บทละครโทรทัศน์ บัลลังก์เมฆ ตอนที่ 9 หน้า 4
“ลูกสาวคุณนายจะมาอยู่บ้านดิฉันได้ยังไงคะ”
“งั้นลูกชายเธอล่ะ ? …อยู่ที่ไหน ?”
ร้อยกรองแกล้งตีหน้าซื่อ “ไม่รู๊ …ฉันเพิ่งกลับมาบ้าน ยังไม่เห็นหน้าใครเลย”
คมขวัญอดทนกับความไม่รู้สึกร้อนไม่รู้สึกหนาวของร้อยกรองไม่ไหว จึงเดินเข้าในบ้านเพื่อหา ชูนาม “นายชูนาม ! ออกมาเดี๋ยวนี้นะ ! นายเอาลูกสาวฉันไปไว้ที่ไหน !”
ร้อยกรองรีบเดินไป ขวางหน้าคมขวัญ “ฉันจะเตือนในฐานะหัวอกแม่เหมือนกัน ถ้าฉันเป็นคุณนาย ฉันจะนั่งลงแล้วพูดดีๆ จะไม่แหกปากประจานชาวบ้านให้รู้ว่า…ลูกสาวตัวเองหนีตามผู้ชายอย่างนี้หรอก”
คมขวัญพยายามอดทน “บอกมา! ..จะเอาเท่าไหรj ! แล้วปล่อยชีวิตลูกสาวฉันให้มีชีวิตอย่างที่เขาควรจะเป็น”
ร้อยกรองแกล้งตีหน้าซื่อ เพื่อต่อรองเงิน “คุณนายพูดอะไรเนี่ย ? ..ฉันไม่รู้เรื่อง”
“เท่าไหร่ !!!!!!” คมขวัญเอ่ยเสียงดังขึ้น
ชูนามเดินลงบันไดมา “ใครบอกว่าผมต้องการเงินคุณนาย ?”
ทั้งคมขวัญ ร้อยกรอง และเกื้อมองชูนาม
ร้อยกรองรีบเดินไปหาชูนาม พร้อมกระซิบด้วยเสียงไม่พอใจ “เงินมากองตรงหน้า ..เรื่องอะไรจะไม่เอา”
“แม่ไม่เคยได้ยินเหรอ ..อดเปรี้ยวไว้กินหวาน” ชูนามกระซิบตอบคนเป็นแม่ ร้อยกรองมองลูกชายยิ้มๆ อย่างเข้าใจว่าอีกฝ่ายคิดอะไร ชูนามพูดกับคมขวัญ “คนอย่างผม ..ถึงมันจะไม่ได้เติบโตในบ้านผู้รากมากดี ไม่มียศฐาบรรดาศักดิ์ แต่ผมก็มีศักดิ์ศรี และหัวใจที่จะรักลูกสาวคุณนายอย่างบริสุทธิ์ใจ”
“เธอคิดว่าคนที่ผ่านความเจ้าเล่ห์ของคนมาเป็นหมื่น เป็นแสนอย่างฉัน จะเชื่อคำพูดเธอ !!!”
“ผมก็รู้อยู่แล้วว่าคุณนายต้องไม่เชื่อ งั้นผมจะพิสูจน์ความจริงใจของผมให้คุณนายดู”
คมขวัญมองชูนามว่าจะเอายังไง !!!
ที่บ้านสมุทรเทวา
ยายปิ่นมองหน้าน้อยอย่างอึ้ง “คุณนายไปตามคุณหนูที่บางแสน !!!”
น้อยหน้าเครียด “ใช่น่ะสิป้า”
“งานแต่งล่มแน่ๆ” แจ่มพึมพำ
“พี่แจ่มพูดอย่างนั้นได้ยังไง ปากเสีย !” น้อยโวยวาย
“อ้าว ..ก็ฉันพูดเรื่องจริง เจ้าสาวอยู่บางแสน เจ้าบ่าวอยู่กรุงเทพ มันจะแต่งกันยังไง”
“ต้องได้แต่งสิ !! ขันหมากยังไม่มา ยังมีเวลาที่คุณหนูของฉันจะกลับมาทัน”
ทันใดนั้นได้ยินเสียงขบวนขันหมาก โห่ ดังเข้ามา ทั้งน้อย ยายปิ่น และแจ่มมองไปทางหน้าบ้าน ตามเสียงโห่ ด้วยสีหน้าเครียด