบถ่ายรูปอยู่
“ข่าวเรื่องนี้เลยทำให้คุณไม่ได้เจอคุณวรรษเลยใช่ไหมครับ”
“ค่ะ ไม่ได้เจอเลย แต่โชคดีที่คุณวรรษเข้าใจค่ะ”
“ดีจังเลยนะครับ” คริสถอนหายใจ
“เป็นอะไรไปคะ”อรัญภัทรรู้ว่ามีคนแอบถ่ายรูป เลยเอื้อมมือไปประคองแก้มคริส
“ผมเข้าใจนะว่ามันเป็นงาน แล้วผมก็ชื่นชมที่คุณทำได้ดีมาก แต่ความจริงผมมีเรื่องอึดอัดใจ”
“เรื่องอะไรเหรอ”
“ช่างเถอะครับ มันเป็นปัญหาของผม ผมไม่ควรเอามันมาปนกับการทำงาน”
อรัญภัทรมองคริสอย่างเห็นใจ
วันต่อมา เจ้เต่า อรัญภัทร เวฬุยา และเขมปัณฑา เดินคุยกันลงมาจาคอนโด
“เอ.. เจ้ก็ไม่รู้เรื่องคุณคริสเท่าไหร่นอกจากเป็นหลานคุณดำรง”
“ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกัน ถึงจะได้คุยกันที่กอง เค้าก็ไม่เคยพูดเรื่องส่วนตัวให้ฟัง” เขมปัณฑาบอก
“ถ้าคนที่สนิท และเข้าฉากกับเค้าบ่อยสุดอย่างเอี๊ยมไม่รู้ พวกเราก็ไม่รู้หรอก” เวฬุยาออกความเห็น
อรัญภัทรหน้าเครียดๆ
รถคันหนึ่งแล่นเข้ามาปาดหน้าทั้ง 4 คน อย่างเร็ว ทั้งหมดมองที่รถคันนั้น เห็นเบอร์รี่ลงมาจากรถ
“มีอะไรอีกละยะ ขับรถมาปาดพวกเราแบบนี้” เจ้เต่าโวย
“วันนี้เบอร์รี่ไม่ได้มาหาเรื่องนะคะ เบอร์รี่มีเรื่องจะถาม”
“เรื่องอะไร” อรัญภัทรถามห้วน
“มีใครได้เจอป้าไก่มั่งไหมคะ”
“ทำไมฉันจะต้องตอบเธอด้วย ผู้จัดการหายก็ไปตามหาเอาเองสิ มาตามหาจากพวกฉันทำไม” เวฬุยาพูดอย่างไม่พอใจ