บทละครโทรทัศน์ พลับพลึงสีชมพู ตอนที่ 22 หน้า 4
“คุณสโรชา”
“คะ”
“ผมขอคุยกับ...”
“คุยกับฉันเหรอคะ ได้เลยค่ะ คุณอยากคุยเรื่องอะไรก็ว่ามาเลย”
“ผมจะขอคุยกับคุณหญิงตามลำพังต่างหาก”
สโรชางอน “งั้นก็เชิญตามสบายค่ะ” สโรชาประชด “ก็ดีเหมือนกัน ฉันจะได้มีเวลาไปคุยกับคุณวิศรุต” สโรชาเน้น “ราชโยธิน” สโรชาลุกขึ้นสะบัดหน้าจะออกไป
วิศรุตรีบดึงแขนสโรชาไว้อย่างห่วงๆ “ผมแค่จะคุยกับคุณหญิง แล้วทำไมคุณต้องไปคุยกับคุณวิศรุตเขาด้วย”
“ก็คราวก่อนฉันยังคุยกับเขาไม่จบ”
“นี่คุณอย่าทำเป็นเด็กๆชอบประชดประชันหน่อยเลย คุณก็รู้ว่าเขาไม่น่าไว้ใจ”
“ตายแล้ว นั่นคุณวิศรุต ราชโยธิน หลานชายเสด็จพระองค์หญิงแห่งวังเทวสถิตนะคะ ไม่น่าไว้ใจตรงไหน”
“คุณก็รู้ว่าเขา...”
สโรชาย้ออน “เขาทำไมคะ”
ม.ร.ว.หญิงประสงค์สมเดินเข้ามา เห็นวิศรุตจับมือถือแขนสโรชา ก็นึกไม่ชอบใจแต่พยายามเก็บความรู้สึกไว้ วิศรุตเห็นม.ร.ว.หญิงประสงค์สมก็รีบปล่อยแขนสโรชา
“เห็นทิวาไปบอกว่าคุณวิศรุตอยากจะพบหญิง”
สโรชางอน “เชิญคุณหญิงกับคุณวิศรุตตามสบายนะคะ ฉันจะไปรอด้านใน ไม่อยากอยู่เป็น(ก้าง)...ไม่อยากรบกวน” สโรชาแอบค้อนใส่วิศรุตก่อนเดินเลี่ยงออกไป วิศรุตแอบส่ายหน้า
“ถ้าคุณวิศรุตจะมาเยี่ยมท่านย่า ดิฉันจะพาไปค่ะ”
“คุณชายบอกผมว่าเสด็จบรรทมเพราะฤทธิ์ยาอยู่ ผมก็เลยอยากจะคุยกับคุณหญิงเรื่องเมื่อคืน”
ม.ร.ว.หญิงประสงค์สมหน้าเสียทันที
สโรชาเดินจ้ำอ้าวออกมาอย่างเคืองๆวิศรุต เกือบชนกับชัยบดีที่เดินตามมาดูม.ร.ว.หญิงประสงค์สมพอดี
“อุ๊ย คุณวิศรุต”
“คุณสโรชาก็มาเยี่ยมท่านยายเหรอครับ”
“ค่ะ” สโรชาได้โอกาสหลอกถาม “เห็นคุณแก้วกิริยาบอกฉันว่าวันนี้จะมีคนมาตรวจดีเอ็นเอ คุณวิศรุต”
“คุณทราบเรื่องนี้ด้วยเหรอครับ”
“พอดีได้คุยกับคุณแก้วกิริยาน่ะค่ะ คุณวิศรุตคงไม่คิดว่าฉันละลาบละล้วงนะคะ”
“ไม่เลยครับ จริงๆผมก็ตั้งใจจะตรวจวันนี้นะครับ แต่...เกิดเรื่องที่วังซะก่อน ยังไงตอนนี้สุขภาพของท่านยายต้องมาก่อนเรื่องอื่น”
“หมายความว่ายกเลิกการตรวจไปแล้วเหรอคะ”