บทละครโทรทัศน์ ลีลาวดีเพลิง ตอนที่ 29 หน้า 3
“เอ้า...นี่พ่อวันยังไม่รู้เรื่องที่แม่ณิต....”
วาสนากำลังจะบอกว่าวรรณิตท้อง แต่วรรณิตส่งเสียงดักทันพอดี “ยายจ๊ะ”
อนันยชได้ยินเสียง หันไปเห็นวรรณิตเดินมา ก็ยิ่งอารมณ์เสีย
“แม่ณิต...มาได้ก็ดี...ยังไม่ได้บอกพ่อวันใช่มั้ย...บอกเลยสิ”
“พอแล้ว...รำคาญ...คนนึงก็วุ่นวายไปซะทุกเรื่อง...อีกคนก็เงียบอย่างกับเป็นใบ้...น่าเบื่อเว้ย” อนันยชออกไปอย่างหงุดหงิด
วาสนาทำหน้างง “มันว่ายายเรอะแม่ณิต”
“คุณวันก็แบบนี้แหละ...ไม่ต้องไปสนใจหรอกยาย”
“แล้วพ่อวันเป็นอะไร...นี่นั่งดื่มตั้งแต่พระอาทิตย์ยังไม่ตกดินเนี่ยนะ”
“เขาจะเป็นอะไรก็เรื่องของเขา...ยายล่ะ...มาทำไม”
วาสนาเปลี่ยนอารมณ์ เป็นยิ้มกรุ้มกริ่ม เดินเข้ามาพูดเบาๆข้างหูวรรณิต “ได้ข่าวว่าแกขายสร้อยแม่ต้อยไป....คงได้หลายตังเลยสิ”
“ยายรู้ได้ไง”
“ฉันรู้ได้ยังไง...คงไม่สำคัญเท่ากับแกจะให้ฉันเท่าไหร่หรอก”
วรรณิตอึ้งไปที่โดนวาสนาขอเงินเอาดื้อๆ
วรรณิตยื่นเงินให้วาสนา วาสนารับมองชื่นชมอย่างอารมณ์ดี
“ดีแล้วๆ…ขืนเก็บไว้ก็ไม่ได้ใช้อยู่ดี...แถมตอนนี้แม่แกก็เสียแล้ว...แกยังจะต้องใช้ทำอะไรอีก”
วรรณิตดึงเงินกลับ “ก็ใช้กับยายไงคะ”
“เอ้า...ใช้กับฉันก็เอามาสิ...เอามา”
วาสนากวักมือจะเอาเงินคืนจากวรรณิต แต่วรรณิตสีหน้าจริงจัง “แต่ใช้เป็นข้อแลกเปลี่ยน...ยายต้องยอมให้ณิตหย่ากับคุณวัน”
“นังโง่...แกยังไม่เลิกคิดเรื่องนี้อีกเหรอ”
วรรณิตเสียงแข็ง “ที่ผ่านมาณิตยอมแต่งกับคุณวันเพราะต้องการเงินไปรักษาแม่...แต่ตอนนี้...” หญิงสาวเศร้าเมื่อคิดถึงแม่ “ณิตคงไม่จำเป็นต้องอยู่ที่นี่อีกต่อไปแล้ว”
“แกคิดอะไรของแก...แต่งแล้วก็แต่งเลยสิ…ทำอย่างนี้แล้วแกจะได้อะไร”
“อิสรภาพไงค่ะ...ทั้งทางกายแล้วก็ทางใจ”
“ยังไงฉันไม่เห็นด้วยหรอก...อย่างน้อยที่นี่ก็เป็นบ่อเงินบ่อทองขนาดย่อมของแก”
“ของณิตหรือของยายกันแน่ค่ะ”
“ยัยณิต...แกอย่าทำอะไรโง่ๆนะ”
“งั้นแสดงว่ายายไม่ต้องการเงินก้อนนี้...เอาเถอะค่ะ...ถึงยายไม่รับมัน...ณิตก็ต้องหาทางหย่าอยู่ดี”