บทละครโทรทัศน์ บ่วงบรรจถรณ์ ตอน 18 หน้า 4
หลาวเปิงรับดาบไว้ในมืออย่างมาดมั่น “ตาต่อตา ฟันต่อฟัน” หลาวเปิงกับอูซอพุ่งเข้าต่อสู้กันด้วยเจิงดาบอย่างเร้าใจ
หลาวเปิงวาดลวดลายเจิงดาบเข้าใส่อูซออย่างดุเดือด แพรนวล เจ้านางตองริ้ว มองการต่อสู้ของหลาวเปิงกับอูซอด้วยความหวาดหวั่น ครั้นจะเข้าไปดูการต่อสู้ใกล้ ๆ ก็ถูกอองเฮียนและทหารอูซอรั้งตัวไว้
อูซอควงดาบขึ้นรับดาบของหลาวเปิงได้หวุดหวิด หลาวเปิงหมุนตัว ตวัดเจิงดาบเข้าใส่อูซอ แต่อูซอก็ยกดาบขึ้นตีโต้กลับได้ “แกเคยฝากปลายมีดไว้บนหน้าฉัน วันนี้ฉันจะฝังคมดาบไว้ตรงหัวใจแก”
“คนชั่วอย่างแกต้องตายด้วยมือของฉัน”
หลาวเปิงหมุนดาบเข้าฟาดฟันดาบอูซอที่พุ่งเข้ามาปะทะอย่างแรง จนทั้งสองกระเด็นไปคนละทาง
หอใน เจ้านางจามรีเริ่มประหลาดใจเมื่อรู้เรื่องจากจันสม “ยังไม่กลับมากันอีกเหรอ ?”
“ทหารของเราออกไปตามจายหลาวเปิงกับพวกเจ้านางแล้วค่ะ”
“หวังว่าจะไม่มีเรื่องร้ายเกิดขึ้น” เจ้านางจามรีไม่สบายใจ สีหน้าเป็นกังวล
กลางป่า หลาวเปิงตวัดเจิงดาบต่อสู้กับอูซออย่างเร้าใจ ผลัดกันรุกและรับอย่างไม่มีใครยอมกัน
“แกคือโจรชุดดำที่ลักพาตัวแม่หญิงแพรนวลไปคราวก่อน”
“อย่ากล่าวหาโดยไม่มีหลักฐาน”
“หลักฐานคือแกยังอยู่ในแผ่นดินนี้” หลาวเปิงฟาดเพลงดาบเข้าใส่อูซออย่างหนักหน่วง อูซออาศัยความเร็วหมุนตัวหลบและตวัดดาบรับเจิงดาบของหลาวเปิงอย่างคล่องแคล่ว ซานแปงมองการต่อสู้อันดุเดือดของหลาวเปิงกับอูซอ ลุ้น ๆ และรอโอกาสเหมาะที่จะเข้าไปช่วยเจ้านางตองริ้วกับแพรนวลจากทหารอูซอ หลาวเปิงควงดาบฟาดฟันอูซอด้วยลีลาเด็ดขาดเหนือชั้น อูซอเสียหลักล้มลง หลาวเปิงพุ่งเข้าหาอูซออย่างไม่รอช้า อูซอจึงเหวี่ยงดาบพุ่งเข้าใส่หลาวเปิงทันที หลาวเปิงเอี้ยวตัวหลบอย่างรวดเร็ว ดาบของอูซอพุ่งไปปักอยู่ตรงต้นไม้ เฉียดฉิวมาก อองเฮียนเห็นหลาวเปิงไม่ทันระวังตัว จึงวาดปืนออกมาจะยิงเข้าใส่หลาวเปิงทางด้านหลัง ซานแปงหันขวับไปเห็น เหยียดปืนตรงยิงเปรี้ยง! โดนมือของอองเฮียนเฉี่ยว ๆ จนปืนตกจากมือ อองเฮียนกุมมือด้วยความเจ็บปวด “โอ๊ย !!”
หลาวเปิงเหวี่ยงดาบพุ่งไปปักกลางตัวทหารอูซอคนหนึ่งที่กระโจนเข้าหาเขาจนล้มคว่ำไป ก่อนจะกระชากปืนออกมายิงเข้าใส่ทหารอูซอคนอื่น ปัง ๆ ๆ ๆ ทหารอูซอต่างกระโดดหลบไปคนละทิศคนละทาง แล้วระดมยิงตอบโต้หลาวเปิงกับซานแปงไม่ยั้ง แพรนวล เจ้านางตองริ้ว อาศัยจังหวะชุลมุนจะวิ่งหนี แต่อูซอไวกว่าปรี่เข้ามากระชากตัวเจ้านางตองริ้วไว้ แพรนวลจึงเข้าไปช่วยยื้อแย่งตัวเจ้านางตองริ้ว