บทละครโทรทัศน์ When I Was sixteen เมื่ออายุสิบหก ตอนที่ 18
When I Was sixteen เมื่ออายุสิบหก ตอนที่ 18
บทประพันธ์ รัศมีจันทร์ / บทโทรทัศน์ ปัณชญา
ตลาดสดในเมือง ฤทัยถามดาลัดดาวด้วยความคาใจ
“ที่น้องดาบอกว่านัดพี่ออกไปหาที่ริมน้ำ เพราะมีเรื่องอยากถาม น้องดาจะถามอะไรหรอครับ”
ดาลัดดาวนิ่งคิดนิดหนึ่ง ก่อนถาม “น้องดาอยากรู้ว่า...พี่ฤทัยยังจำเรื่องราวที่ผ่านมาของเราสองคนได้หรือเปล่าคะ”
ฤทัยนิ่งเงียบไปนิดหนึ่ง “พี่ไม่เคยลืม”
“แล้วตอนนี้พี่ฤทัยยังรู้สึกเหมือนเดิมกับน้องดาอยู่หรือเปล่าคะ?”
ฤทัยนิ่งเงียบอย่างลำบากใจ...อยากจะบอกว่ายังรู้สึกเหมือนเดิมทุกอย่าง แต่ก็พูดไม่ได้
ดาลัดดาวเริ่มกลัวใจฤทัย “พี่ฤทัยคะ เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้มั้ยคะ”
ฤทัยอึ้งไป ในใจอยากตอบว่า “ได้” มากๆ แต่พอนึกถึงหน้าอนึ่งก็พูดไม่ออก “แล้วโจล่ะ”
“ไม่เกี่ยวกับพี่โจหรือใครทั้งนั้น ดาแค่อยากรู้ใจพี่ฤทัย ว่าตอนนี้ยังรู้สึกกับดาเหมือนเดิมอยู่หรือเปล่า”
“น้องดาทำให้พี่สับสนมากนะ เดี๋ยวน้องดาก็โกรธพี่ เดี๋ยวน้องดาก็กลับมาหาพี่”
“น้องดายอมรับว่าที่ผ่านมา น้องดาสับสนจริงๆ น้องดาไม่แน่ใจอะไรหลายๆ อย่าง แต่ตอนนี้น้องดารู้แล้วว่าน้องดาต้องการอะไร ถ้าครั้งนี้เป็นโอกาสครั้งสุดท้ายของน้องดา น้องดาก็จะไม่ยอมให้ผิดพลาดเหมือนที่ผ่านมา” สายตาดาลัดดาววิงวอน “...เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้มั้ย...พี่ฤทัย”
ฤทัยนิ่งคิดอย่างลำบากใจ ดาลัดดาวลุ้นรอฟังคำตอบ ฤทัยกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เหลือบไปเห็นน้อยเดินเข้ามาทางด้านหลังดาลัดดาวซะก่อน น้อยท่าทางเลิกลั่กตามหาดาลัดดาวอยู่ ฤทัยรีบหันหลังเดินจากไป โดยไม่พูดอะไร ดาลัดดาวอึ้งเลยที่อยู่ๆ ฤทัยก็เดินหนี “พี่ฤทัย!!!”
ดาลัดดาวกำลังจะตามฤทัยไป ทันใดนั้นน้อยก็หันมาเห็นดาลัดดาวแล้วเรียกเสียงดัง
“อ้าว ดา!!! มายืนทำอะไรตรงนี้เนี่ย ป่ะ”
ดาลัดดาวชะงักหันไปมองน้อยที่อยู่ข้างหลัง ถึงได้เข้าใจว่าฤทัยเดินหนีอะไร ดาลัดดาวเซ็งที่น้อยมาขัดจังหวะ
มดที่แอบดูตั้งแต่ต้นอยู่มุมหนึ่ง...มดแอบเดินตามฤทัยไป
“นี่น้องดาพูดกับแกถึงขนาดนั้นแล้ว ทำไมแกไม่ยอมกลับไปคืนดีกับน้องดาอีก”
“แกมาได้ไง!!! นี่แกไปแอบฟังฉันคุยกับน้องดามาเหรอ!?” มดเงียบ ไม่ตอบรับ แต่ก็ไม่ปฏิเสธ
ฤทัยเดินหนีไปแบบรำคาญมดมาก...เพิ่งทะเลาะกันไปเมื่อวาน วันนี้ก็กลับมายุ่งเหมือนเดิมอีกแล้ว