บทละครโทรทัศน์ เพลิงบุญ ตอน 26 หน้า 5
“พี่ฤกษ์ไม่ได้มาท้องเองไม่รู้หรอกว่าตอนคนท้องหิว มันทรมานขนาดไหน! ดูสิเนี่ย มือสั่นไปหมดแล้ว”
ใจเริงชูมือขึ้น มือสั่นระริก “พอเถอะค่ะหมอ ไว้วันหลังค่อยนัดมาตรวจใหม่นะคะ”
ใจเริงลุกขึ้นจากเตียงเลย หมองงๆ ใจเริงเดินออกไปเลย ฤกษ์มองตามอย่างเซ็ง
“เดี๋ยวหมอพริ้นท์รูปให้คุณพ่อเอากลับบ้านไปนะคะ”
“ขอบคุณครับ” ฤกษ์ขอบคุณหมอหน้าอย่าง sad and เซ็ง !!!สุดๆ
รูปเด็กจากเครื่องอัลตร้าซาวด์เป็นตัวอ่อนอายุประมาณ ๓ เดือน .. ฤกษ์เอามาแปะไว้ที่กำแพงในห้องทำงาน ฤกษ์จับรูป “พ่อจะอดทนเพื่อลูก” ฤกษ์มองดูรูปอัลตร้าซาวด์ แล้วค่อยๆ หันมาดูรูปของพิมที่วางอยู่ที่โต๊ะทำงาน..ฤกษ์คิดถึงพิม..น้ำตาคลอๆ
บ้านพ่อแม่พิม ห้องนอนพิม พิมนั่งมองแหวนแต่งงานที่ถืออยู่ในมือ ในใจก็ยังคิดถึงฤกษ์ .. เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น “พี่พิม...วรรณเข้าไปนะ” พิมรีบเก็บแหวนใส่ซองที่เตรียมไปวันหย่า แล้วเอาซองวางไว้ที่โต๊ะข้างเตียง มาลัยวรรณเปิดประตูเข้ามา “เป็นยังไงบ้างคะคุณผู้จัดการ ทำงานมาหลายวันแล้ว ชอบมั้ยคะ”
“ก็...ชอบนะ”
“แล้ว.... กับเจ้านายล่ะคะ..ชอบมั้ย”
“ถามแบบนี้ มีใครจ้างมาหรือเปล่า”
“ไม่มี วรรณอยากรู้จริงๆ คุณเทิดพันธ์ประกาศจะจีบพี่พิม วรรณก็เลยอยากรู้ว่าพี่พิมคิดยังไง”
พิมคิด “พี่ก็คิดว่า..คุณเทิดพันธ์เค้าเป็นคนที่มีความมุ่งมั่น เป็นคนดีคนนึง”
“แค่นั้นเหรอคะ ?”
“ตอนนี้..แค่นั้น แต่ต่อไปก็ไม่แน่”
“แล้วพี่พิมตัดใจจากพี่ฤกษ์ได้แล้วเหรอคะ”
พิมใจแข็ง “ได้หรือไม่ได้ พี่ก็ต้องเดินต่อไป พี่ให้โอกาสคุณเทิดพันธ์ก็เท่ากับพี่ให้โอกาสตัวเอง ชีวิตทำให้พี่เห็นว่าคนที่เราไว้ใจที่สุดยังหักหลังเราได้ เพราะฉะนั้นอะไรก็เกิดขึ้นได้ .. จริงมั้ย”
มาลัยวรรณอึ้งไป แล้วก็พยักหน้า “จริงค่ะ อะไรก็เกิดขึ้นได้ และบางทีมันก็เกิดขึ้นโดยที่เราไม่รู้ตัว”
พิมคิดถึงฤกษ์ หน้าฤกษ์ตอนยิ้ม หัวเราะ ตอนมีความสุขด้วยกัน แล้วก็จบลงด้วยการร้องไห้
มาลัยวรรณคิดถึงเทิดพันธ์ ตอนโกรธ ไม่ชอบหน้า แล้วค่อยๆเปลี่ยนเป็นหัวเราะมีความสุข ... ตรงกันข้ามอย่างสิ้นเชิง ทั้งพิมและมาลัยวรรณค่อยๆถอนหายใจออกมาพร้อมกัน .. เฮ้อ.. อะไรก็เกิดขึ้นได้บนโลกใบนี้ จริงๆ ...
หน้าบ้านฤกษ์ ตอนกลางคืน บรรยากาศเศร้าๆ เสียงใจเริงร้องโอดโอย ในห้องนอนใจเริงบิดไปมา เป็นตะคริว
“โอ้ยยยยยยย พี่ฤกษ์!!! เริงเป็นตะคริว พี่ฤกษ์มานวดเดี๋ยวนี้เลย โอ้ยยยย”