บทละครโทรทัศน์ รักนิรมิต ตอนที่ 14
รักนิรมิต ตอนที่ 14
บทโทรทัศน์ : น้องนุช ชวาลา
ในห้องพัก ชายทะเล บนเตียง อัสวานค่อยๆ เอนตัวลงนอน ไนล์นทีตามมาติดๆ สบตากันด้วยความรัก ก่อนที่ไนล์นทีจะก้มลงจูบอีกครั้ง ให้เห็นว่าทั้งสองมีความรักต่อกันและมีความสุขที่จะเป็นของกันและกัน
อัสวานยิ้มอ่อนๆ “ตอนอาร์ตได้ยินเรื่องของไนล์.....อาร์ตก็เสียใจไปกับไนล์ด้วยนะ แต่เอาจริงๆนะ อาร์ตว่าอาร์ตก็ดีใจ.....น่าจะดีใจมากกว่าเสียใจด้วยซ้ำ”
ไนล์นทีมองหน้าอัสวานเป็นเชิงถามว่า เพราะอะไร อัสวานสบตาไนล์นทีนิ่งก่อนจะพูดช้าๆ แต่ชัดถ้อยชัดคำ ด้วยเสียงอ่อนหวาน “อาร์ตดีใจที่ไม่ได้เป็นพี่น้องกับไนล์....ดีใจที่เราไม่ได้เป็นพี่น้องกัน....”
ไนล์นทีมองอัสวาน อัสวานค่อยๆยิ้ม เหมือนดีใจที่ได้ปลดปล่อยความรู้สึกที่แท้จริงออกมา ไนล์นทีเองก็เหมือนมีคนมาพังกำแพงที่ตัวเองสร้างขึ้นมากั้นออก ไนล์นทียิ้มตอบ อัสวานขยับหน้าเข้ามาใกล้ หอมแก้มไนล์นที แต่พอขยับหน้าออก ไนล์นทีก็เป็นฝ่ายรั้งอัสวานไว้ ก้มลงจูบปากอย่างแผ่วเบา
บรรยากาศยามเช้า คฤหาสน์ศักดาดำรง ที่โต๊ะอาหาร ป้าการะเกดกำลังจัดโต๊ะอาหาร วางจาน วางชุดขนมปังอยู่ ซักครู่ เนตรนภาเดินลงมา เนตรนภาเดินไปนั่งที่เก้าอี้ มองป้าการะเกดอย่างไว้ต้ว
“นทียังไม่กลับมาใช่มั้ย....”
“ค่ะ....”
เนตรนภามองป้าการะเกดอย่างพิจารณา “แล้วโทรฯมาหาเธอบ้างรึเปล่า”
ป้าการะเกดรีบปฏิเสธลนๆ “เปล่าค่ะ......ไม่ได้โทรฯมาค่ะ......”
เนตรนภาเสียงตวัด “ไม่ต้องลุกลี้ลุกลนขนาดนั้นก็ได้......ชั้นก็แค่ถาม...เห็นว่าหอบหิ้วกันมา เผื่อโทรฯมาระบายอะไรให้ฟังบ้าง”
ป้าการะเกดส่ายหน้า “คุณนทีไม่ได้โทรฯมาเลยค่ะ”
เนตรนภายกแก้วชาขึ้นจิบช้าๆ สีหน้าครุ่นคิด ป้าการะเกดขยับเข้าไปถามเสียงเบาๆ
“คุณผู้หญิงจะให้ใครไปตามหาคุณนทีมั้ยคะ”
เนตรนภามองอย่างไม่พอใจ “จะไปตามหาทำไม....มันไปเอง....มันก็ต้องกลับมาเอง....”
ป้าการะเกดเสียงอ่อนๆ “ค่ะ”
เนตรนภาดื่มชาต่อ ไม่สนใจ ป้าการะเกดมอง ก่อนจะเปลี่ยนสีหน้าเป็นครุ่นคิด