บทละครโทรทัศน์ ทายาทอสูร ตอนที่ 19 หน้า 18
“ชั้นคือวรนาฏ ไอ้โขนมันถูกแม่ชีปราบจนวิญญาณถูกกักขังอยู่ในร่างชั้น เชื่อชั้นนะ ช่วยชั้นด้วย อย่าเพิ่งทำลายมัน เราต้องหาทางอื่นกำจัดมัน”
สนทรรศน์ลังเล มือที่ง้างพระขรรค์ ค่อยๆตกลง
เดชตกใจ “ไอ้ทรรศน์ อย่าไปเชื่อมัน”
“ชั้นขอร้องล่ะ ชั้นยังอยากมีชีวิตอยู่ต่อไป”
สนทรรศน์มองวรนาฏ ภาพอดีตตอนที่ถูกอสูรหลอก แว่บเข้ามา
ขุนพลศรีอินทร์เอ่ย “ไม่ เจ้าคืออสูร”
คำหยาดร่ำไห้ “อสูรมันจับข้ามัดไว้ แล้วมันก็แปลงร่างเป็นข้าไปฆ่าพ่อจ้าวช่วยข้าด้วยเถิด น้ำกำลังจักขึ้นท่วมตัวข้าอยู่บัดเดี๋ยวนี้แล้ว”
มือคำหยาดแทงมีดเข้าที่หัวใจขุนพลศรีอินทร์ ขุนพลศรีอินทร์จ้องคำหยาด เลือดไหลออกมาจากปาก
สนทรรศน์เงื้อพระขรรค์ ฟันตุ๊กตากุมารสังคโลกจนแตกทันที ควันสีดำลอยม้วนขึ้นมารวมกันเป็นตะขาบตัวเขื่อง แล้วแตกกระจายหายไป วรนาฏตะลึง
ที่กักขังดวงจิตวรนาฎ วรนาฎฟื้นขึ้นมาจากการหลับใหล เห็นอสูรโขนยืนอยู่
“วรนาฎ! เอ็ง…..”
วรนาฎแม้จะดูชรา แต่ครั้งนี้กลับดูมีเรี่ยวแรงมากกว่าเก่า ลุกขึ้นยืนอย่างท้าทาย “ฉันรับรู้ได้ถึงพลังที่อ่อนลงของแก คงจะหมดเวลาของอสูรร้ายแล้วสินะ”
อสูรโขนเยาะเย้ย “วรนาฎ หญิงชราอย่างเอ็ง ต่อให้ยืนได้ แต่จะเอาแรงมาจากไหนสู้กับข้า”
“ร่างกายก็แค่สังขารที่ร่วงโรย แต่ดวงจิตนั้นไม่มีวันอ่อนแรง ปีศาจที่อาศัยร่างผู้อื่นเพื่อดำรงชีวิตอย่างแก คงเข้าใจดีว่าจิตที่แข็งแรงนั้น สำคัญกว่าสังขารที่มีอยู่ยังไง”
อสูรโขนเคลื่อนไหวร่างไปบีบคอวรนาฎอย่างรวดเร็วและไม่ทันที่วรนาฎได้ตั้งตัว “ปากดีนักนะเอ็ง ข้าจะสอนให้รู้ว่า ดวงจิตที่ไร้การฝึกฝนนั้น มันก็ไม่ต่างกับร่างของหญิงชราที่กำลังจะตาย”
อสูรโขนทำท่าจะเหวี่ยงวรนาฎ วรนาฎยกมือขึ้นจับมืออสูรโขนไว้แน่นและจ้องหน้าเขม็ง “แกไม่มีวันควบคุมฉันได้อีกแล้ว” วรนาฎจ้องเขม็งต่อต้านพลังของอสูรโขน
อสูรโขนแปลกใจที่วรนาฎต่อต้านพลังไว้ได้ วรนาฎผลักอสูรโขนจนต้องเดินถอยหลัง มืออสูรโขนที่บีบคอวรนาฎไว้ค่อยๆคลายออก
วรนาฎรวบรวมพลังสุดท้าย ผลักอสูรโขนออกไปให้ห่างตัว จนอสูรโขนกระเด็นหายเข้าไปในความมืด “อ้ากกกกกกกกก!”