บทละครโทรทัศน์ ลีลาวดีเพลิง ตอนที่ 10 หน้า 2
“ใจเย็นๆสินี...เธอหมายความว่าไง”
“ก็นายศักดิ์สิทธิ์นี่แหละ...จ้างคนมาอาละวาดที่ร้านอาหารเพื่อให้ฉันโดนไล่ออก”
ศักดิ์สิทธิ์พยายามอธิบาย “แต่มันคนละเรื่องกันนะ...เธอโดนทำร้ายแล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉัน”
“ก็นายจ้างคนมาปิดปากฉันไง...กลัวฉันจะเอาความชั่วของนายไปเปิดโปง”
ศักดิ์สิทธิ์สีหน้างง “ห๊ะ!”
ลิลินขอร้อง “คุณศักดิ์สิทธิ์ออกไปก่อนเถอะค่ะ “
“แต่......แต่ผมไม่ได้เป็นคนทำ....”
ลิลินส่ายหัวปรามศักดิ์สิทธิ์ เพราะรู้ว่าศักดิ์สิทธิ์พูดไปก็ไม่มีประโยชน์ ศักดิ์สิทธิ์หน้าจ๋อยพยักหน้ารับแล้วเดินออกจากห้องไป วิชนีหันหน้าหนีอย่างไม่สบอารมณ์
ลิลินไม่เชื่อว่าศักดิ์สิทธิ์ทำจริงจึงค่อยๆถามวิชนี “เธอมั่นใจได้ยังไงว่าคุณศักดิ์สิทธิ์เป็นคนทำ”
“ก็ตอนที่...พวกมันทำร้ายฉัน...พวกมันบอกว่า...นี่เป็นการเตือน...ถ้ายังยุ่งเรื่องของคนอื่นอีกแกโดนหนักกว่านี้แน่”
ลิลินได้ยินอย่างนั้นก็อึ้งไป
หน้าห้องฉุกเฉิน ศักดิ์สิทธิ์ชะเง้อคอมองเข้าไปในห้องด้วยความสงสัย “มันอะไรกันวะเนี่ย”
ระหว่างนั้นลิลินเปิดประตูออกมาพอดี
“เป็นไงบ้างครับ”
“เธอคงต้องอยู่ที่นี่ซักพัก”
“ก็ดีแล้วครับ...เออ...แล้ว....”
“คุณศักดิ์สิทธิ์ไม่ได้ทำจริงๆใช่มั๊ยคะ”
“ถ้าเป็นเรื่องที่ส่งคนไปป่วนทำให้เธอถูกไล่ออก...ผมยอมรับครับ...แต่ไอ้เรื่องที่ถึงขนาดให้คนมาทำร้ายเธอขนาดนี้...คุณลินคิดว่าผมจะกล้าทำอย่างนั้นเหรอครับ”
“ฉันเองก็คิดว่า...ไม่น่าจะเป็นคุณ”
ศักดิ์สิทธิ์โล่งใจระดับหนึ่ง “แล้ววิชนี.....เธอคงไม่คิดว่าผมทำจริงๆใช่มั๊ยครับ”
ลิลินส่ายหน้า “ตอนนี้เธอเชื่ออย่างนั้น”
“จริงหรอครับ...ผมปล่อยไว้แบบนี้ไม่ได้”
ศักดิ์สิทธิ์ทำท่าจะไปเปิดประตูเข้าไปหาวิชนี แต่ลิลินก็ห้ามศักดิ์สิทธิ์ไว้ “ลินว่าคุณอย่าเพิ่งพูดอะไรเลยดีกว่าค่ะ...รอให้วิชนีเย็นลงกว่านี้...แล้วค่อยอธิบายให้เธอฟังทีหลังน่าจะดีกว่าคะ “
ศักดิ์สิทธิ์หน้าเศร้า “ก็ได้ครับ”
ที่โต๊ะรับแขกของบ้านทิวัตถ์ ศุภารมย์กำลังนั่งดูเครื่องเพชรอยู่กับรุ่งทิพย์ที่เป็นเจ้าของร้านจิวเวอรี่