บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร กระทิง ตอนที่ 8 หน้า 2
ที่โกดังสินค้าริมแม่น้ำเจ้าพระยา เสี่ยเล้งส่งถุงให้จือ จือเปิดดู เห็นเงินเป็นฟ่อนอยู่ข้างใน “หวังว่าข่าวเรื่องโรงเก็บฝิ่นจะเงียบและเรียบร้อยดีนะ”
"ถ้าเสี่ยไม่ขยันสร้างเรื่องขึ้นมาอีก”
ซ้งเลียบๆเคียงๆถาม “ลูกน้องอั๊วะได้ยินมาว่า หมวดชานนท์จะจับเรื่องนี้ไม่ปล่อย”
จือไม่กังวล “ตำรวจหนุ่มไฟแรงก็ยังงี้”
เกี๊ยงติง “มันจะมีอะไรรับประกันได้มั้ยว่า ไอ้หมวดนี่จะไม่มาวุ่นวายกับนายใหญ่”
“ชื่อนายอั๊วะ พอจะรับประกันได้มั้ย” จือหันมาหาเสี่ยเล้ง “เสี่ยจัดการตามที่นายอั๊วะสั่งแล้วไม่ใช่เหรอ” เสี่ยเล้งพยักหน้า จือย้ำ “แล้วจะกลัวอะไร”
เสี่ยเล้งผ่อนคลาย สบายใจขึ้น
ย่าหยาอาบน้ำเสร็จ สวมเสื้อคลุมถือเสื้อชุดเก่าที่ซักและบิดหมาดแล้วออกมาวางที่ระเบียง กะว่าจะผึ่งตากแดด
ธามซึ่งยืนอยู่ที่ระเบียงหันมามองย่าหยา “ลุคนี้เซ็กซี่ดี”
ย่าหยากระชับเสื้อคลุมแน่นเข้าไปอีก ธามเดินเข้ามาหาย่าหยา ย่าหยาถอยไปทีละนิดจนชิดผนัง ธามขยับตามเข้าไปใกล้ ย่าหยาใจเต้นโครมคราม..จะเอายังไงอีกวะเนี่ย แล้วธามก็คว้าเสื้อผ้าเปียกของย่าหยาซึ่งพาดไว้กับเก้าอี้ติดมือเดินไปที่ห้องน้ำด้วย
“เสื้อฉัน คุณเอาเสื้อฉันไปทำไม”
“คิดว่าฉันอ่านความคิดเธอไม่ออกเหรอ กะว่าฉันเข้าไปอาบน้ำเมื่อไหร่ ก็จะใส่ชุดนี่ปีนโรงแรมหนีใช่มั้ย” ย่าหยาอึ้ง เพราะสิ่งที่ธามพูดคือสิ่งที่ย่าหยาคิดอยู่ในหัวเป๊ะ “ยึดของกลางไว้ก่อน เพื่อความสบายใจทั้งสองฝ่าย” ธามเดินถือเสื้อผ้าย่าหยาเข้าห้องน้ำแล้วงับประตูปิดทันที
“เฮียกระทิง ทำอย่างนี้มันมากเกินไปแล้วนะ” ย่าหยาตามมาทุบประตู “เอาเสื้อฉันคืนมา..ได้ยินมั้ย ของส่วนตัวของฉัน คุณเอาไปได้ยังไง เอาคืนมา!!!!”
เสียงธามออกมาจากในห้อง “รอเดี๋ยว” ไม่กี่อึดใจธามก็เปิดประตูเดินเปลือยออกมา ย่าหยาตาโตเป็นไข่ห่าน ธามยกเสื้อผ้าย่าหยาในมือขึ้นมา “อยากได้ก็มาเอาไป”
ย่าหยาแทบกรี๊ดดดดดด รีบผลักประตูปิดปังทันที ธามยิ้มมุมปากขำย่าหยาอยู่ในห้องน้ำ
ทางเดินเลียบริมแม่น้ำเจ้าพระยาใกล้โกดัง
มือปืนรายงานตะกุกตะกักเหมือนเกรงกลัวอะไรบางอย่างสุดๆ “ผมขับรถไล่ชนไอ้ธาม แต่..มันพาผู้หญิงวิ่งหนีไปด้วย”
มือปืนอีกคนเสริม “เราก็เลย..เอ่อ..ทำงานไม่..สะดวก แต่..ก็ไล่มันจนต้องหนีลงน้ำครับนาย”
เกี๊ยงเน้น “แม่น้ำเจ้าพระยา”