บทละครโทรทัศน์ ลีลาวดีเพลิง ตอนที่ 29
ลิลินเดินมาตามทาง มาหยุดที่หน้าห้องทำงานทรงพล ยกมือขึ้นมาจะจับลูกบิดประตู แต่ยังไม่ทันถึงลูกบิดก็ได้ยินเสียงศุภารมย์ ลิลินหันไปทางต้นเสียง
“ใครให้นายขึ้นมาบนนี้”
นพกรทำสีหน้าไม่พอใจ ก่อนที่จะตอบศุภารมย์ “ผมแค่จะเอาจดหมายมาให้” นพกรยื่นจดหมายให้ศุภารมย์ ศุภารมย์รับไปยังไม่สนใจจดหมายแต่ยังคงสงสัยนพกรอยู่ ลิลินเดินมาแอบฟัง
“เรื่องจดหมาย...มันไม่ใช่หน้าที่นายไม่ใช่หรือ”
“ครับ”
“ไปได้แล้ว...คราวหลังถ้าไม่มีอะไร...ก็ห้ามขึ้นมาบนนี้อีก”
นพกรเดินออกไปอย่างไม่สนใจ ศุภารมย์ส่ายหัวด้วยความเบื่อหน่ายในนิสัยนพกร เธอเปิดจดหมายออกดู แล้วสีหน้าก็เปลี่ยนไป เหมือนตกใจอะไรบางอย่าง
ลิลินสังเกตเห็นสีหน้าศุภารมย์ ก็จับตามองอย่างสงสัย
ศุภารมย์เอาจดหมายมาให้ทรงพลอ่าน ทรงพลอ่านแล้วก็อึ้งเช่นกัน “เงินห้าล้าน...แลกกับหลักฐานที่จะทำให้พวกแกติดคุก” ลิลินแอบฟังอยู่ที่มุมหนึ่ง ทรงพลอ่านต่อ “เจี๊ยบ...เจี๊ยบไหน”
ลิลินได้ยินชื่อเจี๊ยบก็ยิ่งสนใจ
“ก็นังเด็กเจี๊ยบที่เราไล่ออกไป...หลังจากเกิดเรื่องต้อยไงคะ”
ทรงพลแปลกใจ “ถ้าเป็นเด็กคนนั้น...ผมว่าไม่น่าจะเป็นไปได้”
“ตอนนี้ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้หรอกค่ะ”
“แต่เด็กนั่นหายไปนานแล้วนะ...ทำไมจู่ๆถึงขู่จะเอาความลับจากผู้กำกับมาแลกกับเงินตอนนี้นะ”
“หรือเธอจะรู้ว่ารองศัลย์ตายแล้ว...เลยไม่ต้องกังวลเรื่องตำรวจที่จะคอยจับตาเธอเป็นพิเศษ”
“อาจจะเป็นไปได้...ไม่อย่างนั้นผมว่าเธอคงไม่กล้าทำแบบนี้ แล้วคุณจะทำยังไง”
“ในเมื่อมันต้องการเงิน...เราก็จะให้เงินมัน...เท่าไหร่ก็ต้องยอมแลก”
ลิลินที่แอบฟังได้ยินสิ่งที่ศุภารมย์พูดถึงกับอึ้งไป
ลิลินลุกลี้ลุกลนอยู่ในห้อง สักพักก็ได้ยินเสียงเคาะประตู “ใครคะ”
“ผมเอง”