บทละครโทรทัศน์ When I Was sixteen เมื่ออายุสิบหก ตอนที่ 4 หน้า 3
“แกเคยไปตั้งหลายครั้งแล้วไม่เบื่อหรือไง”
“ฉันจะไปเซอร์เวย์ เผื่อว่าเปิดเทอมจะพาน้องใหม่ของคณะมารับน้องที่นี่”
“พรุ่งนี้ฉันไม่ว่าง วันหลังค่อยไปละกัน”
“ถ้างั้นฉันชวนพี่อนึ่งไปเป็นเพื่อนก็ได้”
ฤทัยรีบห้าม “ไม่ได้!”
มดแปลกใจว่าทำไมต้องห้ามจริงจังขนาดนี้ “ทำไม?”
ฤทัยคิดหาข้ออ้าง อึกอักเล็กน้อย “มันเป็นงานของคณะเรา อย่าไปกวนพี่อนึ่งเลย เอาไว้ฉันว่างแล้วจะพาแกไปเอง แกยังอยู่ที่นี่อีกนานไม่ใช่เหรอ ทำไมต้องรีบไปวันนี้ด้วย”
“เออๆ ไปวันหลังก็ได้”
ฤทัยแอบทำหน้าโล่งอก แล้วเดินออกไปทางสวนหน้าบ้าน มดถามตามหลัง
“เออฤทัย...แล้วพรุ่งนี้แกจะไปไหนเหรอ ให้ฉันไปด้วยได้มั้ย ไม่อยากอยู่บ้าน...เบื่อ”
ฤทัยชะงักกึก แอบทำหน้าประมาณว่างานเข้าแล้ว
หน้าร้านขายเสื้อผ้าผู้หญิงที่ใหญ่ที่สุดในตลาด เป็นตึกแถวขนาดสองคูหา ดาลัดดาวกับน้อยเดินเข้ามาที่หน้าร้าน
“ร้านนี้เป็นร้านที่ใหญ่ที่สุดในตลาด มีเสื้อผ้าแบบใหม่ๆ มาลงเยอะกว่าร้านอื่น”
ดาลัดดาวยิ้ม “ดาจะได้มีเสื้อผ้าสวยๆ ใส่ซะที” ดาลัดดาวก้มมองตัวเอง “เบื่อชุดกะโปโลนี่จะแย่อยู่แล้ว” ดาลัดดาวรีบเดินนำน้อยเข้าไปในร้าน พร้อมกับยิ้มอย่างมีหวังว่าจะได้เสื้อผ้าสวยๆ
ดาลัดดาวกับน้อยเดินเข้ามาที่หน้าร้าน * MONTAGE ดาลัดดาวกวาดตาดูรอบๆ ก็เห็นว่ามีเสื้อผ้าแขวนอยู่เต็มไปหมด แม่ค้าออกมาต้อนรับสีหน้ายิ้มแย้ม
“ชอบแบบไหนเลือกดูเลยนะจ๊ะ” แม่ค้าหยิบเสื้อแบบใหม่ล่าสุดสมัยนั้น แต่ดูเชยมากใน