บทละครโทรทัศน์ ลีลาวดีเพลิง ตอนที่ 4
ทางด้านทิวัตถ์ขับรถเข้ามาจอดหน้าบ้านของวิทยา เปิดประตูแล้วก้าวลงมา ทิวัตถ์เดินมาหยุดที่ขอบรั้วบ้าน มองเข้าไปในบ้าน เห็นภาพเดียวกับที่ลิลินเห็น และไปสะดุดตากับต้นลีลาวดีเช่นกัน
“ขอโทษครับ...มีใครอยู่มั้ยครับ” ทิวัตถ์เรียกอยู่นานแต่ก็ไม่มีเสียงตอบ จึงจับรั้วดู เห็นว่ารั้วล็อก ชายหนุ่มหันกลับกำลังจะขึ้นรถ ก็พอดีมีชาวบ้านเดินผ่านมา
“โทษครับป้า...นี่บ้านคุณวิทยาใช่มั้ยครับ”
“ใช่”
“ป้าทราบมั้ยครับว่าคุณวิทยาออกไปไหน”
“อ๋อ...คุณวิทน่ะเหรอ...ถ้าไม่อยู่บ้านก็คงอยู่วัดนั่นแหละ”
“วัด...? ขอบคุณครับ “
ป้าเดินออกไป ทิวัตถ์สีหน้ามีความหวังที่จะเจอวิทยา
วิทยาพาลิลินเดินมาที่ริมน้ำ “นั่นไงครับ...”
ลิลินมองไปที่ริมน้ำแล้วก็เห็นผู้ชายคนนึงนั่งหันหลังให้อยู่ เนื้อตัวสกปรกมอมแมม
ลิลินเดินไปข้างๆ “ลุงช่วย “
บุญช่วยหันมาเห็นลิลินก็ดีใจ
เมื่อครั้งลิลิวัยเด็ก ลิลินตามพ่อไปที่บ้านทิวัตถ์ ขากลับบุญช่วยกำลังเก็บอุปกรณ์ขึ้นรถ ลิลินเดินเข้ามาหา
“หนูลีไปไหนมา...คุณป้องแกตามหาหนูลีซะทั่วเลย”
“หนูลีเจอพ่อแล้ว...พ่อเข้าไปในบ้านไปเก็บเงินอยู่”
เสียงของเจี๊ยบก็ดังขึ้น “สงสัยคงจะเก็บกันนานแน่ๆ”
“นี่คุณ...พูดอะไรระวังหน่อยซิ...หนูลียังเด็กอยู่นะ”
บุญช่วยเข้ามาปกป้องลิลินที่แกรักเหมือนลูกเหมือนหลาน
ลิลินเห็นหน้าบุญช่วยก็จำได้ทันทีและมีความหวังขึ้นมาทันที
“ลุงช่วย...ลุงช่วยจำหนูได้มั้ย”
“เฮอะ”