บทละครโทรทัศน์ When I Was sixteen เมื่ออายุสิบหก ตอนที่ 16
When I Was sixteen เมื่ออายุสิบหก ตอนที่ 16
บทประพันธ์ รัศมีจันทร์ / บทโทรทัศน์ ปัณชญา
บ้านยายพร อนึ่งนั่งเช็ดเวสป้าอยู่ มดนั่งคุยอยู่ด้วย
“พี่ต้องหาทางเข้าไปหาน้องดาอีกให้ได้”
“ยังไม่เข็ดอีก”
“ก็มันคาใจ พี่อยากถามน้องดาให้รู้เรื่อง ว่าน้องดาคิดยังไงกับพี่”
มดเซ็ง “วันๆ พี่จะคิดถึงแต่เรื่องน้องดาๆๆ ไม่คิดถึงเรื่องอื่นบ้างเลยเหรอ”
“ก็ตอนนี้เรื่องน้องดา สำคัญที่สุดสำหรับพี่”
ยายพรเดินเข้ามาด่าอนึ่ง ยายพรบิดหูอนึ่งให้ลุกขึ้น “เที่ยวออกไปก่อเรื่อง ให้เค้ามาถอนหงอกยายถึงบ้าน”
อนึ่งเจ็บ “โอ๊ยๆ ผมไปก่อเรื่องอะไร”
“ก็ที่ไปมีเรื่องที่เกสต์เฮาส์เมื่อวานนี้ไง คุณหน่อยเค้าตามมาด่ายายถึงบ้าน ว่าดูแลหลานให้ดี”
ยายพรฟาดแขนไปทีหนึ่ง “มันน่านัก”
มดมองหวาดๆ ประมาณอนึ่งตายแน่
“ผมไม่ได้เป็นคนหาเรื่องก่อนนะครับ”
“เรื่องนั้นยายไม่สน ต่อไปนี้ห้ามไปยุ่งกับเด็กนั่นอีกเด็ดขาด”
“สั่งแบบนี้ฆ่าผมดีกว่า ผมชอบน้องดาจริงๆ นะครับยาย ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยคิดจะจริงจังกับใครเท่านี้มาก่อนเลย”
“ผู้หญิงดีกว่านี้ไม่มีแล้วหรือไง ถึงได้หลงแต่เด็กนั่นอยู่ได้”
“น้องดาไม่ใช่คนไม่ดีอย่างที่ยายคิดนะครับ น้องดาน่ารักจะตาย ถ้ายายได้เจอน้องดารับรองว่ายายก็ต้องชอบ”
“ไม่มีทาง” ยายพรสั่ง “ห้ามออกไปหาดาอีกเด็ดขาด ไม่งั้นเป็นเรื่อง!!!”
อนึ่งโอดครวญ “ไม่ได้เห็นหน้าน้องดา ผมอกแตกตายแน่”
“หรือจะถูกไล่กลับกรุงเทพ” ยายพรกำชับมด “มดเฝ้าอนึ่งไว้ให้ยายด้วยนะ อย่าให้หนีออกไปข้างนอกเด็ดขาด แล้วไม่ให้โทรติดต่อกับดาด้วย ไม่งั้นจะโดนทั้งคู่”
มดรับคำเสียงอ่อย “ค่ะยาย”
ยายพรเดินออกไป มดโวยอนึ่ง “เพราะพี่อนึ่งคนเดียว มดเลยซวยไปด้วยเลย”
อนึ่งหน้าเครียดเลย
บ้านพักในสุสาน ดาลัดดาวนั่งอ่านนิยายอยู่ในห้องโถง เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ดาลัดดาวเดินกะเผลกๆ มารับสาย