บทละครโทรทัศน์ ลีลาวดีเพลิง ตอนที่ 5 หน้า 3
ทิวัตถ์ได้ยินอย่างนั้นแอบโล่งอกสีหน้าเคร่งเครียด
“ป้า ! ฉันบอกแล้วใช่มั้ยว่าในบ้านนี้ห้ามพูดเรื่องอะไรบ้าง”
“ค่ะ”
“เอ่อ...ผมขอตัวก่อนนะครับ”
“ท่าทางพ่อเรามีเรื่องอะไรจะคุยด้วย...เข้าไปหาพ่อก่อนซิ”
ทิวัตถ์ไม่อยากไปเพราะไม่อยากให้คนเห็นว่าเขาเจ็บขา ศุภารมย์ได้แต่มองตามทิวัตถ์ด้วยความสงสัยว่าเมื่อคืนทิวัตถ์ไปทำอะไรมา
ทรงพลกำลังนั่งดื่มกาแฟอยู่ที่ห้องรับแขก ทิวัตถ์เดินกะเผลกเข้ามา
“อ้าว...ขาเป็นไร”
“ไม่มีอะไรหรอกครับ...ผมซุ่มซ่ามนิดหน่อย...”
“ถ้าอย่างนั้นวันนี้ก็อยู่บ้านพักซักวันแล้วกัน”
“พ่ออยากคุยกับผมเรื่องอะไรเหรอครับ”
ศุภารมย์พูดขึ้น “พ่อเราอยากให้หานักออกแบบภูมิทัศน์คนใหม่”
ทรงพลกับทิวัตถ์หันมาเห็นศุภารมย์เดินเข้ามา
“ทำไมเหรอครับ”
“พ่อเห็นว่า...นายวิทยาอะไรนั่นเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านลีลาวดีก็จริง...แต่ผู้รับเหมาคนอื่น...พ่อว่าฝีมือก็คงไม่แตกต่างกันมากมั้ง” ทรงพลหันไปหยิบแฟ้มก่อนจะส่งให้กับทิวัตถ์ “นี่เป็นรายชื่อนักออกแบบภูมิทัศน์ที่พ่อเลือกมาให้แล้ว...ลองดูแล้วกัน”
ทิวัตถ์มองดูแฟ้มก่อนจะดันกลับไปให้ทรงพล ทรงพลกับศุภารมย์แปลกใจ
“ทำไมเราไม่ลองติดต่อ...”
ทรงพลสวนขึ้น “วิน...พ่อไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเป็นนายวิทยาเท่านั้น”
“ผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไมพ่อถึงไม่อยากได้เขา”
ทรงพลกับศุภารมย์ชะงักไป
ทิวัตถ์นิ่งครุ่นคิดก่อนจะพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงนิ่งเครียด “โครงการนี้พ่อบอกให้ผมรับผิดชอบ...แต่ถ้าพ่อยังเข้ามาดูทุกขั้นตอนอย่างนี้...แล้ว ผมจะบอกคนที่ร่วมงานกับผมยังไง”
ศุภารมย์รีบพูดแทรกขึ้นเพราะไม่อยากให้พ่อลูกต้องทะเลาะกัน “พ่อเขาแค่กลัววินเหนื่อยน่ะ...”
ทิวัตถ์ได้แต่พยายามสะกดกลั้นอารมณ์ก่อนที่จะเอ่ยปากตัดบท “ผมขอตัวครับ”
ทิวัตถ์เดินออกไป แต่ทรงพลพยายามเรียกเอาไว้ “วิน ! “
ศุภารมย์ปรามผู้เป็นสามี “คุณคะ...อย่าทำให้เรื่องเล็กเป็นเรื่องใหญ่เลยค่ะ”
“คุณยังว่าเรื่องบุญช่วยเป็นเรื่องเล็กอีกเหรอ”