บทละครโทรทัศน์ ลีลาวดีเพลิง ตอนที่ 22 หน้า 2
“เอาจดหมายของคุณกลับไปด้วย...ผมไม่อนุมัติ”
กานดาท้วงขึ้น “คุณพลคะ...”
“ผมตัดสินใจแล้ว...คุณออกไปทำงานต่อเถอะ”
กานดารับจดหมายที่ทรงพลมาก่อนจะเดินออกไป ทิวัตถ์รอให้กานดาเดินออกไปก่อนที่จะหันมาคุยกับทรงพลถึงเรื่องเมื่อคืน
“เมื่อคืนผมได้ยินคุณพ่อมีปากเสียงกับแม่ต่าย” ทรงพลพยักหน้าหน่ายๆ “เอ่อ...มีอะไรหรือเปล่าครับ”
“วิน...เรื่องบางเรื่องเรากลับไปแก้ไขในอดีตไม่ได้...แต่พ่อไม่เคยรักใครนอกจากแม่ต่าย”
“แล้วแม่ต้อยล่ะครับ”
ทรงพลนิ่งอึ้งไปเมื่อได้ยินคำถามของทิวัตถ์ แต่ยังไม่ทันได้ตอบ
พอดีกับมือถือทิวัตถ์ก็ดังขึ้น เมื่อมองดูหน้าจอเห็นว่าลิลินโทรเข้ามา “ขอตัวก่อนนะครับ”
ทิวัตถ์เดินออกมาจากห้องทรงพล ก่อนจะกดรับสายลิลิน “ว่าไงคุณ” ชายหนุ่มมองซ้ายมองขวา “คุยได้”
“เมื่อกี้ฉันเจอกับอาม่าของคุณสิทธิ์...คุณรู้หรือยังว่าน้าชัยลาออกจากอาม่าแล้ว”
ทิวัตถ์ตกใจ “อะไรนะ...เมื่อวานก็ยังเห็นดีๆอยู่นี่...ทำไมน้าชัยไม่เห็นบอกอะไรเลย”
“ใช่... ฉันว่ามันต้องมีอะไรแน่ๆ...ฉันจะไปตามน้าชัยเอง”
“ไม่ได้...คุณจะไปคนเดียวได้ยังไง...แถวนั้นมันอันตรายนะคุณ”
ลิลินเครียด “แต่สิ่งที่จะช่วยให้พ่อฉันหลุดจากข้อกล่าวหาอยู่ตรงหน้าฉันแล้ว...ต่อให้เป็นหน้าผา...ฉันก็พร้อมจะกระโดดลงไป “
“งั้นผมจะไปกับคุณเอง” ทิวัตถ์วางสายก่อนจะรีบเดินออกไป
ที่หน้าบริษัทเอสพี คอนสตรัคชั่น นพกรเดินเข้ามาหยุดที่มุมหนึ่ง เขสขยับคอเสื้ออย่างรำคาญ “เว้ย !! ทำไมต้องมาแต่งตัวบ้าๆแบบนี้นั่งคอยมันทั้งวันด้วยวะ” นพกรหงุดหงิดเตะก้อนหินที่พื้นออกไป
ระหว่างนั้นก็มีพนักงานเดินผ่านมามองๆ นพกรมองตามตาขวางพนักงานทั้ง 2คนนั้นเห็นก็เสียวหลังวาบ รีบหลบตานพกรก่อนจะเข้าบริษัทไป
ทิวัตถ์เดินลงมาจากบริษัท เจอกับนพกรที่กำลังนั่งลงที่เก้าอี้คอยอยู่ เขาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเดินออกไป
นพกรเห็นทิวัตถ์กำลังจะเดินไปที่รถ เลยรีบลุกนำไป แต่ทิวัตถ์เรียกเอาไว้ก่อน “นายไม่ต้องไป...เอากุญแจมาให้ฉัน”
“แล้วจะไปไหน”
“ธุระใกล้ๆ...นายไม่ต้องไปด้วยหรอก”
นพกรหงุดหงิดใจ แต่ก็ต้องยอมส่งกุญแจรถให้ทิวัตถ์