บทละครโทรทัศน์ บัลลังก์เมฆ ตอนที่ 13 หน้า 17
น้อยหันไปด่าแจ่ม“อ้าว ..ทำไมมาพูดอย่างนี้ล่ะ คนอย่างฉัน แม้แต่สลึงเดียวก็ไม่เคยคิดขโมย !” พูดจบก็หันไปทางปานรุ้ง “คุณหนูจะให้น้อยไป สาบานที่ไหนก็ได้ค่ะ น้อยไม่รู้เรื่องจริงๆ”
“งั้นก็ต้องเป็นไอ้เกื้อ” แจ่มรีบโบ้ยทันที
“อย่ามาโยนขี้ให้ลูกชายข้านะเว้ย ข้าสอนลูกข้าดี ขนาดทำความดีแต่โดนไล่ออกจากบ้าน มันยังยอมทำ ไม่ปริปากอ้อนวอนสักคำ !” ยายปิ่นเอ่ยขึ้นอย่างไม่ยอมใคร
ปานรุ้งรู้ว่าโดนยายปิ่นเหน็บแหนม “ถ้าไม่ใช่คนในบ้านแล้วจะเป็นใคร”
ยายปิ่นพูดลอยๆ“ในห้องนี้ ..นอกจากนังน้อยกับไอ้เกื้อเข้ามา ยังมีอีกคนนะคะที่เข้ามาตลอด จะหยิบจะเอาอะไรไปก็คงไม่มีใครสงสัย”
ปานรุ้งมองยายปิ่นอย่างรู้ทัน “เธอกำลังกล่าวหาชูนามเหรอยายปิ่น ?!”
ยายปิ่นพูดจาแบบลอยหน้าลอยตา “อย่าบอกนะคะ ว่าคนเป็นสามีภรรยากันจะไม่รู้ว่าสามีชอบเล่นการพนันขนาดไหน”
“ยายปิ่น !!!”
ยังไม่ทันที่ปานรุ้งจะโวยใส่ยายปิ่น กอบวิ่งเข้ามาหาปานรุ้ง “คุณหนูครับ! คุณปริญญาโทรมาบอกว่านายแม่แย่แล้วครับ !”
ปานรุ้งหันไปมองกอบอย่างชะงัก
ที่โรงพยาบาล นางพยาบาลถือขวดน้ำเกลือเดินนำหน้ามา บุรุษพยาบาลเข็นเตียงคมขวัญที่นอนไม่รู้สติไปทางห้องผ่าตัด โดยที่หัวของคมขวัญมีร่องรอยเลือดไหล ปริญญาวิ่งตามอย่างเป็นห่วง
ปานรุ้งกับกอบวิ่งตามมา พยาบาลเปิดประตูห้องผ่าตัดเพื่อเข็นรถเข้าห้องไป ปานรุ้งจะตามเข้าไป
พยาบาลรีบขวางปานรุ้งไว้ “เข้าไม่ได้นะคะ กรุณารอข้างนอกก่อนนะคะ”
ปานรุ้งพยายามเอื้อมมือไปจับมือคมขวัญพร้อมกับพูด “รุ้งจะรอนายแม่อยู่หน้าห้องนะคะ ..นายแม่ต้องฟื้นขึ้นมานะคะ”
หลังจากคนเจ็บเข้าห้องผ่าตัดไป คณะหมอประจำตัวของคมขวัญและทีมแพทย์คณะผ่าตัดเดินมา
ปานรุ้งรีบเข้าไปหาหมอประจำของคมขวัญ “คุณหมอคะ..นายแม่เป็นอะไร”
“อาการตอนนี้เท่าที่ทราบ ..คุณคมขวัญล้มอย่างแรง จนทำให้เกิดรอยร้าวที่กระโหลกและมีเลือดไหลในสมอง เราต้องรีบเร่งห้ามเลือดในสมอง ไม่อย่างนั้นมันจะส่งผลกับโรคลิ้นหัวใจรั่วของคุณนาย”
“ลิ้นหัวใจรั่ว ! ..นายแม่เป็นโรคลิ้นหัวใจรั่วเหรอคะ” ปานรุ้งอึ้ง
“ใช่ครับ ..เอาเป็นว่าตอนนี้เราต้องเร่งตรวจทั้งสมองและหัวใจแล้วรีบผ่าตัดก่อนที่หัวใจคุณนายจะล้มเหลว ...ขอตัวก่อนนะครับ” หมอเอ่ยแล้วรีบเดินเข้าห้องผ่าตัดไป
ปานรุ้งยืนมองอึ้งๆ หน้าเครียดว่าจะทำยังไงดี