บทละครโทรทัศน์ บัลลังก์เมฆ ตอนที่ 7
มุมหนึ่งภายในสนามแข่งม้า ชูนามกับกติยามองกระดาษแทงม้าอยู่อย่างตัดสินใจ
“ผมว่ารอบนี้ม้าตัวเบอร์ 8 น่าสนใจ”
“จริงเหรอคะ?”
ปานรุ้งยืนมองกติยากับชูนามอย่างหงุดหงิด แล้วมองกระดาษแทงม้าของตัวเอง เธอหันไปพูดเสียงหวานกับวาสุเทพบ้าง “พี่เทพคะ พี่เทพขี่ม้าตั้งหลายปี รู้จักม้าดีไม่แพ้ใคร พี่เทพว่าม้าตัวไหนจะเข้าวินคะ”
วาสุเทพยืนมองบรรยากาศรอบๆ อย่างไม่ค่อยชอบ “พี่ว่าเรากลับเถอะรุ้ง ..อย่าลืมว่าพี่เป็นทหาร ถึงการแข่งม้าที่นี่จะถูกกฏหมาย แต่มันคงไม่ดีถ้ามีใครเห็นพี่อยู่ที่นี่”
ปานรุ้งกลอกตาเบื่อ แทนที่วาสุเทพจะเอาใจเธอ แข่งกับชูนามเอาใจกติยา แต่วาสุเทพกลับติเตียนตนซะงั้น ปานรุ้งเอ่ยเยาะเย้ยวาสุเทพนิดๆ “แค่เรือโท ..ไม่มีใครแคร์พี่เทพหรอกค่ะ”
วาสุเทพอึ้ง ไม่คิดว่าปานรุ้งจะพูดแบบนี้ “รุ้ง…”
“รุ้งบอกแล้วไงคะว่ารุ้งไม่กลับ รุ้งจะเล่นก่อน” ปานรุ้งดูกระดาษแทงม้า “รุ้งว่าม้าเบอร์ 1 ต้องเข้าวินแน่ๆ”
ชูนามตะโกนบอกปานรุ้ง “คุณรุ้งเชื่อผมเถอะ เบอร์ 8 สิรินนภา จ๊อกกี้ทองภูมิ ไม่มีทางพลาด”
กติยาเหน็บเบาๆ “รุ้งแทงเบอร์เดียวกับยาก็ได้นะ รุ้งชอบอะไรเหมือนยาอยู่แล้วนี่”
ปานรุ้งเอ่ยย้อนอีกฝ่ายทันควัน “ถ้ารุ้งเป็นยา รุ้งคงไม่อยากให้ชอบเหมือนกัน เพราะสุดท้ายรุ้งชอบอะไร รุ้งก็ได้ไปทุกที”
กติยาพยายามข่มความโกรธไว้ “แต่ครั้งนี้ อาจจะไม่เหมือนครั้งก่อนก็ได้นะจ๊ะ” หญิงสาวยิ้มเยาะปานรุ้ง
ปานรุ้งไม่ยอมแพ้ “รุ้งจะแทงเบอร์ 1 !”
“ยาแทงเบอร์ 8 !”
ในสนามแข่ง เมื่อม้าถูกปล่อยจากซอง ก็วิ่งตะบึงแข่งกันอย่างสูสี ปานรุ้ง ชูนาม วาสุเทพ และกติกยายืนลุ้นม้าที่กำลังวิ่งแข่ง ปานรุ้งเชียร์ม้าเบอร์ 1 ส่วนกติยาลุ้นม้าเบอร์ 8
ม้าแข่งวิ่งแข่งกันอย่างสูสีใกล้จะเข้าเส้นชัย ทั้งปานรุ้งและกติยาต่างเบอร์ม้าแข่งของตนอย่างใจจดจ่อ ขณะที่ม้าเบอร์ 1 และเบอร์ 8 กำลังเข้าเส้นชัย ทั้งหมดต่างพากันลุ้นผลว่าใครจะเป็นผู้ชนะ ม้าเบอร์ 1 วิ่งแซงเบอร์ 8 ขึ้นมา ปานรุ้งดีใจเชียร์สุดกำลัง ในที่สุด ม้าเบอร์ 1 ก็วิ่งแซงเบอร์ 8 เข้าเส้นชัยไป
ปานรุ้งกระโดดดีใจสะใจที่ชนะกติยา ชูนามเข้ามาดีใจกับปานรุ้ง จงใจโผเข้ากอดอีกฝ่าย ปานรุ้งเองก็จงใจกอดชูนามและมองกติยาด้วยสายเยาะเย้ยเพื่อให้อีกฝ่ายเห็นว่าไม่ว่าจะทำอย่างไรกติยาก็ไม่มีวันที่จะชนะตัวเองได้ วาสุเทพเห็นภาพดังกล่าวก็รู้สึกไม่พอใจ