บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร กระทิง ตอนที่ 11 หน้า 5
หน้าห้องประชุมนายกสมาคมเลือดมังกร ย่าหยากำลังจัดของกับพนักงานเสิร์ฟอื่นๆ ย่าหยาถามเพื่อนๆ “เสี่ยเล้งมารึยัง”
“เข้าไปแล้ว”
ย่าหยาพยักหน้า มือจัดของไปตาก็คอยชะเง้อมองไปทางห้องประชุม ทรงกลด ภรพ คณินเดินเข้ามา ทั้งหมดเห็นย่าหยาแล้วพากันชะงัก หันมามองหน้ากัน
“เฮ้!!!อาจันทร์..คุณจันทร์ชมพู” คณินโบกมือทักทาย ย่าหยาชะงักแค่แว่บเดียว แล้วทำไม่สนใจ “สวัสดีครับคุณจันทร์ชมพู ผมคณินเพื่อนไอ้ธี จำได้มั้ยครับ”
“ผม ภรพ”
“ทรงกลดครับ หวังว่าจะจำกันได้”
ย่าหยายกมือไหว้ “สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ แต่ฉันไม่ได้ชื่อจันทร์ชมพูค่ะ คุณทักคนผิดแล้ว ฉันเป็นพนักงานเสิร์ฟที่ฉั่วเทียนเหลา วันนี้สมาคมจ้างภัตตาคารมาบริการอาหารว่างที่นี่ค่ะ”
ภรพงง “ไม่ใช่???”
7 ปีก่อน ชลธี ภรพ ทรงกลด และคณิน ทุกคนนุ่งกางเกงขาสั้น ถอดเสื้อโชว์กล้ามเล่นบาสเก็ตบอลอยู่ที่สนาม ทุกคนโชว์ลีลาการเลี้ยงลูก รับลูก และชู้ตลูกที่มีแบบฉบับเฉพาะตัวระดับสุดยอด ไม่ซ้ำแบบกัน ชลธีชู้ตแป้นเป็นคนสุดท้าย ลูกเข้าห่วงไปอย่างสวยงาม
ชลธีเหวี่ยงลูกบาสให้คณิน “เล่นกันต่อนะ ไปล่ะ”
คณินโวย “เฮ้ยยย..อะไรวะ ยังไม่จบเกมเลย”
“จะไปไหนวะ ลุกลี้ลุกลน” ทรงกลดสงสัย
“สงสัยซิ่มเจียหลินทำข้าวผัดปูของโปรดมันแน่เลย” ภรพคาด
“งั้นเลิก..เลิกเว้ย ไปกินข้าวผัดปู” คณินนำ ทุกคนพากันเลิกเล่น เดินมาหาชลธี
“เฮ้ย..ไม่ใช่ครับเพื่อนๆ ฉันไม่ได้ไปกินข้าวกับม้า มีธุระอย่างอื่นน่ะ ไปนะ” ชลธีวิ่งหน้าเริ่ดออกไปทันที เพื่อนๆมองตามสงสัย อะไรของมันวะ
ที่โต๊ะนั่งเล่นในโรงเรียนสอนภาษาจีน จันทร์ชมพูมองนาฬิกาข้อมือแล้วชะเง้อมองหาชลธีอย่างพะวักพะวง สักครู่
ชลธีสวมเสื้อกล้ามแล้ว โผล่เอาช่อดอกมะลิมาเซอร์ไพรส์ “พี่ธีขอโทษนะจันทร์ที่ทำให้รอ”
จันทร์ชมพูยิ้มหวานให้ “ไม่เป็นไรค่ะ”
“ไป..กินข้าวกัน” ชลธีส่งมือให้จันทร์ชมพู ๆ ยื่นมือให้ชายหนุ่มจับแล้วเกี่ยวก้อยพากันเดินออกมา “จันทร์อยากกินอะไรจ๊ะ”
ภรพ คณิน ทรงกรด เดินเข้ามาจากด้านหน้า เหมือนจะล้อมทั้งคู่ไว้ทุกคนใส่เสื้อมีผ้าขนหนูพาดบ่า พูดไปเลี้ยงลูกโยนลูกบาสให้กันไป ผ่านหน้าคู่รักวัยหวาน