บทละครโทรทัศน์ ลีลาวดีเพลิง ตอนที่ 4 หน้า 5
“ก็ที่แม่ต่ายล้มไงครับ”
เสียงศุภารมย์ดังขึ้น “วิน!“
ทิวัตถ์มองไปก็เห็นศุภารมย์เดินออกมากับทรงพล ทิวัตถ์รีบเข้าไปดูศุภารมย์ “แม่ต่าย...เจ็บตรงไหนบ้างครับ”
ป้าจวนตกใจ ใส่เป็นชุด “คุณท่าน...คุณท่านล้มเหรอคะ...ล้มเมื่อไหร่คะ...ในห้องน้ำเหรอคะ...ทำไมจวนไม่เห็นทราบเลยคะ”
ศุภารมย์เสียงเย็น “ป้า”
“คะ”
“มีอะไรทำก็ไปทำไป”
“อ้าว...แล้วคุณท่านไม่ไปโรงพยาบาลเหรอคะ”
ทรงพลหันมาบอกเสียงเข้ม “ป้าจวน”
ป้าจวนงง แต่ก็รับคำเสียงอ่อย “ค่ะ” ป้าจวนเดินออกไป
ทิวัตถ์รีบเข้ามาหาศุภารมย์กับทรงพลอย่างร้อนใจ “ผมว่าแม่ต่ายไปโรงพยาบาลดีกว่าครับ”
“แม่ไม่เป็นอะไรมากหรอกวิน...พ่อเราเขาตกใจเกินไป คุณเนี่ย...ไม่น่าโทรบอกวินเลย..เรื่องแค่นี้เอง”
“ก็ผมเป็นห่วงคุณนี่...”
ศุภารมย์ตบเข้าเรื่องแบบเนียนๆ “แล้ววินรีบกลับมาอย่างนี้...เสียงานอะไรหรือเปล่า”
“ไม่หรอกครับ...ผมกำลังจะไปคุยกับนักออกแบบภูมิทัศน์เท่านั้นเองครับ”
ทรงพลที่ฟังอยู่ด้วยก็พูดขึ้นโดยไม่แสดงอาการอะไร “แล้วคุณวิทยาว่าไง...รับทำให้เรามั้ย”
“ไม่เจอครับ” ทรงพลกับศุภารมย์แอบโล่งอก “คิดว่าคราวหน้าคงให้คฑาวุธนัดก่อนจะดีกว่า...แล้วอีกอย่างผมยังไม่รู้จักว่าคุณวิทยาหน้าตาเป็นยังไงด้วย...คราวหน้าคงต้องทำการบ้านมากกว่านี้”
อนันยชวิ่งโวยวายเข้ามา “แม่...แม่” ชายหนุ่มรีบเข้ามาดูศุภารมย์ “เมื่อกี้ป้าจวนบอกว่าแม่ล้มเหรอ...แล้วนี่ยืนทำอะไรกันอยู่...ทำไมไม่ไปโรงพยาบาลกัน”
“ไม่มีอะไรแล้ววัน...แม่ต่ายไม่ได้เป็นอะไรมาก” ทิวัตถ์เข้าไปตบไหล่อนันยช
“แต่ไปโรงพยาบาลให้เขาตรวจหน่อยก็ดีนะแม่”
ศุภารมย์รีบตัดบทเพราะไม่อยากให้เรื่องยุ่งยาก “วัน...! น้องเขาก็บอกแล้วไงว่าแม่ไม่เป็นไร”
อนันยชชะงักไปเมื่อเห็นศุภารมย์เข้าข้างทิวัตถ์
ทรงพลต้องรีบพูดขึ้นเพื่อเปลี่ยนบรรยากาศ “ไม่มีอะไรหรอกวัน...แม่เราแค่สะดุดนิดหน่อย...ไป...วันนี้เราเปลี่ยนบรรยากาศไปกินข้าวนอกบ้านกันดีกว่า”
“ดีเหมือนกันค่ะ...เดี๋ยวขอฉันไปแต่งตัวก่อนนะคะ”
“ผมขอตัวดีกว่า...เพราะยังไงผมก็รู้สึกเหมือนกินข้าวนอกบ้านอยู่ทุกวันอยู่แล้ว” อนันยชพูดจบก็เดินออกไป
ศุภารมย์มองตามสีหน้าเครียด ทิวัตถ์รู้ได้ทันทีว่าอนันยชไม่พอใจ