รีเซต

บทละครโทรทัศน์ มาลีเริงระบำ ตอนที่ 22 หน้า 4

บทละครโทรทัศน์ มาลีเริงระบำ ตอนที่ 22 หน้า 4
17 ตุลาคม 2557 ( 02:53 )
2.1M
มาลีเริงระบำ ตอนที่ 22
13 หน้า

ทองทาเอ่ยกับยาหยีและนีน่า “เธอสองคน ร่วมทำผิด เธอไม่รอดหรอก แต่ยังดีนะรู้จักแยกแยะดีชั่ว เธอสองคนยังดีกว่าผู้หญิงร้ายกาจคนนี้ ... เอามานี่” ชายหนุ่มดึงมีดแล้วผลักเบลออกไป 

เบลเซคะมำลงไปที่เก้าอี้ “พี่ทองทา เจ็บนะ” 

หนูมาลีวิ่งมาเกาะทองทาไว้ สีหน้ายังกลัวอยู่ “พี่ทองทา เขาบ้าไปแล้ว” 

 “ไม่เป็นไรแล้ว พี่อยู่นี่ โชคดีที่กองถ่ายยกเลิกกลางคัน โชคดีจริงๆ...กล้าทำเรื่องชั่วๆ เพราะถือว่ามีเงินใช่ไหม  ลองอีกครั้งสิ พี่จะลากเธอเข้าคุกด้วยตัวพี่เอง” ทองทาขู่อีกฝ่าย

“พี่ทองทา พี่เป็นพี่หนูนะ พี่ไปเข้าข้างคนอื่นได้ยังไง” 

“พี่ดีกับเธอเพราะสงสารเธอ เมื่อก่อนเธอเป็นแค่เด็กสาวเอาแต่ใจ แต่ตอนนี้เธอหมกมุ่นกับเป้าหมายของตัวเองจนไร้มนุษยธรรม คนแบบนี้แหละที่พี่เกลียด! คนแบบพ่อ!” ทองทาเอ่ยอย่างชิงชัง

“พี่คลั่งนังเด็กเสิร์ฟคนนี้เข้าไปได้ยังไง จะแตะตัวมันหนูยังไม่กล้า” เบลดูถูก

“เชื่อเถอะ...ถึงตอนนี้ คนที่พี่ไม่กล้าแตะตัว เพราะกลัวสกปรกก็คือเธอ! ไม่ใช่หนูมาลี …. ออกไปได้แล้ว เราจบกันแค่นี้” ทองทาประกาศตัดพี่น้อง เบลแค้นใจ  

“ออกไป  ออกไปให้หมด” ทองทาตวาดไล่

เบลสะดุ้งยอมลุกขึ้นยืน พูดเสียงเบา มองมาที่หนูมาลี “พี่ทองทา ปกป้องเธอไม่ได้หรอก คอยดูไปเถอะ” เบลสะบัดหน้าออกไป ตามด้วยยาหยี และนีน่า 

หนูมาลีถอนใจโล่งกับทองทา เกือบไปแล้ว

 

ในสวน ทองทานั่งลงกลุ้มเรื่องเบล หนูมาลีตามมานั่งข้างๆ

“แม่ของเบล แย่กว่าแม่พี่ เพราะฆ่าตัวตายประชดพ่อ ยายของเขาสอนแต่เรื่องความเกลียด สอนแต่เรื่องผลประโยชน์ที่ต้องช่วงชิงคืนมาจากพ่อ เบลรู้จักแต่ความเกลียด ไม่รู้จักความรักเลย” 

“เมื่อก่อนการประกวดคือทุกอย่างในชีวิตหนู แต่ตอนนี้หนูรู้สึกว่าการประกวดชักไม่สนุก ไม่สนุกเอาซะเลย”

“ไม่หรอก บทเพลงสะอาดเสมอ แต่คนต่างหากที่อยากเด่นอยากดังจนทำได้ทุกอย่าง  คนนี่ล่ะ ...สกปรก” 

 

ที่บ้านพักของโรส  โรสตื่นขึ้นมาอาเจียนอยู่ในห้องน้ำ บอยเดินเอาผ้าเช็ดหน้ามาให้ “เวียนหัวอีกแล้วใช่ไหมเนี่ย หมู่นี้พี่อ้วกบ่อยนะ วันก่อนก็ทีหนึ่งแล้ว ผมได้ยินเสียง ไปหาหมอกันหน่อยดีไหม” 

“ไว้ให้ตกแต่งร้านเสร็จก่อนแล้วกัน” โรสผัดวันออกไปอีก   

“พี่นี่เหมือนเด็ก กลัวหมอไม่เข้าเรื่อง เป็นอะไรก็เอาแต่ซื้อยามากิน ตั้งแค่คบกันมา ผมไม่เคยลากพี่ไปหาหมอสำเร็จซักที” 


13 หน้า