บทละครโทรทัศน์ When I Was sixteen เมื่ออายุสิบหก ตอนที่ 18 หน้า 2

ตลาดสดในเมือง มดหิ้วโอเลี้ยงมาให้ยายพรถุงหนึ่ง

“อ้าวมด

“โอเลี้ยงค่ะยาย

“มดกินเถอะ ยายรออยู่ตั้งนาน มดไปอยู่ที่ไหนเหอะ ยายยืนรอจนเมื่อยจน ต้องมาหาที่นั่งเนี่ย”

“อ๋อ มดก็เดินดูของอยู่แถวๆ นี้แหละค่ะ”

“นี่เมื่อกี๊แม่ค้าในตลาดเขานินทากันนะ เขาบอกว่า คุณหน่อยถูกคุณปื๊ดทิ้งไปอยู่กับเมียน้อย สมน้ำหน้า วันก่อนนะตามไปด่ายายถึงที่บ้าน ปากร้ายอย่างนี้ใครจะไปทนอยู่ด้วยได้ ได้ข่าวว่าหลานสาวกำลังตามหาลุงอยู่ด้วยนะ อายุแค่นั้น จะไปตามหาได้ที่ไหน” มดฟังแล้วนึกเป็นห่วงดาลัดดาว

บ้านยายพร ฤทัยนั่งซึมอยู่ที่มุมหนึ่ง มดเดินเข้ามา

“ฤทัย...” มดยังพูดไม่จบ ฤทัยพูดขัดขึ้นทันที “จะมายุ่งอะไรกับฉันอีก”

มดแกล้งยั่ว “ว่าจะเอาข่าวน้องดามาบอก  ไม่บอกก็ได้วะ”

มดจะเดินหนี ฤทัยอยากรู้ แต่ก็มีฟอร์ม สุดท้ายทนไม่ไหว เดินตามไปถามมด “ข่าวอะไร”

“ไม่พูดดีกว่า เดี๋ยวแกหาว่าฉันยุ่งเรื่องของแกกับน้องดาอีก”

“อย่ากวนหนะ พูดมา”

“เออ...บอกก็ได้ ฉันได้ข่าวมาว่าลุงปื๊ดกับป้าหน่อยมีปัญหากัน แล้วลุงปื๊ดก็หนีออกจากบ้าน ตอนนี้น้องดากำลังตามหาลุงปื๊ดอยู่ ฉันว่าแกน่าจะช่วยน้องดาตามหาลุงปื๊ดหน่อยนะ”

ฤทัยฟังแล้วนึกเป็นห่วงดาลัดดาวขึ้นมาทันที

บ้านพักในสุสาน ดาลัดดาวนั่งคุยกับน้อยอยู่ในห้องครัว มีของสดของแห้งที่ซื้อมาจากตลาดกองอยู่ตรงหน้า

“พี่น้อยพอจะรู้มั้ยว่าลุงปื๊ดมีเพื่อนที่ไหนบ้าง นอกจากลุงวินัย กับเพื่อนๆ ที่ทำงานสุสานด้วยกัน ดาก็ไปถามมาทุกที่แล้ว แต่ก็ไม่มีใครได้ข่าวลุงปื๊ดเลย”

น้อยจัดของไปคุยไปแบบเพลินๆ “คุณสมปองไง ไปถามมายัง”

“ยังเลย พี่น้อยจดที่อยู่ให้ดาหน่อยสิ”

“ได้สิ” น้อยหันไปหากระดาษกับปากกามาจดให้ ตั้งใจเขียนเป็นแผนที่ระบุถนน ระบุซอยให้อย่างดีเลย

น้อยส่งให้ “พี่เขียนให้ละเอียดยิบเลย”

ดาลัดดาวรับมาดูแล้วคิดๆ ว่าจะต้องลองไปตามปื๊ดที่บ้านสมปองดู น้อยนึกได้

“เอ๊ย...ดา ไม่ใช่ว่าจะไปตามลุงปื๊ดที่นั่นคนเดียวอะ” ดาลัดดาวพยักหน้า

“ไม่ได้ๆ หมู่บ้านนั้นมันไกลมาก รถสองแถวก็เข้าไม่ถึง แล้วดาจะไปยังไง”

น้อยคิดนิดหนึ่ง “เอางี้ เดี๋ยวพรุ่งนี้ พี่จะขับรถเครื่องพาไป วันนี้พี่ต้องรีบทำงานบ้าน ให้เสร็จก่อน”