บทละครโทรทัศน์ When I Was sixteen เมื่ออายุสิบหก ตอนที่ 6
When I Was sixteen เมื่ออายุสิบหก ตอนที่ 6
บทประพันธ์ รัศมีจันทร์ / บทโทรทัศน์ ปัณชญา
ห้องอาหาร ริมแควเกสต์เฮาส์ มดนั่งกินข้าวอยู่กับอนึ่ง ด้านหลังเห็นปื๊ดกับเพื่อนผู้ชายวัยเดียวกันอีก 3 คนนั่งกินข้าวอยู่อีกโต๊ะ มดชะเง้อคอมองหา “ฤทัยหายไปไหนของมัน”
อนึ่งกินข้าวไป ไม่ได้สนใจอะไร มดร้อนใจ ลุกพรวดขึ้น “มดจะไปตามฤทัย”
อนึ่งดึงตัวมดให้นั่งลง “ไม่ต้อง ฤทัยมาโน่นแล้ว” อนึ่งมองนำไปข้างหลังมด
มดมองตามสายตาอนึ่งไป ก็เห็นว่าฤทัยกำลังเดินเข้ามาพร้อมกับดาลัดดาว ฤทัยกับดาลัดดาวเข้ามานั่งร่วมโต๊ะกับอนึ่งและมด มดถามฤทัย “มัวทำอะไรอยู่ ทำไมหายไปตั้งนาน”
“ก็ช่วยน้องดาขนของอยู่ไง”
มดตักข้าวใส่จานให้ฤทัย ไม่ได้สนใจจะตักให้ดาลัดดาวเลย ดาลัดดาวมองมดแบบฉุนๆ ฤทัยเห็นดาลัดดาวยังไม่มีข้าวเลยเลื่อนจานข้าวของตนให้ดาลัดดาว “น้องดาเอาจานนี้ไปก่อนเลย”
ดาลัดดาวยิ้มนิดๆ พร้อมชำเลืองมองมดแบบผู้ชนะ “ขอบคุณค่ะ”
มดเห็นฤทัยเทคแคร์ดาลัดดาวก็แอบมองจับสังเกตไป ฤทัยตักข้าวให้ตัวเองใหม่ อนึ่งตักกุ้งจากชามต้มย้ำกุ้งให้ดาลัดดาว “น้องดาลองกินต้มยำกุ้งหน่อยนะครับ แซ่บจี๊ดสะใจ”
ดาลัดดาวตอบหน้าตาย “ดากินกับข้าวฝีมือแม่ครัวที่นี่จนเบื่อแล้วล่ะค่ะ” อนึ่งยิ้มค้าง เก้อไป
“ถ้าน้องดากินจนเบื่อแล้ว งั้นก็ให้ฤทัยกินเยอะๆ แทนก็แล้วกันนะ ไปขนของมาท่าจะเหนื่อยมาก” มดตักกุ้งจากชามต้มยำกุ้งให้ไปใส่จานให้ฤทัยสองตัวเลย ดาลัดดาวหึง แกล้งทำเป็นปัดมือไปโดนแก้วน้ำอัดลมกะจะให้หกใส่มด แต่ฤทัยหันมาเห็นว่าแก้วน้ำกำลังจะล้ม แต่ไม่เห็นว่าดาลัดดาวเป็นคนทำ คิดว่าเป็นอุบัติเหตุ “มดระวัง!!!”
ฤทัยปัดแก้วน้ำไม่ให้หกใส่มด กลับกลายเป็นแก้วน้ำล้มหกมาทางดาลัดดาว เลอะดาลัดดาวเต็มๆ
ดาลัดดาวก้มมองเสื้อผ้าตัวเองแล้วปรี๊ด!! “พี่ฤทัย!!!”
“พี่ขอโทษ พี่ไม่ได้ตั้งใจ”
ดาลัดดาวงอน สะบัดหน้าเดินออกจากโต๊ะไปเลย ฤทัยหน้าเสียที่ทำให้ดาลัดดาวงอน ฤทัยมองมือตัวเองที่เลอะน้ำอัดลมแล้วหันไปบอกมด “ฉันไปล้างมือก่อนนะ” ฤทัยรีบเดินตามดาลัดดาวไป
อนึ่งบ่น “ฤทัยนี่ซุ่มซ่ามจริงๆ”