บทละครโทรทัศน์ When I Was sixteen เมื่ออายุสิบหก ตอนที่ 10 หน้า 5
ใต้ต้นลีลาวดีริมน้ำ ดาลัดดาวพูดประชดฤทัย
“ดูหนังกับพี่มดสองคนสนุกมากใช่มั้ยคะ”
ฤทัยประชดกลับเพราะหึง “แล้วน้องดาล่ะ ไปเที่ยวกับพี่อนึ่ง ก็คงจะสนุกมากเหมือนกันใช่มั้ย ถ้าน้องดาชอบพี่อนึ่ง ก็บอกพี่มาตามตรงได้นะ”
“พี่ฤทัยพูดแบบนี้ เพราะพี่ฤทัยเปลี่ยนใจไปชอบพี่มดแล้วใช่มั้ยคะ ที่แท้ที่พี่ฤทัยปล่อยให้น้องดารอเก้อตั้ง 20 ปี ก็เป็นเพราะพี่มดจริงๆ”
“นี่น้องดาพูดถึงตัวเองในอนาคตอีกแล้วใช่มั้ย”
“พี่ฤทัยรู้ไว้ด้วยนะคะว่าพี่ฤทัยใจร้ายมาก ที่หลอกให้น้องดารอเก้อตั้ง 20 ปี แล้วพอน้องดาย้อนเวลามาหาพี่ฤทัยได้อีกครั้ง พี่ฤทัยก็ยังจะทำให้น้องดาเสียใจซ้ำสองอีก”
ฤทัยใส่อารมณ์ “น้องดาไม่ต้องเสียเวลาแต่งเรื่องอดีตเพื่อโยนความผิดให้พี่หรอก ถ้าน้องดาอยากเปลี่ยนใจ ก็แค่บอกพี่มาคำเดียว แล้วพี่จะไม่มาให้น้องดาเห็นหน้าอีกเลย”
ดาลัดดาวอึ้งไม่เคยเจอโหมดดุของฤทัยมาก่อน
เสียงความคิดของดาลัดดาวอายุ 36 “20 ปีก่อนพี่ฤทัยไม่เคยดุเราเลย ทะเลาะกันซักครั้งก็ไม่เคย แล้วตอนนี้มันเกิดอะไรขึ้น ทำไมพี่ฤทัยถึงได้เปลี่ยนไปขนาดนี้”
กลางคืน บ้านยายพร อนึ่งคุยโทรศัพท์กับสาวอยู่ในห้องโถงท่าทางจี๋จ๋า
“แค่นี้ก่อนนะจ๊ะน้องแอน แล้ววันหลังอย่าโทรมาที่บ้านพี่อีกนะ ยายพี่ดุ เดี๋ยวเป็นเรื่อง”
อนึ่งวางสาย เห็นว่าฤทัยยืนมองอยู่สีหน้าไม่พอใจ
“ตอนกลางวันยังไปเที่ยวกับน้องดาอยู่เลย ตกกลางคืนก็มาคุยกับสาวอื่น ถ้าพี่ยังไม่เลิกเจ้าชู้ก็เลิกยุ่งกับน้องดาเถอะ”
“พี่ไม่ได้เป็นคนโทรไป น้องเค้าโทรมาเอง แล้วแกจะให้พี่ทำยังไง”
ฤทัยท่าทางซีเรียสกว่าทุกวัน “น้องดาไม่ใช่คนที่พี่จะมาจีบเล่นๆ เหมือนคนอื่นนะ”
อนึ่งชักสงสัย “ที่แกชอบบอกให้พี่เลิกยุ่งกับน้องดาเนี่ย เป็นเพราะแกก็แอบชอบน้องดาอยู่เหมือนกันใช่มั้ย”
ฤทัยรีบปฏิเสธ “ไม่ใช่”
“ถ้างั้นก็ไม่ต้องยุ่ง เรื่องนี้เป็นเรื่องของพี่กับน้องดา พี่จะเลิกยุ่งกับน้องดาก็ต่อเมื่อน้องดามีคนที่ชอบ