รีเซต

บทละครโทรทัศน์ บ่วงบรรจถรณ์ ตอน 24 (จบบริบูรณ์) หน้า 4

บทละครโทรทัศน์ บ่วงบรรจถรณ์ ตอน 24 (จบบริบูรณ์) หน้า 4
Entertainment Report_1
14 พฤศจิกายน 2560 ( 17:14 )
3M
บ่วงบรรจถรณ์ ตอน 24 (จบบริบูรณ์)
34 หน้า

หอใน เจ้าฟ้าจ่ามทูนบอกเจ้านางจามรีที่เฝ้ารอฟังข่าวด้วยความร้อนใจ

“หลาวเปิงจำใจเอารถให้อูซอพาตัวประกันไปตามเจ้านางตองริ้วที่ท่าก้อ”

“ถ้าอูซอได้ตัวตองริ้ว ก็ต้องฆ่าคนที่ขัดขวางอยู่ดี”

เจ้านางจามรีเป็นห่วงหลาน ๆ มากจนหน้ามืด โชคดีที่จันสมปรี่เข้ามาประคองรับไว้ได้ทัน

จันสมบอกนางในหอ “เจ้านางจามรีเป็นลม รีบไปเอายาหอมมาเร็ว”

นางในหอคนหนึ่งวิ่งไปเอายาหอม นางในหออีกสองคนเข้ามาช่วยพัดวีและบีบนวดให้เจ้านางจามรี เจ้าฟ้าจ่ามทูนเครียด เป็นห่วงพวกหลาวเปิงเช่นกัน

 

บนถนน รถจี๊ปทหารสามคัน พุ่งทะยานผ่านถนนขรุขระ เต็มไปด้วยลูกรังปะปนโคลน รถคันที่สอง อูซอนั่งข้างคนขับ ปรายตามองแพรนวลกับเจ้านางเรืองระยับที่นั่งอยู่ข้างหลังในฐานะตัวประกัน ก่อนหันกลับมาบอกอองเฮียนที่เป็นคนขับรถ “หาทางลัดไปท่าก้อให้เร็วที่สุด”

 

หลาวเปิงมองพันตรีประกิตกับครูบุญสิงห์ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด ขณะขบวนรถของทหารเวียงขิน กับทหารไทยกำลังแล่นอยู่ที่กลางถนน

“อูซอบังคับไม่ให้เราตามออกมาทันที  ขู่จะฆ่าตัวประกันทั้งหมดถ้าเราไม่ทำตาม  ช้ากว่ากันเกือบห้านาทีแบบนี้...เราจะตามมันทันรึครับ”

“ผมคุ้นเคยภูมิภาคนี้มากกว่ามัน  เราจะไปทางที่สั้นที่สุด”

 

แพรนวลอยากให้อูซอเลิกล้มความตั้งใจที่จะจับตัวเจ้านางตองริ้ว

“ป่านนี้เจ้านางตองริ้วคงจะลงเรือเดินทางแล้ว”

“งั้นหล่อนก็ควรดีใจที่จะได้เป็นเมียของอูซอคนเดียว”

 

หลาวเปิงกำมือแน่น พยายามข่มความร้อนใจเป็นห่วงแพรนวล

“ผมต้องกำจัดคนชั่วอย่างอูซอ เพื่อปกป้องเวียงขินและผู้หญิงที่ผมรัก!”

“ผมจะร่วมมือกับจายหลาวเปิงกำราบอันธพาล อูซอจะต้องได้รับกรรมที่ก่อ”

หลาวเปิง พันตรีประกิต ครูบุญสิงห์มองหน้ากัน สายตาฮึกเหิม มุ่งมั่นมาก

 

ท่าก้อ  ริมแม่น้ำสาละวิน ซานแปง เจ้านางตองริ้ว ปอสา บัวเขม ทหารไทย ทหารเวียงขิน เดินเท้ามาถึงริมแม่น้ำ มีเรือยาวติดเครื่องยนต์สองลำและแพใหญ่ติดเครื่องยนต์หนึ่งลำจอดอยู่ ทหารเวียงขินช่วยกันขนกระเป๋าสัมภาระของเจ้านางตองริ้ว ซานแปง ปอสา บัวเขม ไปไว้บนเรือยาว ซานแปงหันไปบอกทหารไทยสองนายที่เฝ้าเรืออยู่กับคนขับเรือ “ทางขาด...ขอโทษที่มาช้า รีบเดินทางกันได้แล้ว”


34 หน้า