บทละครโทรทัศน์ เจ้าเวหา : ฝั่งน้ำจรดฝั่งฟ้า ตอนที่ 16 หน้า 5

ป้าถูกพื้นรีบถูพื้นเดินตัวลีบออกไป พยาบาลก็ก้มหน้าจ๋อย รีบแยกย้ายไปทำงานกัน บุศยามองกราดอีกรอบ ก่อนจะเดินออกไป

ที่ห้องทำงานของช่อฟ้า บุศยาเดินผ่านมามองเข้าไปในห้อง เห็นช่อฟ้านั่งเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่าง หน้าตาดูเศร้าๆ น้ำตาซึม บุศยากระแอมเบาๆ

ช่อฟ้ารีบหน้าหลบไปทางอื่น เช็ดน้ำตาแล้วหันกลับมาพร้อมร้อยยิ้ม "บุศ  ว่าไงจ๊ะ"

"เอ่อ...พี่ช่อทำอะไรอยู่เหรอคะ"

"ไม่มีอะไรจ้ะ"

"อืม ไปทานข้าวกันมั้ยคะ"

"อื้อ เอาสิ"

บริเวณห้องอาหารของโรงพยาบาล ช่อฟ้ากับบุศยานั่งทานอาหารกัน

"พี่ช่อ บุศถามอะไรหน่อยนะ"

"เอาสิจ๊ะ"

"ช่วงนี้พี่ช่อกับผู้พันเป็นไงบ้างอ่ะ"

"อย่าพูดถึงเขาเลย" ช่อฟ้าเอ่ยไม่เต็มเสียง บุศยาเงียบไป “ตอนแรกพี่นึกว่าพี่เจอผู้ชายที่ดีคนนึง แต่สุดท้ายแล้ว เขาก็เป็นเพียงแค่ผู้ชายนิสัยไม่ดีคนนึง"

"เรื่องผู้หญิงเหรอคะ" บุศยาย้อนถาม

"ไม่ใช่แค่เรื่องนั้น ยังมีเรื่องที่โกหกพี่อีก"

"เดี๋ยวนะคะ...บุศว่าฟังดูไม่ค่อยเหมือนผู้พันนาวินเลยนะ"

"ก็แปลว่าไม่ใช่พี่คนเดียวที่ตาถั่ว คนอื่นๆก็ถูกเขาหลอกเหมือนกัน"

"พี่ช่อ มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่คะ"

"ไม่สำคัญหรอก เพราะมันจบลงแล้วล่ะ"

"พี่ช่อ บุศว่าบุศมองคนไม่ผิดนะคะ ถ้าพี่ช่อเลิกยุ่งกับเขาเพราะเรื่องอื่นบุศพอเข้าใจ  แต่ถ้าบอกว่าเขาเป็น คนโกหกเจ้าชู้อะไรเนี่ย บุศ...ไม่รู้สิ บุศว่าเขาไม่ใช่คนแบบนั้น"

“บุศ สิ่งที่เราเห็นอาจจะไม่ใช่สิ่งที่มันเป็นหรอก"

"ใช่ค่ะ พี่ช่อ สิ่งที่เราเห็นอาจจะไม่ใช่สิ่งที่มันเป็น " บุศยาสวนกลับอย่างหนักแน่นกว่า ช่อฟ้าอึ้งไป

ที่บ้านของนาวิน ชายหนุ่มขับรถมาหน้าบ้าน เห็นรถคันหนึ่งจอดขวางอยู่ นาวินลงจากรถ สุปรียาลงจากรถ มาหานาวิน    

“คุณสุ..." นาวินแปลกใจ