บทละครโทรทัศน์ พลับพลึงสีชมพู ตอนที่ 3
ห้องทำงานพิสิฐ สโรชาเปิดประตูเข้ามาส่งเสียงลั่นอารมณ์ดี “สวัสดีค่ะ ป่าป๊าที่รักของลิลลี่”
พิสิฐตกใจ ลุกยืน “ลิลลี่ ลิลลี่ของป๊า .. กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ โอย .. ป๊าคิดถึงจะแย่” พ่อลูกกอดกันแน่น สโรชาหอมพ่อซ้ายขวา “ทำไมไม่บอกก่อน ป๊าจะได้ไปรับ”
สโรชาย่นจมูก “ป๊าจะควงคุณนายไปรับเหรอคะ ไม่ต้องหรอก ลิลลี่กลับเองได้”
“แล้วนี่ กระเป๋าเสื้อผ้งเสื้อผ้า ข้าวของไปไหน .. เอ๊ะ.. มาตั้งแต่เมื่อไหร่ ไฟลท์ไหน ..ยังไง.. พ่อได้กลิ่นอะไรตุ่ยๆ บอกมานะว่ามีอะไร เรื่องดี หรือเรื่องไม่ดี”
“สมเป็นป่าป๊าของลิลลี่จริงๆ เลย.. ลิลลี่มีเรื่องจะเล่าให้ฟังค่ะ” สโรชาแววตาเจ้าเล่ห์ อ้อน
ที่ร้านกาแฟ น้ำมนต์นั่งจิบกาแฟ อ่านหนังสือ เห็นรูปอะไรสวยก็ยกกล้องมาถ่ายไว้ วิศรุตเดินเข้ามา น้ำมนต์ชำเลืองมอง เห็นหล่อดี ก็แอบมองตามจนวิศรุตลงนั่ง บริกรมารับออเดอร์ น้ำมนต์แอบยกกล้องถ่ายรูปวิศรุต แล้วทำไม่รู้ไม่ชี้ ยกปกหนังสือขึ้นมาถ่ายต่อ น้ำมนต์สไลด์หน้าจอโทรศัพท์ ดูย้อนไปจนขึ้นรูปวิศรุต จิ้มขนมกินไป ตาก็แอบมองวิศรุตไป
สโรชาสรุปเรื่องเล่า พิสิฐนั่งอึ้ง “เรื่องก็เป็นอย่างงี้ละค่ะ ป่าป๊า .. ป๊าไม่ตกใจใช่ไหมคะ”
“ยิ่งฟังยิ่งจะหัวใจวายละสิไม่ว่า ลูกกลับมาถึงก็เจอโจรห้าร้อยลากไปปล้นข่มขืน”
สโรชาร้องเสียงหลง “ยังค่ะป๊า!! ยังไม่ได้ทำอะไร”
“นั่นแหละ ก็เกือบไปใช่มั้ย แล้วลูกพ่อยังจะไปหลบอาศัยอยู่ในบ้านผู้ชาย ตายโหงชื่ออะไรนะ”
“วิศรุตค่ะ”
“บ๊ะ!! ชื่อนี่อีกแล้ว ชื่อโหลนี่หว่า .. นามสกุลอะไร”
“เออ .. ไม่รู้สิคะพ่อ”
“เอ๊า.. ไปอยู่กับเขาเป็นนาน โคตรเหง้าเหล่ากอเป็นยังไงไม่รู้ เป็นคนดีจริงเรอะ”
“ดีค่ะป๊า.. อยู่บ้านนั้นสนุกนะคะป๊า ลูกช้อบชอบ มีอะไรให้เรียนรู้เยอะเลย”
“ก็เรียนจบแล้ว.. จะเรียนอะไรอีก กลับมาทำงานของเราได้แล้ว ป๊ายังมีโครงการจะขยายอะไรอีกเยอะแยะ ลูกต้องมารับช่วงต่อ ไม่งั้นป๊าจะเกษียณได้ยังไง”
“แน่ะ แปลว่าถ้าลูกมาทำ ลูกก็ต้องทำไปจนกว่าลูกจะมีลูกของลูกมารับช่วงงานต่อ ลูกจึงจะเกษียณได้ใช่มั้ยคะป๊า ฟังแล้วสยองจัง”
“ทำไงได้ล่ะ ลูกเป็นลูกคนเดียวของป๊า”
ข่าวที่เกี่ยวข้อง
- อ่านเรื่องย่อ และชมตัวอย่างละครพลับพลึงสีชมพู ได้ที่นี่
- แอนดริว - ไอซ์ อมีนา ยกกองพลับพลึงสีชมพู ตะลุยถ่ายที่อิตาลี
- แอนดริว หวนจอลงละครประกบคู่ ไอซ์ อมีนา ใน พลับพลึงสึชมพู ได้ฤกษ์ดีบวงสรวงแล้ว!!