บทละครโทรทัศน์ ทายาทอสูร ตอนที่ 22 หน้า 2
“แกพูดถึงเนตรไหน”
“ก็นัยน์เนตร ญาติเราไงล่ะพี่ ตอนนี้เค้ามาเป็นเด็กนั่งดริงค์อยู่ในผับผมเนี่ยแหละ”
รัชโรจน์ตกใจ
รถเบนซ์คันหรูขับเข้ามาจอดหน้าห้องตรงม่านรูด
ภายในรถ นัยน์เนตรหันมามองชายกลางคนอย่างตกใจ “นี่มันอะไรกัน! ไหนบอกจะไปนั่งคุยกันที่ร้านอาหารไง”
ชายกลางคนหันมามองนัยน์เนตรอย่างกรุ้มกริ่ม “ไม่เอาน่า อย่าทำเป็นไม่ประสีประสาไปหน่อยเลย พี่ไม่ชอบเล่นไล่จับนะ มันไม่ใช่แนวถนัดของพี่”
“ฉันแค่นั่งเป็นเพื่อนแขก มากกว่านั้น ฉันไม่ทำ”
“น้องเนตร พี่เห็นน้องเนตรต้องนั่งแท็กซี่มาทำงานก็เห็นใจ ถ้าน้องเนตรอยู่เป็นเพื่อนพี่คืนนี้ น้องเนตรจะขับรถคันนี้กลับบ้านไปเลยก็ได้นะ พี่ยกให้ แล้วถ้าน้องเนตรไม่อยากทำงานแล้ว พี่ก็จะซื้อบ้านให้ซักหลัง พร้อมกับแม่บ้านที่คอยดูแล น้องเนตรจะได้ไม่ต้องเหนื่อย ดีมั้ย” พูดจบชายกลางคนก็เอื้อมมือไปลูบแก้มนัยน์เนตรอย่างกรุ้มกริ่ม
นัยน์เนตรจ้องมองชายกลางคนอย่างนิ่งคิด พนักงานม่านรูดวิ่งมาเปิดม่านรูดออก เพื่อให้รถขับเข้าไป นัยน์เนตรหันมองไปทางห้องม่านรูดอย่างหวาดหวั่น
รถรัชโรจน์ขับมาจอดที่หน้าโรงแรมม่านรูด รัชโรจน์แหงนมองป้ายชื่อโรงแรมอย่างไม่แน่ใจ
นัยน์เนตรหันไปมองพนักงานม่านรูด รูดม่านปิด หันกลับมามองชายกลางคนอย่างหวั่นๆ ชายกลางคนเปิดประตูรถออกไป นัยน์เนตรเปิดประตูรถออกตาม นัยน์เนตรยืนกอดกระเป๋าสะพายของตัวเองแน่น มองชายกลางคนที่กำลังจะเปิดประตูห้องเข้าไปอย่างตัดสินใจอะไรบางอย่าง ครู่หนึ่งนัยน์เนตรก็ตัดสินใจที่จะวิ่งออกไปจากม่านรูด
ชายกลางคนหันกลับมาเห็นพอดี “เฮ้ย!”ชายกลางคนรีบวิ่งตามนัยน์เนตรออกมาและดึงตัวนัยน์เนตร ไว้ได้ทัน “จะหนีไปไหน ฉันไม่มีเวลามาเล่นไล่จับกับเธอนะ”
นัยน์เนตรพยายามสะบัดตัวหนี “ปล่อยนะ ฉันจะกลับบ้าน”
นัยน์เนตรใช้กระเป๋าถือ ฟาดใส่ชายกลางคนอย่างไม่ยั้ง จนหลุดจากการถูกกอดรัด ชายกลางคนวิ่งตามมาจับตัวนัยน์เนตรไว้ได้อีกครั้ง นัยน์เนตรพยายามดิ้นหนี แต่ชายกลางคนกอดไว้แน่น รัชโรจน์วิ่งออกมาจากมุมตึก รีบเข้าไปช่วยนัยน์เนตรทันที รัชโรจน์แกะมือชายกลางคนออกจากการกอดรัดนัยน์เนตร และต่อยชายกลางคนจนล้มลงไปนอนกับพื้น
“แกเป็นใครว่ะ! ยุ่งไม่เข้าเรื่อง” ชายกลางคนทำท่าจะเดินเข้าหารัชโรจน์
“ถ้าแกขืนมายุ่งกับน้องสาวฉันอีก ฉันจะแจ้งความข้อหาพรากผู้เยาว์”
ชายกลางคนได้ยินทั้งตกใจทั้งโมโห “ห๊ะ! อย่างนี้มันก็โกหกกันนี่หว่า ไหนบอกอายุเกินแล้วไง”