บทละครโทรทัศน์ เจ้าเวหา : ฝั่งน้ำจรดฝั่งฟ้า ตอนที่ 16 หน้า 2
"ยิง" เธียรชัยตอบเสียงหนักแน่น มั่นใจ
พละมองเธียรชัย "ทำไมเสี่ยคิดว่ามันจะยิง"
"คนเป็นพ่อ เพื่อปกป้องลูก ทำได้ทุกอย่าง"
พละมองเธียรชัยแว่บหนึ่งด้วยสายตาของนักล่าที่เห็นจุดอ่อนของศัตรูที่เผลอเปิดเผยออกมา "เสี่ยทายถูก มันยิง...ผมถ่ายคลิปไว้ด้วย...เท่านี้มันก็ต้องทำตามคำสั่งผม ไม่งั้นผมปล่อยคลิปไป มันก็ต้อง ติดคุก"
เสี่ยซ้งย้อนถาม"แปลว่าลื้อจะใช้วิธีนี้กับไอ้นาวิน แต่ไอ้นาวินมันยังไม่มีลูกนี่หว่า"
"ผมเพียงแต่จะบอกว่า ทุกคนมีจุดอ่อน อยู่ที่เราจะหาเจอรึเปล่า"
เสี่ยซ้งกับเธียรชัยปรบมือให้ เธียรชัยพยักหน้า ยกแก้ว
"ขออวยพรให้สำเร็จ"
"เช่นกัน" เสี่ยซ้งเอ่ยตอบ แล้วทั้งสามก็ชนแก้วกัน
มงคล ปรีชา และบารมี นั่งคุยอยู่กับพละที่ร้านเบียร์แห่งหนึ่ง
"สวัสดีครับคุณพละ" บารมีทักทาย มงคลกับปรีชาเฉยๆ แต่พละไม่ได้ว่าอะไร
"ฉันมีงานให้พวกแกทำ" พละเอ่ยขึ้น ปรีชากับบารมีมองมงคล มงคลมองพละ "ฉันรู้ตัวว่าฉันเป็นคนใหม่ พวกแกไม่เต็มใจที่จะทำงานให้ แต่ข้อแรก งานนี้ง่าย ข้อสอง ถ้างานนี้สำเร็จ เราจะขายยาได้ แล้วจะได้เงินกันทุกคน"
มงคลพยักหน้า “งานอะไรครับ"
“สืบหาจุดอ่อนของนาวิน"
ปรีชาหัวเราะ"หว่างขามันไง ตะเปรี้ยงเดียวหน้าเขียว ฮ่าๆๆ"
พละหัวเราะไปด้วย “ใช่ แกเข้าใจถูก แต่นั่นมันจุดอ่อนทางร่างกาย ฉันต้องการให้พวกแกหาจุดอ่อนทางจิตใจของมัน ที่ถ้าโดนโจมตีก็จะหน้าเขียวเหมือนโดนเตะผ่าหมากแบบนั้นแหละ"
มงคลแย้ง "หาจุดอ่อน ผมว่าไม่ง่ายนะ"
"หาให้เจอ" พละหัวเราะเบาๆ ตบไหล่มงคลให้กำลังใจ แล้วเดินออกไป
ที่ทำการหน่วยซีล นาวิน และลูกทีมนั่งประชุมกันอยู่
"ผู้กองวันชนะเนี่ยนะ ไส้ศึก..." บุญธรรมเอ่ยอย่างไม่อยากเชื่อ
"ผมว่าพวกเราดักอุ้มผู้กองวันชนะมารีดความลับเลยดีมั้ยครับ" วิชิตเสนอความเห็น
"เสี่ยงนะเว้ย ผู้กองน่ะฝีมือไม่ธรรมดานะ เกิดเอาไม่อยู่ล่ะก็ มีสิทธิ์เละเทะเป็นถุงโจ๊กตกแตกบนทางด่วนเลยนะเว้ย” พงศ์นรินทร์ขำหัวเราะ แต่ทุกคนกำลังซีเรียส ไม่มีใครขำ พงษ์นรินทร์หน้าเจื่อนไป
"ฉันสงสัยว่ามันต้องใช้วิธีรุนแรงแบบนั้นเลยเหรอ...ผู้พันคิดว่าไงครับ" บุญธรรมหันไปถามนาวิน
นาวินเหลือบ ตาดูปฏิกริยาคนอื่น แต่ยังไม่พูดอะไร
บดินทร์เสนอ "ผมว่าผู้พันต้องรีบบอกเรื่องนี้ให้ผู้การรู้นะครับ ก่อนที่ฝ่ายเราจะมีความเสียหายมากไปกว่านี้"