บทละครโทรทัศน์ ลีลาวดีเพลิง ตอนที่ 4 หน้า 3
“หนูไม่ใช่นางฟ้า...หนูคือหนูลีไง...หนูลีลูกพ่อป้องไงคะ...”
“หนูลี”
“ลุงช่วยจำได้แล้วใช่มั้ย”
“ลีลีข้าวสาร...สองทะนานข้าวเปลือก” บุญช่วยตั้งวงฟ้อนรำออกไป ลิลินมองตามด้วยความหวังที่ดับวูบ
ทิวัตถ์จอดรถในบริเวณวัดเสร็จก็เดินมาตามทาง ระหว่างที่ทิวัตถ์กำลังจะเดินพ้นมุม เขาก็ต้องชะงักไปเมื่อเห็นลิลินกำลังเดินมา ชายหนุ่มแปลกใจและสงสัยว่าลิลินมาทำอะไรที่นี่
ทิวัตถ์มองนาฬิกาข้อมือก่อนจะตัดสินใจเดินตามลิลินไป
ลิลินเดินมาตามทาง มีทิวัตถ์แอบเดินตามสะกดรอยมาไม่ห่าง
อยู่ดีๆ วิทยาก็โผล่มา ทั้งวิทยากับลิลินต่างตกใจ “อ้าวคุณวิทจะไปไหนเหรอคะ”
ทิวัตถ์เห็นลิลินกับวิทยาคุยกันก็สงสัย
“ว่าจะไปตามคุณลินนั่นแหละครับ...เห็นหายไปนาน...กลัวว่าจะเป็นอะไรหรือเปล่า”
“พอดีเห็นเซียมซีเลยอยากลองดูน่ะค่ะ”
ทิวัตถ์แอบมองอยู่ แต่ไม่ได้ยินที่ลิลินกับวิทยาคุยกัน
“แล้วเป็นยังไงครับ...ดีมั้ย”
“แหม...เรื่องอย่างนี้เขาไม่บอกกันนะคะ”
“ผมก็ลืมไป”
ลิลินยิ้มให้กับวิทยา “นี่ก็เย็นมากแล้ว...สงสัยฉันคงต้องขอตัวกลับก่อน”
“ครับ”
ลิลินยิ้มให้กับวิทยาอีกครั้งก่อนจะหันหลังเดินไป วิทยามองลิลินก่อนจะหันหลังกลับ ทันใดนั้นลิลินหยุดก่อนจะหันมาถามวิทยา “คุณวิทคะ”
“มีอะไรครับ”
“ถ้าฉันจะมาเยี่ยมลุงช่วยแกบ่อยๆ...คุณวิทจะว่าอะไรมั้ยคะ”
“จะว่าอะไรละครับ...ผมดีใจซะอีก”
ทั้งสองยิ้มให้กันโดยไม่รู้เลยว่าทิวัตถ์กำลังมองทั้งสองอยู่
ลิลินเดินออกมาตามทางที่เป็นศาลาที่มีพระประธานวางเรียงราย
เสียงของทิวัตถ์ดังขึ้น “ถ้าผมไม่มาเห็น...แผนของคุณก็คงจะสำเร็จแล้วใช่มั้ย”
“คุณ...! “
“ตกใจเหรอ...อ๋อ...คงตกใจที่ไม่คิดว่าจะมีคนมาพบคุณกับแฟนลับๆของคุณ”