บทละครโทรทัศน์ เจ้าเวหา : ฝั่งน้ำจรดฝั่งฟ้า ตอนที่ 10
| สนับสนุนบทละครโดย |
ที่ทำการหน่วยซีล บดินทร์กับจ่ามิ่งกำลังช่วยกันจัดอุปกรณ์การฝึก พงศ์นรินทร์เช็ดอุปกรณ์
วิชิตกับบุญธรรมเดินบ่นเข้ามาในหน่วย วิชิตเซ็ง “นึกไว้ไม่มีผิด...ฝันหวานจะได้พักตั้งอาทิตย์...ยังไม่ถึงห้าวันก็ต้องโดนเรียกกลับมา”
บุญธรรมย้อน “ห้าวันนี่ก็เยอะแล้วนะ...ปกติแค่สามวันก็เก๋แล้ว”
“แม่จะพาไปรดน้ำมนต์ยังไม่ได้ไปเลย...นี่ดูซิ...พ่อไปขอตะกรุดหลวงพ่อมาด้วย”
บดินทร์หันไปมองยิ้มๆ“ตะกรุดหลวงพ่อที่ไหนล่ะ”
“ไม่รู้ครับพี่...พ่อผมไปขอพระมา...ท่านบอกคุ้มครองปลอดภัย...มีดแทงไม่เข้า ปืนยิงไม่ออก”
บุญธรรมแซว “อ้าว...ปืนใครยิงไม่ออก...ปืนแกเหรอไอ้ชิต”
“จะปืนข้าได้ไงล่ะ..ไอ้บ้า...ปืนไอ้คนที่มันจะยิงสิวะ..ใส่ตะกรุดนี่แล้วใครจะยิงก็ยิงไม่ได้”
บดินทร์เตือน “แต่ถ้าผ่านเครื่องตรวจจับโลหะ ตะกรุดจะร้องให้ไหวตัวหรือเปล่า”
วิชิตนิ่งอึ้ง มองหน้ากับบุญธรรม
พงศ์นรินทร์เอ่ยหัวเราะ “หลวงพ่อยังไม่รู้จักเครื่องตรวจจับโลหะ...นิมนต์ไว้ในลิ้นชักโต๊ะดีกว่ามั้ง...”
บดินทร์หัวเราะตาม คนอื่นๆ ก็พลอยหัวเราะไปด้วย โดยเฉพาะจ่ามิ่งมีแต่วิชิตคนเดียวที่ขำไม่ออก
จ่ามิ่งเอ่ยขำๆ“ไม่แน่นะครับ ... หลวงพ่อท่านอาจจะไฮเทคทำตะกรุดกันเครื่องตรวจจับก็ได้”
วิชิตมองหน้าจ่ามิ่ง“จ่า...หน้าไปโดนอะไรมา...ทำไมตาเขียวอย่างนั้นล่ะ”
พงศ์นรินทร์แซว “ไปจีบแม่ค้าเลยโดนเค้าเอาครกขว้างใส่” ทุกคนหัวเราะ
จ่ามิ่งค้อน“โธ่หมวด...ผมเป็นอย่างนี้เพราะไปปฏิบัติภารกิจกับผู้พันมานะครับ”
“ภารกิจอะไร...” บดินทร์สงสัย
จ่ามิ่งอ้ำอึ้ง“เอ้อ... ภารกิจ....ภารกิจโรงเรียนอนุบาลครับ”
วิชิตกับบุญธรรมพูดขึ้นพร้อมกัน “โรงเรียนอนุบาล...”
จ่ามิ่งพยักหน้ายิ้มอายๆ
ขณะเดียวกัน นาวินนั่งคุยอยู่กับผู้การ และรองผู้การในห้องทานกาแฟของผู้การ
ผู้การเกริ่น “ต้องขอโทษด้วยนะที่ยกเลิกวันพักของคุณ”
“ไม่เป็นไรครับ...ว่างเกินไปผมก็ไม่รู้จะทำอะไรเหมือนกัน”
รองผู้การเอ่ยกระเซ้า“แล้วอย่างนี้จะเอาเวลาที่ไหนไปหาเมียกันล่ะ”
“ผมยัง...ไม่ได้แต่งงานครับ”
รองผู้การแปลกใจ“ฮ้า...อะไรกัน ป่านนี้ยังเป็นโสดอยู่อีกเหรอ”
คลิก ชมละครย้อนหลัง เจ้าเวหา ตอน ฝั่งน้ำจรดฝั่งฟ้า ตอนล่าสุดได้ที่นี่