บทละครโทรทัศน์ บัลลังก์เมฆ ตอนที่ 9 หน้า 5
ในขณะที่ รถของคมขวัญกำลังขับมุ่งตรงไปทางบางแสนอย่างเร็ว ทางด้านสมุทรเทวา วาสุเทพ พลเรือเอกภัทร และคุณหญิงสุดใจ เดินร่วมขบวนขันหมากมาถึงหน้าบ้านแล้ว โดยวาสุเทพและพลเรือเอกภัทรมีสีหน้ายิ้มแย้ม แต่คุณหญิงสุดใจหน้าบึ้งตึงอย่างชัดเจน
ปริญญา ยายปิ่น แจ่ม น้อย ยืนอยู่หน้าประตูบ้าน มองขบวนขันหมากด้วยสีหน้าเครียด เกื้อวิ่งตามเข้ามายืนข้างๆ ยายปิ่นด้วยสีหน้าเครียดเช่นกัน
“ขบวนขันหมากจ่อหน้าบ้านแล้ว จะทำยังไงล่ะทีนี้” ยายปิ่นกระซิบถามลูกชาย เกื้อคิดภาวนาขอให้คมขวัญพาปานรุ้งมาทันพิธี
วาสุเทพ พลเรือเอกภัทร คุณหญิงสุดใจเดินนำขบวนขันหมากเข้ามาในบ้าน ปริญญาคอยดูแล ต้อนรับ โดยมียายปิ่น แจ่ม เกื้อยืนมองอยู่ห่างๆ ไม่รู้จะช่วยยังไงได้
ปริญญาพูดกับพลเรือเอกภัทรและคุณหญิงสุดใจ “เชิญท่านกับคุณหญิงนั่งก่อนนะครับ”
พลเรือเอกภัทรมองหาคมขวัญ “แล้วคุณคมขวัญล่ะ ?”
ปริญญาอึกอักนิดนึง “คุณนายมีธุระด่วนน่ะครับ”
คุณหญิงสุดใจพูดเหน็บ “ถ้าไม่ว่าง ..ไม่ต้องแต่งก็ได้นะ ..ฉันยินดีอย่างยิ่ง”
พลเรือเอกภัทรปรามภรรยา “คุณหญิง!” เขาหันไปทางปริญญา “คุณคมขวัญไม่ว่างไม่เป็นไร” แล้วหันไปบอกลูกชาย “เทพขึ้นไปรับน้องบนห้องสิลูก”
“ครับคุณพ่อ” วาสุเทพจะเดินขึ้นบันได
“อย่าเพิ่งครับ” ปริญญารีบห้าม วาสุเทพ พลเรือเอกภัทร และคุณหญิงสุดใจมองไปทางปริญญา
“ทำไมถึงจะขึ้นไปไม่ได้ ?” คุณหญิงสุดใจเอ่ยถามไม่พอใจ
ปริญญากำลังจะตอบ กติยาเดินเข้ามาพร้อมกับพูดขึ้น “เพราะคุณปริญญากลัวพี่เทพจะรู้ว่าเจ้าสาวหายน่ะสิคะ”
วาสุเทพอึ้ง แล้วหันไปทางปริญญา “จริงเหรอคุณปริญญา ? !!!” ปริญญาก้มหน้าอึกอัก วาสุเทพใจหายที่รู้ว่าปานรุ้งไม่อยู่จริงๆ “แล้วรุ้งหายไปไหนครับ ?”
ที่ชายหาดบางแสน ชูนามเดินนำคมขวัญกับกอบมา “ความจริง ..รุ้งสั่งห้ามไม่ให้ผมบอกใครโดยเฉพาะคุณนาย ว่าเขาอยู่ที่นี่ ...แต่ผมเห็นแก่ความรัก ของแม่ และอยากให้คุณนายเข้าใจว่า ผมรักรุ้งจริง ผมอยากเห็นรุ้งมีความสุข ถึงได้พาคุณนายมา”
คมขวัญไม่สนใจฟังที่ชูนามพูด เอาแต่มองหาปานรุ้ง “รุ้งอยู่ไหน ?”
ชูนามชี้ไปทางชายหาด เห็นปานรุ้งนอนอาบแดดอย่างสบายใจ
คมขวัญดีใจ “รุ้ง !”
ปานรุ้งผงกหัวขึ้นมามองตามเสียงคมขวัญ พอเห็นคมขวัญมาพร้อมชูนาม ก็มองชูนามอย่างไม่พอใจ “รุ้งบอกคุณแล้วไงว่าไม่ให้บอกใคร ! …โดยเฉพาะคนที่ไม่ต้องการรุ้ง !”