บทละครโทรทัศน์ When I Was sixteen เมื่ออายุสิบหก ตอนที่ 16 หน้า 4

เองนะ” ดาลัดดาวเดินออกไป

ฤทัยยืนสีหน้าเครียดๆ อยู่ที่เดิม อารมณ์ประมาณว่าไม่รู้จะทำยังไงถึงจะดีกับทุกคน

ดาลัดดาวปั่นจักรยานออกไปสีหน้าซึมๆ

ริมแควเกสต์เฮาส์ ดาลัดดาวถามหน่อย

“ลุงปื๊ดติดต่อกลับมาบ้างมั้ยคะ”

“จะถามถึงเค้าทำไม อยากไปอยู่ไหนก็เรื่องของเค้าเถอะ”

หน่อยทำท่าเหมือนไม่สนใจ แต่ในใจก็เครียดเหมือนกันที่ปื๊ดหายไป ดาลัดดาวครุ่นคิดว่าปื๊ดจะไปอยู่ที่ไหนได้

ริมแควเกสต์เฮาส์ ในห้องครัว  ดาลัดดาวเดินเข้ามาหานง

“น้านงคะ ดาขอที่อยู่บ้านพี่ผึ้งหน่อยได้ไหมคะ”

“หนูดาจะเอาที่อยู่บ้านผึ้งไปทำไมเหรอ”

“ดาจะไปตามลุงปื๊ด”

นงอยากรู้ “ตกลงผึ้งมันเป็นเมียน้อยคุณปื๊ดจริงเหรอ”

ดาลัดดาวตอนนี้ก็สับสน ไม่รู้เหมือนกันว่าอะไรจริงไม่จริง “น่าจะอย่างนั้นมั้งคะ”

“อย่างนี้คุณปื๊ดกับคุณหน่อยก็ต้องเลิกกันน่ะสิ”

“ดาไม่ยอมง่ายๆ หรอกค่ะ ยังไงดาก็ต้องตามลุงปื๊ดกลับมาหาป้าหน่อยให้ได้” ดาลัดดาวบอกอย่างมุ่งมั่น

บ้านยายพร ฤทัยกับอนึ่งนั่งหน้าซึมๆ อยู่ในห้องโถง ต่างคนต่างมีเรื่องกลุ้มของตัวเองให้ครุ่นคิด อนึ่งคิดเรื่องที่ว่าดาลัดดาวจะชอบตนหรือไม่ชอบกันแน่ ฤทัยแอบชำเลืองมองอนึ่งประมาณว่า จะยอมให้อนึ่งรู้ความจริงดีมั้ย แล้วถ้าอนึ่งรู้ว่าตนกับดาลัดดาวเคยชอบกัน อนึ่งจะรู้สึกยังไง

อนึ่งถามลอยๆ “ฤทัย”

ฤทัยตอบลอยๆ เหมือนกัน “ว่า..?”

“กลุ้มว่ะ”

“เหมือนกัน”

ฤทัยกับอนึ่งโต้ตอบกันไปแบบที่ต่างฝ่ายต่างก็มีปัญหาของตัวเองอยู่ในหัว ไม่ได้สนใจเรื่องของอีกฝ่าย มดที่ยืนมองสองพี่น้องอยู่ที่มุมหนึ่ง มดเห็นทั้งคู่ต่างก็ซึมๆ ไม่สดใสเหมือนเคยก็คิดว่าต้องทำอะไรซักอย่าง มดครุ่นคิดว่าจะเริ่มแก้ปัญหาจากจุดไหนก่อนดี