บทละครโทรทัศน์ บัลลังก์เมฆ ตอนที่ 22 หน้า 2
ปานรุ้งสั่งน้อย“น้อย เดี๋ยวตอนเที่ยงไปรับชุดของปานวาดและชุดสูทของปกรณ์ที่ร้านคุณทิพย์ด้วยนะ บอกเขา ว่าเอาชุดไปงานเครื่องเพชรคืนนี้”
ปกรณ์โอดครวญนิดๆ “ผมต้องไปด้วยเหรอครับนายแม่”
“วาดขอไม่ไป ..ได้ไหมคะ ?”
“ไม่ได้ ..คืนนี้ทุกคนต้องไปพร้อมหน้าพร้อมตา แม่จะแนะนำพี่นิชา ให้ทุกคนรู้จักอีกหน่อยเขาช่วยพี่ปานเทพดูแลงาน จะได้สนิทกันไว้” ปานรุ้งมองหาปรก “แล้วปรกล่ะ? ..ยังไม่ลงมาอีกเหรอ คนนั้นน่ะตัวดีเลย ไม่ค่อยออกงานสังคม ชอบออกป่า ไม่รู้ชุดสูทยังมีไหม” ปานรุ้งสั่งจำปี “เธอไปตามปรกสิ !”
“ผมอยู่นี่ครับ “ปรกเดินเข้ามาจากหน้าบ้าน มือและแขนของปรกเปื้อนน้ำมันรถ
ปานเทพมองสภาพปรก “นายไปตกน้ำมันเครื่องที่ไหนมาเนี่ย ?”
“ปล้ำกับอีแก่มาพี่ปานเทพ เมื่อวานชมรถคนอื่นหน่อย เช้ามา..อีแก่งอนเลย สตาร์ทเท่าไร ไม่ยอมติด”
“รถคันนั้นเสียก็ดี คืนนี้จะได้ไม่ต้องขับรถนั่นไปงานให้แม่ขายหน้า !” ปานรุ้งเอ่ยอย่างหน่ายๆ
“งานคืนนี้ ? ..งานอะไรเหรอครับนายแม่ ?” ปรกถามอย่างสงสัย
ปานวาดเข้าไปยืนขนาบปรก แล้วพูดกระซิบ “งานแนะนำแฟนของพี่ปานเทพน่ะพี่ปรก”
ปรกตื่นเต้น สนใจ “เหรอ ? ! ..แต่คืนนี้ผมมีนัดกับเจ้านาย คงไปกับนายแม่ ไม่ได้”
“คิดอยู่แล้วเชียว แต่ว่างานนี้ปรกต้อง ...” ปานรุ้งจะออกคำสั่ง
วาสุเทพพูดกับปรก ขัดจังหวะปานรุ้ง “ปรกไปกับเจ้านายเถอะลูก” เขาหันไปบอกภรรยา “ปรกมีธุระก็ให้เขาไปก่อน ไว้ค่อยเจอทีหลังก็ได้” แล้วหันไปเอ่ยกับปกรณ์และปานวาด “ไปเรียนกันได้แล้วลูก เดี๋ยวรถจะติด” ปกรณ์ ปานวาด ขึ้นรถแวนไปกับวาสุเทพ
ปานรุ้งมองค้อนปรก “ลูกคนนี้ ! ..ไม่เคยได้ดั่งใจเลย” ปานรุ้งหันไปพูดกับปานเทพ “ไปกันเถอะลูก” แล้ว ก็เดินขึ้นรถตามวาสุเทพไป
ปานเทพหันมาพูดกับปรก “ฉันอยากให้นายไปด้วยนะ ฉันจะได้มีคนร่วมนินทากระบังผมของพวกคุณหญิงคุณนาย อีกอย่าง .. ไม่แน่นายอาจจะรู้จักลูกสาวคุณน้านิรมล เพราะนิชาเป็นวิศวะเหมือนนาย” ปานเทพพูดจบ แล้วเดินไปขึ้นรถแลมโบกินี่ของตัวเอง
ปรกได้ยินชื่อ “นิชา” แล้วชะงัก “นิชา ?????”
ช่วงพักเที่ยง ที่ลานจอดรถหน้ากรมทาง ปรกเดินมามองหารถของนิชา ด้วยสีหน้าครุ่นคิดถึงนิชาที่ปานเทพพูดถึง “นิชาในโลกนี้มีตั้งหลายคน ..โลกไม่กลมขนาดนั้นหรอก”
นิชาเดินเข้ามาเห็นปรกมองที่รถตัวเอง หญิงสาวมีสีหน้าเครียดๆ ดูไม่มีความสุขเพราะไม่อยากไปงานคืนนี้ เธอเดินย่องมายืนข้างหลังปรก “คุณมีอะไรกับฉันรึเปล่า ?”
ปรกสะดุ้ง “เอ่อ ..เปล่าๆ”