บทละครโทรทัศน์ เพลิงบุญ ตอน 27 หน้า 3
ภายในร้านอาหารเทิดพันธ์ เทิดพันธ์ สุพรรญานั่งดริงค์กันเบาๆ ในห้องอาหาร ด้านนอกที่ลานเทอร์เรซเห็นกลุ่มทีมงานกำลังเตรียมตัวถ่ายทำช่วงต่อไป มาลัยวรรณกำลังเสิร์ฟอยู่โถงล่าง ได้ยินการสนทนา
“ยินดีด้วยนะคะคุณเทิด..ในที่สุดคุณก็มีวันนี้จนได้ คุณทำสำเร็จแล้วจริง ๆ”
“ขอบคุณครับ อย่าลืมนะว่าผมมีวันนี้ได้ เพราะคุณเคยช่วยผมตอนผมหมดตัว”
“โธ่....ญาแค่ช่วยเล็กๆ น้อยๆ เออ....ถามส่วนตัวหน่อยนะคะ ทำไมมันกลับกลายเป็นแบบนี้ไปได้ เรื่องคุณ คุณใจเริงกับคุณพิม คุณฤกษ์”
“น่าขำนะครับ เราแลกคู่กันอย่างเหลือเชื่อจริง ๆ”
“คุณพิมเป็นคนน่ารักนะคะ”
“น่ารักมาก ๆ เลยละครับ” มาลัยวรรณสะเทือนใจ “บอกตรง ๆ เหตุการณ์เมื่อกี้ ญาเป็นห่วงน่ะค่ะ”
“ห่วงอะไรเหรอครับ”
“เท่าที่ทราบ เขายังไม่ได้หย่ากัน แล้วฝ่ายชายดูไม่ยอมเลิกราง่าย ๆ เสียด้วย”
เทิดพันธ์ยิ้มกลบเกลื่อน “ไม่ต้องห่วงเลยครับ เริงกำลังจะมีลูกให้คุณฤกษ์ เขาหย่ากันแน่นอน”
สุพรรญายิ้มให้ แต่ใจไม่เชื่อแม้แต่นิด “แล้วเรื่องของคุณละครับ ที่ว่าจะตามสามีไปอังกฤษ”
“ค่ะ ญามาวันนี้จะมาลาด้วย ญาจะไปตั้งรกรากที่นั่นเลย”
“ไปเป็นแม่บ้านให้สามีเหรอครับ”
“ไปช่วยงานร้านอาหารเขาด้วยน่ะค่ะ กะว่าจะทำเมนูอาหารไทยเพิ่มด้วย ดีเลย...ญาติดขัดอะไรจะโทรมาปรึกษา เพราะอาหารที่นี่อร่อยมาก” มาลัยวรรณฟังหูผึ่ง “ด้วยความยินดีครับ ปรึกษาป้านอมได้ตลอดเวลา”
“ไปอังกฤษ แวะไปเยี่ยมกันบ้างนะคะ” มาลัยวรรณครุ่นคิดบางอย่าง
โรงพยาบาล ในห้องคลอด ใจเริงกำลังคลอดลูกด้วยความเจ็บปวด ฤกษ์วิ่งมาถึงที่หน้าห้องคลอด แอ๊ดนั่งรออยู่
“แอ๊ด ! เป็นไงบ้าง”
“หมอกำลังทำคลอดค่ะ”
ใจเริงร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด เหงื่อท่วม ไม่เคยเจ็บขนาดนี้มาก่อนในชีวิต ฤกษ์ลุ้น เสียงเด็กร้องดังออกมา.ฤกษ์หยุดเดิน หัวใจเต้น เสียงเด็กดังเข้ามากระทบหัวใจฤกษ์... “ลูก”
เด็กน้อยอยู่ในอ้อมกอดพยาบาลล้างตัวเรียบร้อย ตอนนี้หลับอย่างสงบ...พยาบาลค่อยๆส่งให้ฤกษ์ ฤกษ์รับมาด้วยความตื่นเต้น...เด็กน้อยในอ้อมกอดของฤกษ์หลับอย่างเป็นสุข ฤกษ์น้ำตาซึม...ทั้งดีใจ โล่งใจ ลึกๆแอบเสียใจที่ลูกคนนี้ไม่ใช่ลูกของพิม .. หลายความรู้สึกที่ปั่นป่วนไปมา