บทละครโทรทัศน์ นายฮ้อยทมิฬ ตอน 11 หน้า 5
“หมู่เฮา..ทัพควายนี้มีแต่เดินหน้า บ่เดินถอยกลับหลังแล้ว…เดินทางกันต่อโลด !!”
เสียงเฮรับดังชาวทัพควายสอดรับกับเสียงเป่าแคนจังหวะสนุกๆปลุกเร้าอารมณ์ให้ครึกครื้นของ 3 เฒ่าดังขึ้น
เห็นการเดินทางต่อของทัพควาย เสียงไล่ต้อนควายให้เดินตามกันจนฝุ่นตลบ
ทุ่งนาแห้งแล้ง บักจ่อยเหงื่อไหลไคลย้อยพยายามลากควาย 2-3 ตัวให้เดินตาม แต่ควายดื้อไม่ฟัง
“โว้ย..ฟ้าวย่างเข้า ข้อยบ่มีเวลาว่างมายืนเบิ่งพวกเจ้าเคี้ยวเอื้องจังซี้ดอก”
จ่อยบ่นไปก็ยิ่งออกแรงฉุด แต่ออกแรงมากไปพอควายสะบัดหัวทีเดียว จ่อยก็โดนเหวี่ยงตามแรงจนล้มกลิ้ง
“โอ๊ย !! บักห่าเอ้ย ดื้อด้านจังซี้แล้วข้อยสิไปถึงเมืองล่างได้จังได๋วะ...อู้ยยยย”
จ่อยยืนระบมเจ็บก้น จนได้ยินเสียงหัวเราะของพวกชาวบ้านที่ต้อนควายฝูงหนึ่งผ่านเข้ามา
“ฮ่าๆๆ..เอ้าบักหำน้อยเป็นไผ มาจากไสล่ะ ถึงมายืนทะเลาะกับควายอยู่หนี่”
จ่อยชะงัก หันไปมองพวกชาวบ้านที่พากันหัวเราะเยาะตน จ่อยไม่พอใจพยายามยืดอกเชิดหน้า
“พวกเจ้าอย่ามาเอิ้นข้อยว่าบักหำน้อยเด็ดขาด ต้องเอิ้นข้อยว่า..นายฮ้อยจ่อย”
“นายฮ้อย ?”
“แม่นแล้ว..ข้อยเป็นนายฮ้อยกำลังพาควายไปขายเมืองล่าง”
“เป็นนายฮ้อย แล้วไสล่ะทัพควายของเจ้า”
จ่อยชะงัก “มี..กำลังตามมา”
ชาวบ้านหัวเราะหนักขึ้น “ฮ่าๆๆ บักหำน้อยอย่างเจ้าเป็นนายฮ้อยได้ ข้อยก็เป็นพญาแถนแล้ว ที่ควายเจ้าบ่เชื่อฟังย่อนมันหิวน้ำ บ่หาน้ำให้มันกิน มันก็บ่ย่างตามเจ้าดอกบักหำน้อย”
พวกชาวบ้านหัวเราะเยาะส่งท้าย แล้วหันไปไล่ต้อนควายให้เดินทางกันต่อ ทิ้งจ่อยให้ยืนหน้าเสีย
“ข้อยบ่แมนบักหำน้อย ข้อยคือนายฮ้อยจ่อย...กลับมาก่อนแมะ...ห่าคั่วมึงเอ๊ย !!! แล้วข้อยสิหาน้ำอยู่ไสมาให้ซุมสูกินล่ะบัดหนิ..ฮึ่ย !!”
หนองน้ำแห่งหนึ่ง ชาวบ้านกลุ่มที่หัวเราะเยาะจ่อยกำลังพาควายลงไปกินน้ำในหนอง ควายเป็นสิบตัวเดินย่ำเดินแช่อยู่ในหนองน้ำ ส่วนชาวบ้านยืนคุมอยู่บนตลิ่ง จ่อยเดินริมฝีปากแห้งผาดเหงื่อไหลไคลย้อยตามเข้ามา พอเห็นหนองน้ำก็ดีใจ “พ้อน้ำแล้ว !!!!” จ่อยดีอกดีใจรีบลงไปที่ตลิ่งแล้วกวักน้ำขึ้นมาล้างหน้าล้างตาให้ชื่นใจแต่ระหว่างนั้นได้ยินเสียงเอะอะจึงหันไปมองอย่างสงสัย เห็นควายจำนวนมากอีกฝูงกำลังถูกไล่ต้อนลงมาที่