บทละครโทรทัศน์ When I Was sixteen เมื่ออายุสิบหก ตอนที่ 4 หน้า 4

สายตาดาลัดดาวมาให้ดาลัดดาวดู “แบบนี้ชอบมั้ย ที่กรุงเทพกำลังฮิตกันเลยนะ”

ดาลัดดาวทำหน้าแหยๆ นึกในใจว่าเชยมาก “ขอเลือกดูก่อนละกันนะคะ”

“เลือกดูตามสบายเลยจ้ะ” แม่ค้าเดินไปนั่งที่โต๊ะคิดเงิน ปล่อยให้ดาลัดดาวกับน้อยเลือกเสื้อผ้ากันไป ดาลัดดาวเดินเลือกๆ อยู่ครู่หนึ่งก็ไม่ได้ชุดที่ถูกใจ

ดาลัดดาวบ่นพึมพำกับตัวเอง “มีแต่เชยๆ ทั้งนั้นเลย”

ดาลัดดาวหันไปกระซิบกับน้อยเบาๆ  “พี่น้อย มีร้านอื่นอีกมั้ย”

“ร้านอื่นพี่ก็พาดาไปดูมาหมดแล้วไง ร้านนี้ใหญ่ที่สุดในเมืองแล้ว ถ้าดายังเลือกไม่ได้อีก พี่ก็จนปัญญา ไม่รู้จะพาไปซื้อที่ไหนแล้ว”

“เดี๋ยวดาลองเลือกดูอีกทีก็ได้”

ดาลัดดาวเดินเลือกเสื้อผ้าตามราวต่างๆ ได้เสื้อยืดแบบพอดีตัว 1 ตัว เสื้อตัวโคร่งๆ 1 ตัว กับเอี๊ยมขายาวทรงกระบอกที่ดูตลกๆ หนึ่งตัว

ดาลัดดาวจะเอาเสื้อผ้าไปให้แม่ค้าคิดเงิน แต่แล้วก็หยุดชะงัก หันไปหยิบเสื้อเชิ้ตลายที่ดาลัดดาวไม่น่าจะใส่ติดมือไปด้วยอีกตัวหนึ่ง

ร้านขายรองเท้า ดาลัดดาวมาเลือกซื้อรองเท้ากับน้อย พ่อค้าคอยหยิบคู่โน้นคู่นี้มาให้เลือก ดาลัดดาวเลือกรองเท้าผ้าใบกับรองเท้าสานไปอย่างละคู่ ดาลัดดาวจ่ายเงินค่ารองเท้าแล้วรีบพาน้อยออกจากร้าน

ร้านขายยา  น้อยพาดาลัดดาวเดินเข้ามาในร้านขายยา ดาลัดดาวทำหน้างงๆ

“ดาจะซื้อเครื่องสำอางนะพี่น้อยไม่ได้ซื้อยา”

“ที่นี่แหละขายทั้งยาทั้งเครื่องสำอาง”

ดาลัดดาวทำหน้าแบบเพิ่งนึกออก “อ๋อ...นึกออกแล้ว เมื่อก่อนจะไม่ค่อยมีร้านขายเครื่องสำอางโดยเฉพาะเหมือนสมัยนี้”