รีเซต

บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร กระทิง ตอนที่ 15 หน้า 3

บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร กระทิง ตอนที่ 15 หน้า 3
24 พฤษภาคม 2558 ( 01:04 )
2.1M
ซีรี่ส์เลือดมังกร กระทิง ตอนที่ 15
16 หน้า

17 ปีก่อน หลิวเจียหลินหิ้วตะกร้ากับข้าวเดินคุยมากับเจิน สักครู่..ทั้งคู่สะดุ้งเฮือกเมื่อได้ยินเสียงปืนดังติดกันหลายนัด นักเลง 2 คนวิ่งถือปืนเหมือนมองหาใคร ผ่านมาทางเจียหลินและเจิน เจียหลินกลัวแต่ยืนนิ่ง ในขณะที่เจินซุกอยู่ด้านหลังหลิวเจียหลินตัวสั่นเหมือนไข้ขึ้น

“มันหายไปไหนวะ” นักเลง 2 คนมองหา พอไม่เห็นคนที่ตัวเองหมายหัวก็พากันวิ่งออกไป

เสี่ยเล้งในวัย 33  วิ่งเอามือกุมท้อง  โผล่มาจากอีกซอยแล้วล้มลงตรงหน้าหลิวเจียหลินกับเจิน

“กรี๊ดดดดดด..ตาย..ตาย..คนตาย” เจินสติแตก

หลิวเจียหลินใจสั่น  ตั้งสติเห็นยังหายใจอยู่ “ยังไม่ตายอาเจิน  อียังหายใจอยู่” หลิวเจียหลินวิ่งไปดูแล้วเห็นเป็นเสี่ยเล้ง “อาเล้ง!!!!นี่คุณเองเหรอ”

“เจียหลิน”

“ไปหาหมอ อาเจิน..ช่วยฉันพยุงอาเล้งเร็วเข้า”

เจินวิ่งเข้ามา แล้วผงะ “เลือด..จะ..เจียหลิน  ฉัน..ฉันกลัวเลือด”

“ไปหาหมอไม่ได้เจียหลิน  เรื่องจะถึงตำรวจ”

“ถ้างั้นไปซื้อยากับอุปกรณ์ทำแผลมาเร็วเข้าอาเจิน ฉันจะทำแผลให้อาเล้งเอง”

ระหว่างที่หลิวเจียหลินพูด สีหน้าเสี่ยเล้งซึ้งในน้ำใจและความกล้าของหลิวเจียหลิน

 

7 ปีต่อมา มือผู้หญิงคนหนึ่งกำลังพันแผลที่ต้นแขนให้ผู้ชายคนหนึ่ง ผู้หญิงคือหลิวเจียหลินในวัย37 และเสี่ยเล้งในวัย 40  

“เมื่อไหร่จะเลิกเป็นนักเลงสักทีอาเล้ง ใจคอจะให้ฉันทำแผลให้ตลอดชีวิตเลยรึไง มีเรื่องตั้งแต่หนุ่มยันแก่”

เสี่ยเล้งยิ้ม อารมณ์ดี “ก็ฉันอยากให้เธอทำแผลให้จริงๆนี่”

“ฉันไม่ใช่หมอไม่ใช่พยาบาล ถ้าถูกยิงถูกแทงมาหนักกว่านี้จะทำยังไง”

“จะพยายามถูกยิงถูกแทงเบาๆ”

หลิวเจียหลินยิ้มแล้วส่ายหน้า “ชีวิตที่ต้องมีเรื่องทุกวันแบบนี้มันไม่สนุกนะอาเล้ง ฉันว่าหาผู้หญิงดีๆสักคนแต่งงานแล้วมีลูกน่ารักๆสัก 5 คน  รับรองชีวิตจะยุ่งกับครอบครัวจนไม่มีเวลาไปหาเรื่องกับใคร ดูอย่างอาธามกับอาธีสิ เผลอแป๊บเดียว โตเป็นหนุ่มแล้วเห็นมั้ย”

เสี่ยเล้งเก็บกด ขบกรามแน่น “ไม่!!!!ฉันไม่แต่งงาน ฉันไม่รักใครอีกแล้ว!!!!”

“ทำไมต้องเสียงดังด้วยล่ะ ไม่แต่งก็ไม่แต่งสิ” หลิวเจียหลินเปรย “พูดยังกับเคยรักใครอย่างนั้นล่ะ” หญิงสาวยิ้ม แล้วส่ายหน้าก่อนจะก้มลงพันแผลอย่างเบามือ โดยไม่ทันเห็นแววตาที่เสี่ยเล้งมองมาว่ามันเต็มไปด้วยความรัก  ความเสียดาย และความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของมากเพียงใด 


16 หน้า