บทละครโทรทัศน์ เจ้าเวหา : ฝั่งน้ำจรดฝั่งฟ้า ตอนที่ 20 หน้า 2
"ใช่จ้ะ ทำไมอยู่ดีๆ ถึงถาม"
"ตอนนั้นคุณย่าบอกช่อว่าเขาประสบอุบัติเหตุเครื่องบินตกในทะเล ทำให้หาศพไม่เจอ"
“ใช่ มีอะไรรึเปล่าช่อ" อุบลมองหน้าช่อฟ้า รู้สึกเอะใจ
“เป็นไปได้ไหมคะที่เขาจะไม่ตาย"
"เขาตายแล้วแน่นอน"
"เอ่อ...ช่อเจอคนที่เขาบอกว่าเป็นพ่อของช่อค่ะ"
อุบลหัวเราะเบาๆ"พวกสิบแปดมงกุฎล่ะสิ เจอที่ไหนล่ะ ถ้ามันแน่จริงบอกให้มันมาเจอย่าสิ"
“อืม...ช่อคงไม่ได้เจอเขาอีกแล้วล่ะค่ะ" ช่อฟ้าฝืนยิ้ม มีเสียงกดกริ่งดังขึ้น
ช่อฟ้าเดินออกมา เปิดประตูบ้าน
บุศยาที่ถือของอยู่ปล่อยของเข้ามากอดช่อฟ้าด้วยความดีใจ"พี่ช่อ บุศดีใจจังเลยที่พี่ช่อปลอดภัย ดีใจมากๆๆๆๆๆ"
"โอ๊ย...เบาๆหน่อยจ้ะ พี่ยังเจ็บอยู่"
“อุ๊ย ว้าย ขอโทษค่ะพี่ เป็นไรมากมั้ยคะ"
"ไม่เป็นไรมากหรอก เข้าบ้านก่อนเถอะจ้ะ"
ช่อฟ้าพาบุศยามาไหว้อุบล บุศยาหอบหิ้วของฝากมาเพียบ
"บุศเอามาฝากทั้งคุณหลานกะคุณย่าเลยค่ะ เริ่มเลยแล้วกันนะคะ เซ็ตนี้เป็นชาสมุนไพรค่ะ คนไข้ของบุศ เขาใช้แล้วบอกของเจ้านี้ดีมากเลยนะคะ แพ็กนี้เป็นของทานเล่นค่ะ แต่เป็นออร์แกนิกทั้งเซตเลยนะคะ ขายดีมาก เลยค่ะ ส่วนถุงนี้เป็นผลิตภัณฑ์ของโครงการหลวงหมดเลย มีหลายอย่างเลยนะคะ"
"อู๊ย แม่บุศ หอบมาซะเยอะแยะ ขอบใจมากจ้ะ คราวหลังไม่ต้องนะ เกรงใจจริงๆ"
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ไม่ต้องเกรงใจบุศหรอก เพราะทั้งหมดนี่น่ะคุณพิธานเขาฝากบุศเอามาให้คุณย่าอีกที"
“อ้อ งั้นหรอกเรอะ แหม เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยเจอหน้าเลย เป็นไงบ้างล่ะ"
"ก็งานยุ่งน่ะค่ะ ทั้งงานที่โรงพยาบาล แล้วยังเป็นหมออาสาไปตรวจที่นู่นที่นี่อีก"
"ดีจังนะ เธอโชคดีมากเลยนะ ได้แฟนแบบนี้น่ะ"
"อ๋อ ค่ะ ใครๆ ก็พูดค่ะ คุณพิธานเขานิสัยดี ขยันทำมาหากิน ไม่มีวอกแวกเรื่องอื่น"
"ไม่ใช่แค่นั้น อาชีพหมอน่ะยังเป็นอาชีพที่มั่นคง ปลอดภัย ไม่มีอันตราย ทั้งต่อตัวเองกับผู้อื่น"
ช่อฟ้าทีตอนแรกนั่งยิ้มๆ อยู่ข้างบุศยา เริ่มหน้าเจื่อน บุศยาก็รู้นัย "คุณย่าขา ทุกอาชีพมีข้อดีข้อเสียไม่เหมือนกัน หมอก็เสี่ยงนะคะ เดี๋ยวนี้น่ะจะรักษาคนไข้แต่ละที หมอเกร็ง มากเลย กลัวโดนคนไข้ฟ้อง เสี่ยงคุกเสี่ยงจ่ายเหมือนกันนะคะ"
"แต่บางอาชีพมันเสี่ยงยิ่งกว่านั้นอีกนะ ดูอย่างช่อฟ้าสิ โดนผู้ร้ายจับตัวไป โชคดีเหลือเกินที่รอดมาได้ ไม่รู้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ท่านไหนช่วยไว้ ตอนนั้นย่าบนบานศาลกล่าวจนแก้บนไม่ถูกแล้วเนี่ย"