บทละครโทรทัศน์ หน้ากากนางเอก ตอนที่ 3 หน้า 5
ป้าไก่กระซิบกระซาบ บุ้ยใบ้ไปทางสามสาว “เมาท์กันตรงๆ เลยนะ สามคนนั้นไม่มีทางรักกันๆ หรอก”
“หนูก็ว่าอย่างนั้นล่ะป้า..ดูสิ...ขนาดนั่งอยู่ติดกัน ยังแทบไม่มองหน้ากันเลย” นักข่าวเห็นด้วย
อีกคนออกความเห็นเสริม “ล่าสุด มะม่วงยังตอบแบ่งรับแบ่งสู้เล้ย คงไม่ได้จูบปากกันอย่างที่เจ้เต่าพยายามสร้างภาพหรอก”
ป้าไก่ยิ้มร้าย แบบมั่นใจว่าฉันนี่แหละกรูรู ก่อนจะพูดว่า“งั้น..มันคงอยู่ที่ ใครจะโป๊ะแตกก่อนกัน ชิมิๆๆ” นักข่าวอื่นๆ ยิ้มพยักหน้ากันหงึกหงัก ตามีเลศนัย หาข่าวตลอดเวลา ป้าไก่พูดต่อ “ป้าว่าเรื่องที่ทำให้สามสาวแทบไม่มองหน้ากัน ต้องเป็นเรื่องผู้ชายแหงๆ”
“ได้ข่าวอะไรดีๆมาป้า??”
ป้าไก่เชิดๆ เริ่ดๆแบบรู้ก่อน “เมื่อคืนฉันเห็นคุณวรรษ ไปป้วนๆ เปี้ยนๆ แถวคอนโดย่ะ”
“คุณวรรษ!! ไฮโซที่ทำสารคดีน่ะเหรอ???” นักข่าวอีกคนอุทาน
“ฮื่อ!!! เสียดายที่เมื่อคืนถ่ายรูปไม่ทัน!!” ป้าไก่ยิ้มเจ้าเล่ห์ “ด่าผู้ชายเลวกว่าหมา แต่ถ้าแอบฉกผู้ชายมากิน เรื่องนี้แซ่บแน่!!”
นักข่าวอื่นๆ ตาลุกวาว
ที่หน้าบริษัทของวรรษชล ทีมงานรอพร้อมออกกองถ่ายรายการ วรรษชลขับรถมาจอดที่ออฟฟิศ คว้ากระเป๋าลงมาด้วยท่าทางกระฉับกระเฉง เดินตรงมาหาทีมงาน ยิ้มอารมณ์ดี “พร้อมยังทุกคน”
“รอเฮียนี่แหละครับ” ทีมงานตอบยิ้มๆ
วรรษชลยิ้มเขินๆ “ก็...ถ้าพร้อมแล้ว...ออกกองกันเล้ย”วรรษชลเดินนำไปยังรถตู้บริษัทที่จอดอยู่
ทีมงานขนข้าวของอุปกรณ์เดินตามถาม“วันนี้ดูพี่วรรษอารมณ์ดีจังเลยนะครับ”
“เหรอ??” เขาตอบแบบเขินๆ
“ครับ..ตั้งแต่ขับรถเข้ามาแล้ว ผมเห็นพี่วรรษอมยิ้มตลอด”
ทีมงานอีกคนขนของเดินออกมาจากออฟฟิศ ตรงมายังรถตู้ บอก “หรืออาจจะเป็นเพราะ...พี่วรรษรู้ว่า..มีคนมารอครับ”
วรรษชลทำหน้างง “คนมารอ??!”
“ครับ..เค้ามาตั้งแต่ออฟฟิศยังไม่เปิดเลย”
วรรษชลเดินเข้าไปในออฟฟิศแบบงงๆ สงสัยว่าใครที่มารอเขาแต่เช้า พิมพิชชาซึ่งยืนหันหลังจิบกาแฟหันกลับมา เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าของวรรษชลเดินเข้ามาวรรษชลตกใจ แปลกใจ และไม่พอใจมาก...