บทละครโทรทัศน์ ลีลาวดีเพลิง ตอนที่ 5 หน้า 4
ศุภารมย์พูดด้วยเสียงหนักแน่น “เชื่อฉันซิคะ”
ทรงพลพยายามสงบสติอารมณ์ “แล้วนี่คุณจะไปไหน”
“คุณลืมไปแล้วหรือไงว่าฉันต้องประชุมสมาคมแม่บ้านของจังหวัด”
ทรงพลพยักหน้าเหมือนเพิ่งนึกได้ “ถ้าอย่างนั้นผมไปรอที่รถนะ”
“ค่ะ” ทรงพลเดินออกไป ศุภารมย์มองตามพอเห็นสามีลับสายตาก็หยิบมือถือขึ้นมากด “ฉันกำลังจะออกไปแล้ว “
ศุภารมย์วางสายก่อนจะเห็นสีหน้าของศุภารมย์เครียดลง
ลิลินเปิดประตูออกมาจากห้องพัก
“คุณลิน...” ลิลินหันมาก็เห็นศักดิ์สิทธิ์กำลังเดินเข้ามา
“สวัสดีค่ะคุณศักดิ์สิทธิ์...เอ่อ...เรื่องเมื่อคืนขอบคุณมากนะคะ”
“ไม่เป็นไรหรอกครับ...ว่าแต่คุณลินไปทำอะไรที่วัดเหรอครับ”
ลิลินชะงักแปลกใจขึ้นมาทันที รู้สึกสงสัยว่าศักดิ์สิทธิ์รู้ได้ยังไง
ศักดิ์สิทธิ์มองอย่างรู้ทันรีบตอบ “อ๋อ...ผมถามคนขับรถน่ะครับ...คงไม่โกรธนะครับที่ผมจะต้องเป็นห่วงสวัสดิภาพของพนักงานของผมทุกคน”
“ไม่หรอกค่ะ...คือเมื่อวานฉันไปไหว้พระ...อยากฝากเนื้อฝากตัวที่ต้องมาทำงานในจังหวัดนี้...แต่เพิ่งนึกได้ว่าลืมมือถือเอาไว้น่ะค่ะ”
“อ๋อ...นี่ดีนะครับที่คุณลินไม่ไปเจอคนร้าย”
“คนร้าย...?”
“เมื่อเช้ามีข่าวว่าเมื่อคืนมีการฆ่ากันตายที่วัดที่คุณลินไปเมื่อคืนน่ะครับ”
ลิลินได้ยินอย่างนั้นก็ใจหายนึกถึงบุญช่วยขึ้นมาทันที แต่ลิลินก็พยายามทำตัวเป็นปกติ “เหรอคะ...โชคดีจัง...สงสัยเป็นเพราะที่ฉันไปขอพรพระท่านเมื่อวานแน่ๆที่ทำให้ฉันแคล้วคลาด...”
“นั่นซิครับ... แล้วนี่คุณลินจะไปไหนเหรอครับ”
“เปิดหูเปิดตาน่ะคะ...คนต่างจังหวัดอย่างฉัน...ถ้ารีบปรับตัวเร็วมันก็ยิ่งดีใช่มั้ยคะ”
“ครับ...แต่อย่ากลับเย็นนะครับ...เดี๋ยวมิตรรักแฟนเพลงจะรอนาน”
ลิลินยิ้มให้ศักดิ์สิทธิ์ ชายหนุ่มเดินออกไป ลิลินมองจนศักดิ์สิทธิ์ลับตาไปสีหน้าของเธอก็เปลี่ยนเป็นความกังวลขึ้นมาทันที “ลุงช่วย...”
ที่บ้านของวิทยา ในมือวิทยาถือกระดาษโน้ตแผ่นเล็กที่มีเบอร์มือถือและวิทยากำลังคุยมือถือ “ใช่ครับ...ผมเคยโทรไปติดต่อเรื่องต้นลีลาวดีแล้ว” วิทยาวางกระดาษที่ถือลงบนโต๊ะทำงาน “อ๋อ...โทษทีครับผมลืมแจ้งชื่อ...ใช่ครับ...ผมชื่อวิทยา...สัจธรรม..ครับ”