บทละครโทรทัศน์ บัลลังก์เมฆ ตอนที่ 9 หน้า 3

เกื้อมองคมขวัญอย่างชะงัก งงว่าเกิดอะไรขึ้น ถึงต้องพังประตู “เอ่อ ..มีอะไรเหรอครับคุณนาย” 

“ฉันเรียกรุ้งตั้งนาน  รุ้งไม่ตอบ ..รีบพังประตูห้องเร็ว !” 

เกื้อกับปริญญา จึงช่วยกันใช้ตัวชนประตูเพื่อพังประตูให้เปิด เสียงของเกื้อกับปริญญาช่วยกันพังประตูห้องปานรุ้งดังสนั่น ทำให้น้อยขึ้นบันไดมาดูอย่างตกใจ “เกิดอะไรขึ้นคะคุณนาย ?” 

ทันใดนั้นเกื้อกับปริญญาเปิดประตูห้องของปานรุ้งได้ คมขวัญรีบเดินเข้าห้องของ ปานรุ้งเป็นคนแรก !

บริเวณสนามหญ้าหน้าบ้านสมุทรเทวา ยายปิ่นกับแจ่มยืนอยู่ตรงโต๊ะวางอาหารว่าง มองหน้าเด็กรับใช้อย่างตกใจ

“คุณหนูหาย !!!!!!” แจ่มแหกปากเสียงดัง

ยายปิ่นรีบเอา ขนมที่อยู่ใกล้มือยัดปากแจ่ม “แกจะแหกปากให้คนทั้งงานรู้รึไงนังแจ่ม !!” ยายปิ่นหันไปถามเด็กรับใช้ “แล้วคุณนายทำยังไงต่อนังเงาะ ?” 

คมขวัญรีบเดินออกจากประตูบ้าน  โดยมีเกื้อ กอบ ปริญญา และน้อยเดินตามมา อย่างร้อนใจ

“เดี๋ยวกอบไปตามหาปานรุ้งกับฉัน ส่วนเกื้อแยกไปหาอีกทาง” คมขวัญเอ่ยกับ ปริญญา “ส่วนเธอ...ดูแลที่นี่ให้พิธีดำเนินต่อไป ไม่ว่ายังไง ..ฉันต้องตามปานรุ้งกลับมาทันขบวนขันหมากให้ได้ !” 

คมขวัญรีบเดินไปขึ้นรถ กอบรีบขับรถพาคมขวัญออกไป เกื้อรีบวิ่งไปขึ้นรถแล้วขับออกไป อย่างร้อนใจเช่นกัน

เกื้อมาตามหาปานรุ้งที่โปลโลคลับ วิ่งกระหืดกระหอบมองหา แต่หาไม่เจอ ขับรถตระเวนหาทุกที่ที่คิดว่าอีกฝ่ายจะไป ทั้งตลาดพาหุรัด ร้านอาหาร ลานพระบรมรูปทรงม้า แต่ก็ไม่เจอ 

 เกื้อเดินอย่างหมดแรงนั่งลงกับพื้นตรงหน้าพระบรมรูป  แล้วยกมือไหว้พระบรมรูป  ขอพรให้เจอปานรุ้ง ดุจดั่งเป็นที่พึ่งและความหวังสุดท้าย “ขอให้คุณนายเจอคุณหนูด้วยเถอะครับ” 

อีกด้านหนึ่ง คมขวัญนั่งอยู่ในรถมองนาฬิกาอย่างร้อนใจ กอบขับรถอย่างร้อนใจไม่แพ้กัน กอบพูดพร้อมมองกระจกส่องหลังเพื่อมองคมขวัญ “เราจะไปหาคุณหนูที่ไหนต่อดีครับคุณนาย ?”

คมขวัญคิดบางอย่างด้วยสีหน้าเครียดๆ “มันมีอีกที่นึง  ..มันเป็นที่ที่ฉันภาวนาอย่าให้รุ้งไปที่นั่นเลย” 

“คุณนายหมายถึง….” กอบมองคมขวัญอย่างรู้ทัน

ที่บ้านของชูนาม ร้อยกรองกำลังนั่งนับเงินที่ได้จากการเล่นไพ่อย่างมีความสุข คมขวัญเดินเข้าบ้านมา  โดยมีกอบเดินตามหลังมาติดๆ

ร้อยกรองมองคมขวัญ “อุ้ยต๊าย ! ลมอะไรพัดคุณนายมหาเศรษฐีมาถึงบ้านดิฉันได้คะ” 

“ลูกสาวฉันอยู่ไหน ? !!” คมขวัญถามเสียงเข้ม