บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร กระทิง ตอนที่ 2 หน้า 2
“ปีนี้ลูกน้องอั๊วะล้นร้านแล้ว ปีหน้ามาถามอีกทีนะ” ย่าหยาหุบยิ้มแทบไม่ทัน
หน้าร้านทองเล่งเฮงของเสี่ยเล้ง เห็นนักเลงคุมร้าน 1 คน พนักงานขาย 2 คนในร้านกำลังหยิบทองให้คู่สามีภรรยาและชาวบ้านอีก 2 คนดู อาแปะสวมหมวกเจ๊กหาบก๋วยเตี๋ยวแคะเดินผ่านหน้าร้าน
นักเลงหันมาเห็นอาแปะ ตะโกนเรียก “แปะ!!!! ก๋วยเตี๋ยวชาม”
อาแปะวางหาบ อาแปะเปิดหน้าเห็นเป็นจิวติดหนวดเคราสีขาว เงยหน้ามองนักเลงคุมร้าน “ล่าย ล่าย”
ย่าหยาเดินใช้ความคิดอย่างหนักออกมาจากภัตตาคารฉั่วเทียนเหลา ย่าหยาถอนใจเฮือกหันกลับไปมองอีกครั้ง สมองสั่งงานวุ่น ทำยังไงถึงจะได้ทำงานที่นี่ หยกมณีเดินมองกระจกในตลับแป้ง ตบแป้งมาตามทาง เมื่อย่าหยาหันกลับมาทั้งคู่เลยชนกันโครม “ว้ายยย!!!!”
“ขอโทษค่ะ” ย่าหยาช่วยเก็บกระเป๋าสะพายที่ตกกับพื้นแล้วเอะใจเหมือนเคยเห็นที่ไหน ก่อนจะหันมามองหยกมณี ทั้งคู่จ้องหน้ากัน
“เธอ..เธอคือคนที่ช่วยฉันเมื่อคืนใช่มั้ย” ย่าหยาพยักหน้า งงที่เจอหยกมณีโดยบังเอิญ หยกมณีจับมือดีใจ “ขอบคุณมากนะ นึกว่าชาตินี้จะไม่มีโอกาสได้ขอบคุณซะแล้ว ถ้าเธอไม่ช่วยฉันคงถูกไอ้สองคนนั่นฆ่าตายแน่ๆ แล้ว..มาทำอะไรแถวนี้ล่ะ”
“สมัครงานค่ะ แต่..เขาไม่รับ”
“ไปสมัครที่ไหน”
ย่าหยาหันไปมองฉั่วเทียนเหลา หยกมณีหันไปมองตามแล้วยิ้ม “อยากทำก็ต้องได้ทำสิ”
“คุณช่วยฉันได้เหรอคะ”
หยกมณียักคิ้วให้ “ที่นี่ใครใหญ่ ให้มันรู้ซะบ้าง” หยกมณีดึงมือย่าหยาเดินเข้าไปในภัตตาคารอย่างมั่นใจในความเป็นขาใหญ่ของตัวเอง
นักเลงคุมร้านกำลังเลื่อนประตูเหล็กปิดร้านทองเล่งเฮง พนักงานขาย 2 คนรวมทั้งลูกค้า 4 คนหันมามอง
“ปิดประตูทำไมวะ ลูกค้ายังซื้อไม่เสร็จ”
นักเลงเปิดหน้าหันมา กลายเป็นจิวที่ยังติดหนวดเคราขาว แต่ใส่เสื้อผ้าของนักเลงคุมร้านทั้งชุด “ไม่เสร็จ ก็ไม่ต้องซื้อ” พูดจบจิวก็ชักปืนออกจากเอว พร้อมๆกับลูกค้าทั้ง 4 คนที่ต่างก็ดึงอาวุธปืนออกจากที่ซ่อนของตัวเองในเสื้อ ในกระเป๋าสะพายหรือแม้แต่ตะกร้าใส่กับข้าว ทุกคนพุ่งปลายกระบอกปืนไปที่พนักงานขาย พนักงานขายช็อกสนิท รีบยกมือขึ้น จิวสั่งลูกน้องทั้ง 4 คน “กวาดให้หมด!!!!!!”
ทั้งหมดกระโดดข้ามตู้โชว์ทองด้านหน้าเข้าไปด้านใน ผู้หญิงจัดการเอาผ้ามัดมือมัดปากพนักงานขาย ผู้ชายเข้าไปทุบตู้ใส่ทอง