บทละครโทรทัศน์ มาลีเริงระบำ ตอนที่ 4 หน้า 2

บทเวที กลุ่มของหนูมาลีขึ้นมาแบบคณะตลก คือขึ้นมาพร้อมกัน 8 คน เอากระดาษม้วนมาอันหนึ่งทั้งหมดยืนเรียงหน้ากระดานร้องเพลงและเต้นท่าเดียวกัน เหมือนเป็นพวกคีย์ซีนนำเข้าตลก ดูน่ารัก

“แถ่มแท้ม แถ่มแท้มๆๆๆ” ทุกคนทำเสียงเป็นดนตรีนำเข้ารายการพร้อมกัน

“วันก่อน อ่านสามก๊ก เล่าปี่มีลูกสองคน เล่าเก่ากับเล่าใหม่ เล่าเก่าไปรบแล้วตาย เล่าปี่จะให้ใครสืบสกุล” หนูมาลีเริ่ม

“เล่าใหม่” ชงโคตอบ

“วันก่อน อ่านสามก๊ก เล่าปี่ มีลูกสองคน เล่าเก่ากับเล่าใหม่ เล่าเก่าไปรบแล้วตาย  เล่าปี่จะให้ใครสืบสกุล” หนูมาลีทวนซ้ำ

“เฮ้ยก็ตอบไปแล้ว.....เล่าใหม่” ชงโคยังยืนยันคำตอบเดิม

“วันก่อน อ่านสามก๊ก เล่าปี่ มีลูกสองคน เล่าเก่ากับเล่าใหม่” หนูมาลีเอากระดาษตีหัวชงโคเปรี้ยง “นี่แน่ะ ขี้เกียจเล่าแล้ว  คนนี้บ้าง”

“วันก่อน ตื่นขึ้นมา อกตัญูญูทันทีเลย” การะเกดเริ่มปล่อยมุข

“ถีบแม่ตกเตียง ?” ปลาตอบ แต่การะเกดส่ายหน้า

“ขโมยเงินพ่อ ?” มี่ตอบบ้าง แต่การะเกดก็ส่ายหน้าอีก

“แย่งข้าวแม่กิน” เกรซตอบบ้าง การะเกดยังคงส่ายหน้าอยู่

“ลืมตา!” การะเกอดเฉลย 

หนูมาลีตีหัวปลาเปรี้ยง! เพราะแพ้การะเกดคนดูขำกันพอสมควร

ในห้องคอนโทรล สามกรรมการมองกลุ่มหนูมาลี  วิจารณ์กัน

“เด็กบ้านนอก!” แซนดี้ดูถูก

โยทะกา คีย์เลขบนอกหนูมาลีใส่คอมพ์ “เขาใส่ประวัติว่าเป็นเด็กเสิร์ฟ” 

“ว่าแล้ว.... ก็แค่มุขตลกคาเฟ่” แซนดี้แสดงความไม่พอใจออกมาอย่างชัดเจน

“รอบแรกเราวัดกันที่บุคลิก กับความกล้าแสดงออกไม่ใช่หรือ ก๊วนนี้กล้าดี ถ้าเลือกก๊วนนี้แฟนรายการคนต่างจังหวัดน่าจะชอบ เพราะเป็นตัวแทนเขา “โอกาส” เราต้องให้ “โอกาส” เขา!” บรมเอ่ยขึ้น

“เดี๋ยวรู้กัน  ว่าคณะกรรมการจะให้ใครผ่าน  แต่ฉันไม่เอาคนหนึ่งล่ะ ไม่มีคุณภาพ!” แซนดี้ไม่ยอมรับ  

โยทะกายิ้มๆ มองนาฬิกาแล้วออกไปจากห้อง ไปรอรับใครบางคน 

บนเวที กลุ่มของหนูมาลียังคงเล่นตลกต่อไป

“วันก่อน โกรธอาม่า” เด็กเสิร์ฟชงเรื่อง