บทละครโทรทัศน์ เงาใจ ตอนที่ 13

ในห้องนอนของวาทิต รุทรกับเมทินียังนอนหลับ เมทินีรู้สึกตัวตื่นก่อนก็ลุกขึ้นมองรุทรที่นอนหลับอยู่แล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู มองหน้ารุทรที่หลับแล้วเล็งโทรศัพท์ไปที่รุทร เหมือนเมทินีถ่ายรูป 

เมทินียิ้มมีความสุข “อรุณสวัสดิ์นะที่รัก” เมทินีลงจากเตียงไป รุทรนอนหลับ

ในห้องน้ำเมทินีเดินฮัมเพลงอารมณ์ดีเข้ามา แล้วมองที่โต๊ะอ่างน้ำ “เริ่มตรงไหนก่อนดีน้า”

เมทินีคิดอยู่ครู่หนึ่งก็เริ่มบีบยาสีฟันใส่แปรงวางไว้ให้รุทร แล้วก็ทำโน่นนี่นั่นไปเรื่อยๆเหมือนมีความสุข

รุทรตื่นขึ้นมาบิดขี้เกียจแล้วลุกขึ้นมองด้านข้างเตียง เห็นเมทินีไม่อยู่มองไปในห้องน้ำก็ต้องสงสัย เขาเห็นเมทินีหยิบมีดโกนหนวดกับโฟมมาถือ รุทรต้องขยี้ตามองด้วยความแปลกใจ เพราะคิดว่าเมทินีจะโกนหนวด

เมทินีเปิดน้ำสำหรับบ้วนปากใส่แก้ว จัดวางผ้าขนหนูเช็ดปาก ไดร์เป่าผม อุปกรณ์แต่งผมอย่างเป็นระเบียบให้รุทร “จะโกนหนวดเหรอเม” 

เมทินีสะดุ้ง เงยหน้ามองกระจกก็เห็นว่าด้านหลังรุทรยืนที่ประตูมองเธองงๆ “บ้าสิ!” 

“เอ้า...แล้วมาทำอะไรตรงนี้ มุมพวกครีมของเมอยู่ตรงนั้นไม่ใช่เหรอ”

เมทินียิ้มหวาน “ฉันก็เตรียมของพวกนี้ให้เธอไง” เมทินี้ชี้ “แปรงสีฟัน อุปกรณ์โกนหนวดแต่งผม คอนแทคเลนส์ก็ล้างให้แล้ว ส่วนผ้าเช็ดตัวอาบน้ำก็อยู่นั่น”  เมทินีชี้ไปที่ประตูห้องอาบน้ำที่มีผ้าขนหนูแขวนไว้เรียบร้อย แล้วหันมายิ้มหวานกับรุทร 

รุทรมองงงๆ “ทำไมวันนี้เมดูแปลกๆ ทุกวันไม่เห็นเคยลุกมาทำอะไรให้ผมแบบนี้”

เมทินีจับมือรุทรแล้วมองตาซึ้ง รุทรยิ่งขมวดคิ้วสงสัย เอามืออังหน้าผากเมทินี

เมทินีหัวเราะขำ “ฉันสบายดี และบอกได้เลยว่าทำไปด้วยสติสัมปชัญญะครบถ้วน 100%” เมทินีจูงรุทรเดินออกมาจากห้องน้ำ

เมทินีจูงรุทรมาที่หน้าตู้เสื้อผ้า “เมื่อคืนนี้ฉันมาคิดๆดู  เธอเองก็ดีกับฉันมาตลอดตั้งแต่วันแรกที่เรารู้จักกันตอนมัธยมจนถึงวันนี้ที่เราแต่งงานกัน”

รุทรงง “ไหนวันก่อนยังว่าผมทำตัวบ้าๆบอๆ ปิดๆบังๆเม”

เมทินีตีหน้าเศร้า “จริงๆฉันก็แค่น้อยใจที่เธอเปลี่ยนไป ฉันยังทำใจไม่ได้  แต่ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่า ต้องทำตัวยังไง