บทละครโทรทัศน์ ลีลาวดีเพลิง ตอนที่ 10 หน้า 5
ป้าจวนเข้ามาตีแขนสลวยเบาๆ “คิดว่าฉันเตือนก็แล้วกันนะนังหลวย...ถ้าแกคิดจะเอาคนที่ยายน้อยมาฝากเป็นผัวละก็...อยู่คนเดียวไปทั้งชาติยังดีซะกว่า”
“อ้าว...ทำไมป้าพูดอย่างนั้นล่ะ”
“หรือไม่จริง...แกดูแต่ละคนที่ยายน้อยเอามาฝากซิ...ไม่ลักเล็กขโมยน้อย...ก็ทำแต่เรื่อง...ฉันว่าไอ้คนชื่อนพกรอะไรนั่นก็คงไม่ต่างกันหรอก”
“นี่ป้ากะจะสกัดดาวรุ่งฉันหรือเปล่าเนี่ย”
“เฮ้อ...ฉันเบื่อจะพูดกับพวกแกแล้ว...ไปทำงานได้แล้วไป”
สลวยกับยอดหน้าเซ็งๆออกไป ป้าจวนได้แต่มองอย่างเหนื่อยใจ
ลิลินสีหน้าเครียดกำลังตรวจดูความเรียบร้อยภายในห้องพัก
ศักดิ์สิทธิ์กำลังคุยกับตำรวจ ซึ่งอธิบายสภาพที่เกิดเหตุให้ฟัง “ดูจากสภาพห้อง...เหมือนคนร้ายกำลังหาของมีค่า”
“งั๊นหมายความว่าคนร้ายเป็นพวกโจรขโมยของเหรอครับ”
“ยังสรุปไม่ได้ครับ...เพราะบางทีอาจเป็นแค่การจงใจรื้อของให้ตำรวจเข้าใจผิด ยังไงก็ต้องตรวจดูดีๆก่อนครับ...ว่ามีอะไรหายไปบ้าง”
ลิลินได้ยินอย่างนั้นก็เหลือบตามองไปที่ซ่อนที่เก็บกล่องไม้แห่งความทรงจำไว้อยู่
“ครับ เอ่อ...แต่ว่าเรื่องนี้อย่าให้เป็นข่าวใหญ่โตเลยนะครับ...เดี๋ยวโรงแรมผมจะเสียหายเอา”
“เหตุการณ์นี้ไม่มีคนตาย คงไม่ใช่ข่าวใหญ่พอจะลงหนังสือพิมพ์หรอกคุณ...”
“เรื่องไม่ใหญ่อะไรล่ะ...มีผู้หญิงถูกทำร้ายนอนสลบคาที่เนี่ยนะ”
“เอาเป็นว่า...ยังไงถ้าได้เรื่องคืบหน้าแล้ว...ทางเราจะติดต่อมาอีกที”
พูดเสร็จกลุ่มตำรวจก็เดินออกไป ศักดิ์สิทธิ์โมโหนิดๆ
ทิวัตถ์เข้ามาหาศักดิ์สิทธิ์อย่างสงสัยและตกใจ “ไอ้สิทธิ์...”
“อ้าวไอ้วิน...”
“คุณปกติเล่าให้ฉันแล้ว...มีอะไรเสียหายหรือเปล่าวะ”
ลิลินเดินเข้ามา โดยไม่สนใจทิวัตถ์ที่ยืนอยู่ “ไม่มีอะไรหายค่ะคุณศักดิ์สิทธิ์”
“โชคดีจริงๆครับที่มันไม่ได้อะไรไป...เอาอย่างนี้แล้วกันครับ...เพื่อความสบายใจ คุณลินจะย้ายห้องก็ได้นะครับ”
“ย้ายไปก็เท่านั้น...ไอ้สิทธิ์...ถ้านักร้องแกไม่เลิกสับราง...ฉันว่าคงจะเกิดเรื่องแบบนี้ตลอดแหละ “
ลิลินหันไปมองทิวัตถ์ด้วยความโมโห แต่ก็ไม่พร้อมจะต่อปากต่อคำด้วยตอนนี้ เพราะมีบางอย่างที่เธอต้องตรวจสอบก่อน “ขอบคุณนะคะคุณสิทธิ์...แต่ฉันว่าพวกมันคงไม่ย้อนมาอีกหรอกคะ...เอาไว้ถ้ามีอะไรไม่ชอบมาพากล...ฉันจะรีบบอกคุณศักดิ์สิทธิ์ทันทีค่ะ”
“แน่ใจนะครับว่าไม่เป็นไร “
“ค่ะ...”