บทละครโทรทัศน์ เจ้าเวหา : ฝั่งน้ำจรดฝั่งฟ้า ตอนที่ 6 หน้า 5

บารมีไล่ “ถ้าพวกมึงไม่อยากตาย อย่ามาเพ่นพ่านแถวนี้ ไปเลย”วันชนะแกล้งทำเป็นกลัว “อุ๊ย ดุจัง เก๊าไปก็ได้” วันชนะกอดคอลูกน้องเดินป้อแป้ออกไปบารมียืนมองสักพักแล้วจึงเดินกลับไป พวกวันชนะเดินหลบมาพ้นรัศมี ต่างถอนใจโล่งอก

ที่บ้านของเธียรชัย เธียรชัยกำลังดูรูปวันชนะที่บารมีบอยถ่ายมา มงคลต่อระบบจากโทรศัพท์มือถือเข้ากับโน้ตบุ๊ค จึงเห็นรูปวันชนะชัดเจน“รองผู้กำกับการกองปราบปราม”มงคลสงสัย “มันจะเป็นพวกเดียวกับไอ้นาวินหรือเปล่านาย”“เป็นไปได้มาก...คนที่เข้ามาจัดการกับลูกน้องแกในโกดังอาจจะเป็นพวกไอ้นาวินก็ได้...”“แปลว่าตำรวจกับทหารมันทำงานด้วยกันได้ด้วยเหรอนาย” ปรีชาแปลกใจ“ได้ซิ...โดยเฉพาะภารกิจใหญ่...” มงคลตระหนก “นายครับ...หรือว่าพวกมันรู้เรื่องขบวนการเราแล้ว”เธียรชัยสีหน้าใช้ความคิดแล้วพยักหน้า“ยิ่งถ้ามันได้ชิปไป...มันต้องหาทางเปิดดูข้อมูลในชิปให้ได้...”มงคลร้อนใจ “ทำยังไงดีครับนาย...เราต้องหาทางเอาชิปกลับคืนมา”“ใจเย็นๆ พวกมันไม่มีทางเอาข้อมูลออกมาได้หรอกต่อให้คนของมันเก่งแค่ไหน...ก็ไม่มีทางผ่านรหัสเข้าไปได้มีแค่ทางเดียว ...” เธียรชัยเอ่ยยิ้มเหี้ยม

ที่โรงพยาบาล ภายในห้องผ่าตัด ช่อฟ้าแต่งชุดเตรียมตัวผ่าตัดแล้ว บุศยาก็เหมือนกัน“พี่ช่อบอกว่าผู้พันนาวินมาหาพี่ช่อเหรอคะ...เค้ามาทำไมคะ” บุศยายังซักถามช่อฟ้าไม่เลิกด้วยความอยากรู้ อยากเห็น“เค้ามาขอบคุณที่ช่วยเค้าไว้แค่นั้นแหละจ้ะ” ช่อฟ้ากำลังเตรียมจัดเสื้อผ้าที่จะเข้าผ่าตัดหันมายิ้มกับบุศยา“แค่นั้นเหรอคะ...เอ...น่าจะมีอะไรมากกว่านั้นนะคะ”ช่อฟ้าหันมายิ้มอายๆ “เค้าก็อาสาพาไปส่งบ้าน...”บุศยาแทบจะโดดเพราะถูกใจ“ไปส่งบ้าน...เจอคุณย่าไหมคะ..”“เจอจ้ะ...ไปทานขนมที่คุณย่าทำไว้ซะหมดหม้อ...ไปกันเถอะ”“เจ๋งอ้ะ...อย่างนี้ถึงจะสมกับชายชาติทหาร...บุกถึงที่” บุศยาชื่นชมช่อฟ้าหัวเราะขำหมอรุ่นน้อง

ภายในกรมตำรวจ นาวินเดินคุยกับวันชนะมีตำรวจผู้น้อยเดินผ่านตะเบ๊ะทำความเคารพนาวินกับวันชนะบ้าง ตามทาง“ที่แกพูดน่ะถูกต้องเลยนาวิน”“เรื่องอะไร”