บทละครโทรทัศน์ ทายาทอสูร ตอนที่ 4
วรินทร์เปิดประตูเข้ามาในห้องนอน สีหน้ากลัดกลุ้ม โยนสัมภาระทั้งหมดลงเตียง ก่อนจะเดินไปนั่งที่มุมห้อง ถอนหายใจระบายความเครียดนึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้
นัยน์เนตรเดินหัวเสีย วรินทร์ตามหลังมาไม่ห่าง แต่นัยน์เนตรเดินเซนิดๆเพราะยังเจ็บข้อเท้า
วรินทร์เข้าประคอง “พี่เนตรๆ รอด้วย ฟังอุ้ยก่อน”
“เธอจะตามมาทำไม” นัยน์เนตรสะบัด
“พี่เนตรเข้าใจผิด อุ้ยก็ต้องมาเคลียร์”
“หึ เข้าใจผิดเหรอ ฉันเชื่อในสิ่งที่ตาฉันเห็นเธอมันแผนสูงนักนะ”
“อุ้ยไม่เคยมีแผนจะใกล้ชิดพี่ทรรศน์ อย่างที่พี่เนตรเข้าใจ อุ้ยจะทำอย่างนั้นไปทำไม อุ้ยเพิ่งรู้จักเค้าเอง”
“ทรรศน์เค้าเป็นกัปตันทีมรักบี้ กำลังจะเป็นบัณฑิตเกียรตินิยม พ่อเค้าเป็นเจ้าของสำนักพิมพ์ เหตุผลแค่นี้ก็พอแล้ว”
“ผู้หญิงคนอื่นจะคิดยังไงอุ้ยไม่รู้ แต่อุ้ยบอกได้เลยว่าไม่เคยสนใจพี่ทรรศน์ และที่สำคัญ พี่เนตรคงลืมไปแล้วว่าพี่เป็นคนบอกให้เนตรไปขอให้พี่เค้ามาเล่นแทนเบียร์เอง”
นัยน์เนตรอึ้งไปนิด “ฉันก็แค่จะเตือนเธอในฐานะที่เราเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน ไม่อยากให้เธอทำตัวเสื่อมเสีย”
“เวลาทำอะไร อุ้ยจะคิดถึงคุณพ่อคุณแม่ก่อนเสมอ เพราะฉะนั้นพี่เนตรไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ อุ้ยยุ่งเกี่ยวกับพี่ทรรศน์ก็แค่เรื่องงาน จบงานก็จบกัน พี่เนตรสบายใจได้”
“ถ้าเป็นอย่างงั้นได้ก็ดี จำคำพูดตัวเองไว้แล้วกัน” นัยน์เนตรด่าต่อไม่ออก จำต้องอ่อนลง
สุดาดวงสวดมนต์เสร็จ กราบองค์พระ ก่อนจะหันมาเจอกับวรินทร์ที่นั่งรออยู่เบื้องหลัง “อุ้ย..มีอะไรหรือเปล่าลูก “
“อุ้ยอยากถามคุณแม่ เรื่องพี่เนตร”
“หนูเนตร ทำไมเหรอ”
“อุ้ยรู้สึกว่าพี่เนตรเค้าไม่ค่อยชอบอุ้ยค่ะ”
“ทำไมคิดอย่างนั้นล่ะลูก”
“ไม่รู้ซิคะ ในสายตาพี่เนตร อุ้ยทำอะไรก็เหมือนจะผิดไปซะหมด...”
“แม่ว่าอุ้ยน่าจะเห็นใจเนตรมากกว่านะ อุ้ยก็เห็นแล้วว่าครอบครัวของเนตรเป็นยังไง”
“คุณแม่หมายถึงภรรยาใหม่ของคุณลุงมาณพเหรอคะ”